به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ بهمن گودرزی یکی از کارگردانان و مدیران تولید سینمای ایران است. وی معمولا با کارگردانی فیلم های کمدی و طنز میان مخاطبان شناخته می شود، در حالی که کارگردانی فیلم ها و سریال هایی با مضامین خارج از طنز را هم در کارنامه خود دارد. به بهانه اکران فیلم «ثبت با سند برابر است»، جدیدترین اثر سینمایى گودرزی که محصول سال 1394 است و این روزها برذپرده سینما قرار گرفته، با این کارگردان سینمای ایران به گفتگو پرداختیم که در ادامه می خوانید؛
دغدغه و خاستگاه شما از ساخت فیلم «ثبت با سند برابر است» چه بوده؟ آیا صرفا هدف ساخت٬ یک اثر کمدی سینمایی بوده یا با توجه به نیاز عامه مردم دست به ساخت فیلمی با چنین موضوعیتی زدید؟
هدف من در سینما موفقیت است و علاقه دارم فیلمى بسازم که حداقل از فیلم قبلى خودم خوش ساخت تر، بهتر و پر مخاطب تر باشد. فیلمنامه «ثبت با سند برابر است» را هم خودم نوشتم و به نظرم از جذابیت هاى زیادى براى بازیگر، سرمایه گذار و مخاطب برخوردار است. «ثبت با سند برابر است» در راستاى دو فیلم قبلی ام است که بخش جدى آن نسبت به بخش کمدى از غلظت بیشترى برخوردار است ولى طنازى هاى بازیگران بیشتر دیده شده است.
باتوجه به کارنامه بهمن گودرزى در ژانر کمدى آیا در آینده شاهد ساخت فیلمى با ژانر اجتماعى یا سایر ژانرها از شما خواهیم بود؟
در واقع علاقه اول من ساخت آثار کمدى است و علاقه دومم ساخت فیلم هاى ملودرام اجتماعى است که در تلویزیون و شبکه نمایش خانگى آن را تجربه کرده ام. اما فعلا تهیه کنندگان به ساخت فیلم هاى کمدى بیشتر تمایل دارند تا سوژه هاى اجتماعى. همچنین فیلمنامه خوبى در ژانر ملودرام اجتماعى به ذهن خودم نرسیده و فیلمنامه خوبى هم در این راستا به دستم نرسیده وگرنه حتما برای ساخت آن اقدامات جدى انجام می دهم.
ترکیب بازیگران «ثبت با سند برابر است» اندکی متفاوت و عجیب به نظر می رسد. به عبارت دیگر شاید قرار گرفتن این بازیگران کنار هم یکدست و هماهنگ از آب در نیامده باشد. (حضور فرزاد حسنی کنار سحر قریشی یا امین حیایی کنار علی مسعودی) نظر خودتان چیست؟ آیا در این باره ریسک نکردید؟
همیشه براى انتخاب بازیگران آثارم دنبال این بودم که ترکیب بازیگران فیلم دیگرى در اثر من تکرار نشود. سعى کردم برای «ثبت با سند برابر است» به ترکیب بازیگرانى برسم که برای خودم سبب کنجکاوی شود، شاید نقش هایی که على مسعودی و فرزاد حسنى بازى کردند، در کلیشه هاى اول به آن می توانستم برسم ولى سعی کردم به ترکیب و شخصیت پردازى در پیچ و خم داستان برسم که قصه را از پیش لو نداده باشند. ٨٠ درصد انتخاب بازیگران این فیلم گزینه هاى اول من بوده است.
چقدر ترکیب بازیگران «ثبت با سند برابر است» براساس ویژگى هاى فروش در گیشه بوده است؟
در درجه اول برای انتخاب بازیگران یک فیلم، داستان آن به شما مى گوید باید به دنبال جذب چه بازیگرانى بروید و فیلمنامه به شما جهت انتخاب بازیگران راه را نشان مى دهد. من در تمام آثار سینمایى، تلویزیونى و ویدیویى که داشتم، از سوپراستارها استفاده کردم که دلیل اصلى آن هم فیلمنامه است. هیچوقت بازیگرى را صرف فروش براى فیلمم انتخاب نکردم و همیشه براساس فیلمنامه بازیگر انتخاب کردم. درباره «ثبت با سند برابر است» هم این قصه دخیل است و خوشبختانه این بازیگران ترکیب خوبی را به وجود آورده و به خوبى از عهده کار برآمدند.
