به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، مسعود اشرفی درباره شرایط ملی پوشان ایران و رشته های شرکت کننده در این رقابت ها را تشریح کرده است.
نخستین دوره بازی های پاراآسیایی جوانان در سال ۲۰۰۹ و در شهر توکیوی کشور ژاپن برگزار شد که در آن مسابقات کاروان ایران با ۵۰ ورزشکار و در پنج رشته ورزشی شرکت کرد و در مجموع توانست با کسب ۶۹ مدال در میان ۱۸ کشور عنوان دوم را به دست آورد.
دومین دوره این بازی ها در سال ۲۰۱۳ در شهر کوالالامپور کشور مالزی برگزار شد. تیم جوانان ایران با ۷۴ ورزشکار و در 9 رشته ورزشی شرکت کرد که در آن دوره با ۵۹ مدال در میان ۲۶ کشور عنوان نایب قهرمانی را تکرار کرد.
سومین دوره این بازی ها از ۱۷ تا ۲۳ آذرماه در شهر دبی کشور امارات متحده عربی برگزار می شود.
ضعف در سازماندهی برگزاری بازی های پاراآسیایی امارات
در این دوره نیز در مقایسه با دوره های گذشته شاهد ضعف در سازماندهی برگزاری این بازی ها هستیم، چون تعداد رشته های ورزشی کاهش پیدا کرده است و با کاهش تعداد رشته های ورزشی، طبیعتا تعداد کشورها و ورزشکاران هم کاهش پیدا می کند. البته جمع بندی از تعداد ورزشکاران و کشورهای شرکت کننده در این دوره از بازی ها نداریم، اما آنچه مسلم است با تعداد ورزشکار کمتری مواجه خواهیم شد.
کاروان ایران با دو پرواز جداگانه به امارات می رود
این مسابقات در هفت رشته ورزشی دو و میدانی، بوچیا، تنیس روی میز و گلبال (در دو بخش مردان و بانوان) بدمینتون (در بخش بانوان) شنا و وزنه برداری (در بخش مردان) برگزار می شود. در بخش مردان ۸۵ ورزشکار و در بخش بانوان ۳۰ ورزشکار شرکت می کنند که یک ورزشکار رشته دو و میدانی به دلیل مشکل کلیوی حذف شد و به این ترتیب تعداد ورزشکاران در بخش بانوان به ۲۹ نفر رسید. تعداد ورزشکاران اعزامی به بازی های پاراآسیایی در مجموع دو بخش مردان و بانوان به ۱۱۴ ورزشکار رسید و با محاسبه تعداد همراهان و کادر فنی و پشتیبانی، کاروان ایران با ۱۸۸ نفر به این بازی ها اعزام می شود که جمعه این هفته با دو پرواز جداگانه به امارات پرواز می کنند. شنبه و یکشنبه کلاسبندی انجام می شود و از روز دوشنبه مسابقات به مدت چهار روز در شهر دبی برگزار می شود. ورزشکاران ایران روز جمعه ۲۳ آذرماه به ایران برمی گردند.
ژاپن و چین رقبای اصلی ایران در رده بندی هستند
در دو دوره گذشته تیم ژاپن سرمایه گذاری خوبی بر روی ورزشکاران نوجوان و جوانش کرده بود و به همین دلیل در بازی های پاراآسیایی توکیو و کوالالامپور رتبه نخست را به دست آورد. به طور حتم در این دوره هم به دلیل اینکه برای میزبانی بازی های پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو سرمایه گذاری می کند با تعداد قابل توجهی از ورزشکارانش در این مسابقات شرکت می کند. رقبای ما در رده بندی ژاپن و چین هستند که در دوره های گذشته رقبای ما بودند و کشورهای دیگر مثل کره جنوبی هم احتمال دارد با تعداد ورزشکار بیشتری شرکت کند. کشورهایی مثل هنگ کنگ و تایلند و مالزی هم در بخش جوانان سرمایه گذاری می کنند. با این حال با حضور در محل برگزاری مسابقات می توانیم متوجه ترکیب تیم های شرکت کننده شویم.
