سی و شش سال از درگذشتش می گذرد .
امکان ندارد دراین سالها ، عصر سیزدهم آذر ماه ،اصفهان باشی ،گذرت هم به تخت فولاد اصفهان خورده باشد و تکیه سید العراقین را بدون جمعیت ببینی .
این مراسم سالهاست بدون هیچ تبلیغ و خودجوش برگزار می شود .
سالگرد مردی که دوست دارانش تنها یک درصد به خاطر هنر او دور هم جمع می شوند ، نود و نه درصدش به خاطر انسانیت و منش والا و مردم داری اوست.
استاد جلالالدین تاج اصفهانی
هنرمند وارسته و خواننده و پایه گذار آوازمکتب اصفهان
چه در روزگار خودش و چه در دوران پس از مرگش ، شیوههای اجرا و سبک اجرایش در آوازخواندن او را بر بسیاری از هم رده هایش متمایز کرده است.
استاد تاج ، به خاطر اخلاق نیک و دور بودنش از تکبر و منیت ، نام نیکی از خود بجای گذاشت . از دنیا پرستی خود را رها کرده بود .
از بین شعرای بزرگ ایرانی ، اشعار سعدی را بسیار می پسندید .
چگونه می شود سی و شش سال از درگذشت بزرگمردی چون استاد تاج می گذرد و همچنان هر سال بر جمعت شرکت کنندگان در مراسمش افزوده می شود ؟
هیچگاه هنرش را با پول معاوضه نکرد . شان هنر را والاتر از معامله گریهای مادی می دید .
یک مویش قابل مقایسه با برخی هنرمندهای دوران ما نیست.
هیچگاه کسی از او غیبتی نشنید.
وسایل لوکس آن دوران را برای شناخت هنر و شان و شخصیتش به عاریت نگرفت .
باور کنید منظور استفاده ماشین های شاسی بلند و آرایش های آنچنانی و رفتارهای برخی هنرمندهای این دوران برای خود بزرگ بینی نیست .
ازقدیمی ها شنیده بودم اگر دو دوست با هم کدورتی داشتند استاد تاج برای آشتی دادنشان پیش قدم می شد.
عمری را بدون هیچ چشمداشت مالی ، به تربیت شاگردان پرداخت .
مایل بود مکتب آواز اصفهان را در ایران بشناساند .
کسی او را اهل غم و غصه و شکایت ندیده بود .
غیرممکن بود کسی حال و احوال او را بپرسد و ایشان بگوید بدم.
تکه کلامش این بود" ای پدر جان خوبم"
در طول مدت زندگی اش هیچگاه به خاطر مال دنیا و مسائل مادی به کسی کرنش نکرد.
کسی تا به امروز نشنیده است ،تاج اصفهانی حتی یک بار از کسی گلایه یا بد بگویی کرده باشد .
اگر از کسی رنجشی میدید و خاطرش آزرده میشد، این رنج و آزردگی را با سکوت بزرگوارانهای تحمل میکرد.
بیخود کسی محبوب قلب ها نمی شود چه در زمان حیاتش و چه در زمان مماتش .
استاد تاج، من و ما و تکبر و حالتهای خودخواهی را از خودش دور کرده بود .
تا به حال هنرمندان بسیاری در این کشور درگذشتند ، یادشان گرامی باد .
ولی قرار نیست همه نام و یادشان جاودان باشد .
مهم این است که چقدر از این هنرمندان به آنچه که می گفتند باور داشتند .
تاج از آن دسته بزرگانی بود که به هر چه می گفت باور داشت .
بر سر آرامگاهش که می روی شعری بر روی سنگ قبرش حک شده .
وقتی شعر را می خوانی ، دلت از سنگ هم که باشد نرم می شود.
"گر تو خواهی که بجویی دلم، امروز بجوی، ورنه بسیار بجویی و نیابی بازم."
استاد تاج اصفهانی در بامداد ۱۳ آذر ماه ۱۳۶۰ در سن ۷۸ سالگی درگذشت. و در تخت فولاد اصفهان و تکیه سیدالعراقین به خاک سپرده شد.
روحش شاد و یاد و نامش گرامی باد .
فرید صلواتی