داستان «ثبت با سند برابر است» تقریبا نو و تازه است و پیچ و خم ها زیادى دارد که در آثار کمدى سینماى ایران کمتر با چنین قصه هاى مواجه مى شویم، علت را در چه مى بینید؟
متاسفانه بسیارى از همکاران ما تا اسم فیلم کمدى می آید، تصور مى کنند با قصه یک خطى و حضور چند بازیگر کمدى و بداهه گویى جواب می دهد. این باعث شده دید مردم، مدیران، جشنواره ها و فیلمسازان نگاه سهل الوصولى باشد، در حالى که ساخت کمدى از ملودرام اجتماعی، که من هم تجربه اش را داشته ام، سخت تر است چراکه باید قصه را منطقى و با طنازى ها روایت کرد تا داستان و منطق آن گم نشود. طرح «ثبت با سند برابر است» از فیلمنامه خریدارى شده توسط خودم به وجود آمد که سناریو را بازنویسى یا دوباره نویسی کردم که از آن قصه اول تنها یک خط باقى ماند. بعد که قصد ساخت آن جدی شد با یزدان فتوحى یک بار دیگر فیلمنامه را بازنویسى کردیم که از داستان اولیه خیلى دور شد و بیشتر به داستان دوم وفادار بود. در واقع این سناریو ٣ بار بازنویسى شده و ماحصل آن که «ثبت با سند برابر است» شد، قلم من و یزدان فتوحى است.
به نظرتان سوژه شرط بندى «ثبت با سند برابر است» در جامعه ما به شکل یک بحران یا معضل درآمده است؟
بله این موضوع وجود دارد اما در لایه هاى پنهان جامعه قرار دارد که ویترین و مارکت ندارد. در خیلى از منازل و پارک ها این مسئله وجود دارد که شرط بندی فوتبال و یا همان شرط بندی کارت ها، که نقش امین حیایی هم در فیلم شیش و بش انجام می داد، را دارند. ولی قصد نداشتم بیس این فیلم شرط بندى باشد. در واقع شرط بندى بهانه اى است تا در انتها به طمع آدم ها برسیم. طمع مقصود من بود زیرا آدم ها داشته هاى مادى و معنوى یا معرفت خودشان را در طمع به راحتى از دست مى دهند.
این فیلم از پایان خوبی برخوردار است و بر خلاف اکثر آثار کمدی سینمای ما سرانجام مطلوب و رئال تری دارد. هرچند که پتانسیل این را داشت که پایان بندی های مختلفی برای این داستان در نظر گرفته شود. آیا پایان بندى ایده آل خودتان را به سناریو اعمال کردید؟
در دو نسخه اولیه سناریو روایت و پایان بندى شکل دیگرى داشت اما در نسخه سوم که با فتوحى نوشتم به نظرم این پایان بندى و جمع بندى خوبى براى قصه داشت زیرا شخصیت ها و قصه به خوبى روایت می شوند. از نقطه آغاز تا نقطه پایان چون سناریو چارچوب دارد بر همان اساس داستان جلو مى رود و مورد توجه قرار مى گیرد.
زمان اکران «ثبت با سند برابر است» مصادف شده با تعدد نمایش بیش از 20 فیلم سینمایى؛ از نحوه اکران فیلم خودتان در مقطع کنونى راضى هستید؟
«ثبت با سند برابر است» به دلیل برخى سوءتفاهم ها و کارشکنى ها با یک سال تاخیر اکران شد و تنها مدیرکل سینماى حرفه اى، آقاى فرجى، حامى این فیلم بودند که شجاعت ایشان قابل تقدیر است زیرا به دلیل همان کارشکنى ها وضعیت این فیلم را بلاتکلیف نگه داشته بود و چون با یک سال تاخیر اکران شد بعد آن هم باید با فیلم هاى یک سال قبل و فیلم هاى سال جارى که دنبال اکران بودند مبارزه مى کردیم و به محض دریافت پروانه نمایش پس از یک سال بلاتکلیفى بهترین زمانى که می توانستیم فیلم را با سرعت اکران کنیم مقطع کنونى بود. در غیر این صورت باید شش ماه دیگر فیلم را اکران مى کردیم. به هرحال تعداد فیلم هاى ساخته شده زیاد است و تعداد سالن و سرگروه هاى نمایش دهنده فیلم هاى سینمایى محدود. در هر صورت اگر «ثبت با سند برابر است» در نیمه نخست سال اکران مى شد مطمئنا از فروش بالا و بهترى برخوردار مى شد چراکه در 6 ماه اول سال 6 فیلم در هر مقطع اکران مى شد ولی در حال حاضر ٢٠ فیلم بر پرده سینماهاست. در مجموع از شرایط اکران راضى نیستم ولى کار دیگرى هم نمی‌توانستیم بکنیم.