از ورزشکاران رشته بوچیا مدال نمی خواهیم
یکی از مواردی که کمیته بین المللی پارالمپیک و ما بر آن تاکید داریم حمایت از ورزشکاران بوچیا است که شدیدترین نوع معلولیت جسمی و حرکتی را دارند، یعنی اگرچه در دو دوره گذشته توانستند مقام هایی به دست آورند، اما از این ورزشکاران مقام نمی خواهیم بلکه صرف حضورشان در محیط ورزش و استفاده از امتیازات ورزش پارالمپیکی باعث شده ما هم به رشته بوچیا اهمیت دهیم. این رشته از سال ۱۳۸۳ فعالیت خود را در ایران آغاز کرده و ما همواره به این ورزشکاران اهمیت داده ایم. این رشته اگرچه هزینه های بسیار بیشتری برای همه کشورها دارد، اما توجه به آنها حقوق طبیعی است که به آنها تعلق گرفته است و کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون جانبازان و معلولان به این موضوع توجه کردند. در این دوره از بازی های پاراآسیایی نیز هفت ورزشکار مرد و پنج ورزشکار زن شرکت خواهند کرد.
انتخاب پرچمدار از رشته بوچیا نشان دهنده حمایت از شدیدترین نوع معلولیت جسمی و حرکتی است
پرچمدار را به دو دلیل از رشته بوچیا انتخاب کردیم، چون نگاه ما حمایت از شدیدترین نوع معلولیت است و این حمایت با حضور یک پرچمدار در بازی های پاراآسیایی می تواند به اوج خود برسد. از طرفی خانم بودن پرچمدار هم در داخل و خارج از ایران این پیام را دارد که ورزش بانوان حتی در شدیدترین نوع معلولیت جسمی و حرکتی مورد توجه و حمایت ما قرار گرفته است. اسم کاروان خلیج فارس است که در راستای کار فرهنگی و رسانه ای این اسم را انتخاب کردیم.
در چهار رشته انتظار کسب مدال داریم
کاروان ایران در دوره های گذشته در رشته های دو و میدانی، شنا، وزنه برداری و گلبال همیشه مدال آور بوده است و در این دوره هم انتظار داریم که این اتفاق رخ دهد. البته دو رشته شطرنج و تیراندازی با کمان را هم در این مسابقات ثبت نام کرده بودیم، اما از آنجایی که تعداد ثبت نام کنندگان به حدنصابی که باید از لحاظ فنی می رسید، نرسید، برگزارکنندگان این دو رشته را حذف کردند. به هر روی ما در همه رشته ها انتظار داریم که مدال آور باشند. در این دوره از مسابقات بدون توجه به رنگ مدال و حریفان انتظار سکو داریم.
خودباوری، نخستین نتیجه توجه به رده های سنی پایه
وقتی نگاه و کارمان را از پایه شروع می کنیم یعنی وقتی می گوییم ورزش همگانی باید با روز ملی و هفته پارالمپیک شکل بگیرد بخش اصلی آن آگاهی و آموزش است. وقتی از این نقطه شروع می کنیم و این برنامه ریزی را داریم که آن بخش پایه را متحول کنیم، مشاهده خواهیم کرد که اولین خروجی های آن، ورزشکارانی هستند که در این مسابقات شرکت می کنند و سن آنها در حال حاضر ۱۳ ساله است. این سن شروع بسیار خوبی است و نشان دهنده نگاه کمیته ملی پارالمپیک به این رده سنی است. حضور این ورزشکاران با سن کم و حمایت کمیته ملی پارالمپیک نشان می دهد اقداماتی که در راستای برنامه ریزی و استقبال از این برنامه شده است، به خوبی پیش می رود و امیدواریم نتایجی که ورزشکاران به دست می آورند جامعه هدف ما در بخش نوجوانان و جوانان، خانواده ها، مربیان و مسئولان مربوطه را به این باور برساند که با ورود این افراد اتفاقات خیلی بزرگی می تواند رخ دهد که اولین نتیجه آن این است که آنها را برای ادامه زندگی و ورود به زندگی اجتماعی به خودباوری می رسند و در ورزش نیز انسان های موفق تری خواهند بود. محسن بختیار در رقابت های جهانی مکزیک در رده سنی بزرگسالان و در بازی های پاراآسیایی جوانان در رده سنی جوانان وزنه می زند. همه اینها به نقطه ای قرار است برسند که سیامند رحمان، زهرا نعمتی و ساره جوانمردی رسیده اند و هر چقدر نقطه شروع پایین تر باشد مطمئنا زودتر به بار می نشیند و خروجی های خیلی بهتری از لحاظ فنی ایجاد خواهد شد. اگر در آینده به ورزش ادامه دهند و مورد توجه مسئولان و فدراسیون های مربوطه قرار گیرند مطمئنا خیلی زودتر در رده سنی بزرگسالان وارد می شوند و نتایج مطلوب تری به دست خواهند آورد.
