به گزارش برنا؛ مطمئنا همه ی شما با انیشتین آشنایی دارید؛ همان تئوری دهنده ی گیج کننده ی دوست داشتنی. اما این نوشته به هیچ وجه قصد ندارد تا درباره ی این نظریات سنگین با شما صحبت کند. در واقع شاید خواندن این نوشته، تنها شانس شما برای مطالعه درباره ی انیشتین باشد و در عین حال مغزتان به یک سیاه چاله تبدیل نشود.
نظریه ای که در مورد آن صحبت خواهیم کرد، نظریه ی نسبیت نیست، بلکه نظریه ی شادی انیشتین است. نه تنها درک این نظریه آسان است، بلکه می توان از آن در زندگی واقعی بهره برد. انیشتین نعمتی الهی است که خدماتش حتی پس از مرگش نیز ادامه دارند.
وی باز هم در سال ۲۰۱۷ خبرساز شد. این بار نه به خاطر چیزی که به امواج گرانشی یا اتساع و انقباض زمان مربوط بوده باشد، بلکه به دلیل نظرش درباره ی چگونگی شاد بودن انسان ها.
بنا بر این گزارش، دست نوشته ای که به او نسبت داده می شود، در ۲۴ اکتبر سال ۲۰۱۷ در مزایده ای با قیمت ۱.۵۶ میلیون دلار به فروش رفت.
در این نوشته آمده است: زندگی همراه با آرامش و تعادل و تواضع بیشتر از پیگیری موفقیت هایی که با بی قراری دائمی همراه هستند، شادی به ارمغان می آورد.
تخمین ها قیمت این نوشته را ۵ تا ۸ هزار دلار پیش بینی کرده بودند.
نوشته ی دیگری نیز از انیشتین با متن «اگر اراده ای باشد راهی نیز هست» با قیمت ۲۴۰ هزار دلار فروخته شد که در آغاز کمی بیش از ۶۰۰۰ دلار تخمین زده می شد.
گفتنی است، فروشندگان و خریداران این دو دست نوشته گمنام هستند.
این نوشته ها قطعاتی امضا شده توسط شخص انیشتین هستند که در هتلی در توکیو نگهداری می شده اند.
هم اکنون داستان جالبی را که پشت این نوشته های کوتاه است، با هم می خوانیم.
در سال ۱۹۲۲ انیشتین برای سخنرانی به هتل ایمپریال توکیو می رود و این در حالی بود که تازه برنده ی جایزه ی نوبل شده بود. پیشخدمت هتل این خبر را به او رساند. انیشتین پول خردی به همراه نداشت تا به ازای خوش‌خبری به پیشخدمت بدهد و تنها اسکناس های درشت داشت، ولی پسر نپذیرفت، چون در فرهنگ ژاپن، گرفتن پول در ازای خبر خوب پسندیده نبود.
انیشتین که دوست نداشت پسرک را با دست خالی بدرقه کند، این دو نوشته را به او می دهد و می گوید: اگر خوش شانس باشی، روزی ارزش این دو نوشته از تمام پول های خرد عالم بیشتر خواهد بود.
هم اکنون اما فروشنده ی این دو نوشته در هامبورگ آلمان زندگی می کند و گفته شده ی نوه ی برادر پسرک کذایی و مرموز است. تنها چیزی که می توانیم بگوییم این است که انیشتین حداقل در مورد ارزش اقتصادی این دو نوشته درست فکر می کرد.
انتهای پیام