به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ تحقیق در حوزه شهرهای دوستدار کودک، به ویژه در اروپا، از سال 1980 به بعد مورد توجه قرار گرفت. عمده این تحقیقات در راستای تخصیص حق شهروندی به بچه ها و رسیدگی به خواسته ها و نیازهای آنها بود.
امروزه «شهر دوستدار کودک» (CFC) مورد توجه برنامه ریزان و دست اندرکاران امور شهری قرار گرفته است، چرا که تعداد جمعیت کودکان مناطق شهری جهان (شهرهای کشورهای در حال توسعه) در حال افزایش هستند. پروژه های شهر دوستدار کودک به طور عمده ایجاد فرصتی برای کودکان در راستای شکل دادن و یا تغییر محیط پیرامون شان است. کودکان و نوجوانان به عنوان اعضای جامعه با مجموع های از خواسته ها و نیازهای خاص، استفاده کنندگان محیط ساختگی هستند.
اولین بار در سال 2007 میلادی «شهر بندیگو» در استرالیا از طرف یونیسف به عنوان «شهر دوستدار کودک» و اولین شهری که تمام جنبه ها و ویژگی های یک شهر دوستدار کودک را از نظر یونیسف به خود اختصاص داده بود، معرفی و به رسمیت شناخته شد.
چندسالی است در شورای شهر تهران کمیته ای تحت عنوان،کمیته پیگیری مصوبه شهر دوستدار کودک تشکیل شده است.
به سراغ یکی از اعضای این کمیته رفتیم تا بیشتر با لزوم وجود این کمیته و اقدامات آن آشنا شویم.
حجت نظری، عضو کمیته پیگیری مصوبه شهر دوستدار کودک، در گفت و گو با خبرنگار شهری خبرگزاری برنا در این خصوص گفت: دلیل وجود کمیته شهر دوستدار کودک که در شورای شهر تهران تصویب شد این بود که شهری را داشته باشیم که در آن کودکان بتوانند با امنیت تردد کنند، بتوانند راحت تر از همه امکانات شهری که در اختیار تمام شهروندان قرار می گیرد استفاده کنند.
او ادامه داد: شهر تهران با وجود تمام محاسنی که دارد و تمام توسعه ای که پیدا کرده است، همه جانبه نبوده و این شهر برای همه شهروندان قابل استفاده کامل نیست، مشخصا اگر بخواهیم برای شهر دوستدار کودک معضلاتی را بشماریم باید بگوییم به راحتی کودکان ما نمی توانند در سطح شهر تردد کنند، به راحتی نمی توانند به فضای دلخواه شان برای شادی و بازی دسترسی داشته باشند، فضاهای لازم برای استفاده از امکانات تفریحی و رفاهی برای کودکان کافی و مناسب نیست، کودکان حتی زمانی که می خواهند به مدرسه بروند خیلی وقت ها متأسفانه این امکان را ندارند که به راحتی بتوانند خودشان از منزل به مدرسه تردد کنند و برگردند.
نظری ادامه داد: به طور طبیعی وقتی وضعیت هوا به سمت ناسالم و هشدار می رود آن کسانی که بیشتر مورد آسیب قرار می گیرند کودکان و سالمندان هستند لذا مصوبه شهر کودک می خواهد شهر را برای کودکان زندگی پذیرتر کند و فلسفه شکل گیری این مصوبه این بوده است.
این عضو شورای شهر در ادامه گفت: اینکه چرا تاکنون اتفاق خاصی در این خصوص نیفتاده است طبیعتا به نگاه مدیریت شهری برمی گردد و این نگاه، نگاه توسعه محور و یک جانبه محور باشد ممکن است این لحاظ نشود که همه شهروندان باید از امکانات شهر استفاده کنند لذا این اتفاق تا الان رخ نداده است اما به نظر می رسد که در تمام پروژه های شهری اعم از عمرانی و غیرعمرانی یکی از بحث هایی که باید لحاظ شود این است که همه شهروندان بتوانند از امکانات شهری استفاده کنند به خصوص کودکان، سالمندان و توان یابان که قطعا نیاز بیشتری دارند و فضا برای آنها مهیا شود و قطعا وقتی نمی توانند مثل افراد عادی از امکانات شهری استفاده کنند از امکانات ویژه استفاده کنند.
نظری در ادامه در خصوص اختصاص یکی از خیابان های منطقه 10 در هفته گذشته به کودکان گفت: به نظرم می رسد که وجود این برنامه ها لازم و ضروری است، لازم است این برنامه در چند نقطه شهر دیده شود و تراکم در یک نقطه صورت نگیرد، قطعا وقتی استقبال مردم استقبال چشمگیری از این برنامه باشد به نظر می رسد که این برنامه کاملا مفید بوده و می تواند مفیدتر از این هم باشد در صورتی که برنامه ریزی های لازم صورت بگیرد.
او در پایان گفت: این استقبال نشان می دهد متأسفانه کودکان فضا و امکان لازم را برای انجام تفریحاتی که لازم است در این سن داشته باشند را ندارند و مدیریت شهری جدید باید اهتمام ویژه داشته باشد و در تمام پروژه ها این را لحاظ کند که بتوانیم شهری با کودکان شاداب تر داشته باشیم و قطعا آینده بهتری برای این شهر و کشور رقم بخورد.