الویت ما در بازی ها کسب مدال طلا است
برنامه ما مشخص و چهار ساله است و بعد از هر دوره بازی های پارالمپیک تابستانی اتفاق می افتد. ستاد بازی های پارالمپیک توکیو بعد از بازی های پارالمپیک ریو تشکیل شد و در این مدت سه، چهار رویداد مهم رخ می دهد که بازی های پاراآسیایی جوانان، 2018 جاکارتا و بازی های پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو است که هدف ما خواهد بود و همچنین بازی های پارالمپیک زمستانی کره جنوبی که پایان امسال روی می دهد. در طول این مدت هم اعزام های متعددی در مسابقات جهانی و منطقه ای برای کسب سهمیه ورودی بازی های پارالمپیک و ارتقا سطح رنکینگ برای ورزشکاران وجود دارد که در طول چهار سال به صورت مستمر انجام می شود. سیاستگذاری در بازی های پاراآسیایی جاکارتا و پارالمپیک توکیو این است که عمده تمرکز خودمان را بر روی رشته های انفرادی و تیمی قرار می دهیم که کسب مدال طلا برایشان قطعی تر است، چون وقتی در رنکینگ قرار می گیریم آنچه باعث ارتقای رنکینگ می شود، مدال طلا است. در بازی های پاراآسیایی امارات ملاک و سیاست ما ایستادن بر سکو است، چون به رده سنی جوانان باید فرصت داده شود تا تجربه کسب کنند، اما در بازی های پاراآسیایی جاکارتا و بازی های پارالمپیک توکیو الویت اصلی ما کسب مدال طلا خواهد بود. وقتی سیاستگذاری بر اساس کسب مدال طلا است، ورزشکارانی هم در میدان مسابقه قرار می گیرند که قابلیت رسیدن به مدال طلای بیشتری دارند. البته از مدال های نقره و برنز هم حمایت خواهیم کرد، اما نه به شکل طلایی ها. مابقی حمایت توسط فدراسیون های مربوطه انجام خواهد گرفت. در این حالت در پایان به این نتیجه خواهیم رسید که هر سه مجموعه فدراسیون های جانبازان و معلولان و نابینایان و کم بینایان و کمیته ملی پارالمپیک یکدست هستند و وضعیت خوبی خواهند داشت.
طرح انتزاع کمیته ملی پارالمپیک از المپیک انجام شد
طرح انتزاع کمیته ملی پارالمپیک از المپیک انجام شد و در کار آکادمی المپیک و پارالمپیک خواسته های ما برآورده می شود. در کمیته ملی المپیک هم تغییر و تحولی باید اتفاق می افتاد که این تغییر و تحول نهایی شده است و مشغول سازماندهی و ساماندهی طبقه ای هستیم که در اختیار ما قرار گرفته است. باید منابعی تامین شود تا مکان هایی که در اختیار ماست را تجهیز و همه نیروهای مان را داخل همین ساختمان مستقر کنیم.