به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، سرماخوردگی‌ها معمولا پس از ۱ هفته بهبود می‌یابند، اما در بعضی افراد باعث تورم سینوس‌ها و جلوگیری از خروج خلط از آن‌ها می‌شوند.
این مساله می‌تواند به عفونت سینوسی و علائمی مانند آبریزش غلیظ، زرد و بدبو از بینی، احساس فشار یا درد در اطراف صورت و چشم ها، سردرد در ناحیه پیشانی، احتقان، ترشح انتهای حلق و تب و سرفه‌های طول کشنده منجر شود. برای آشنایی بیشتر با این بیماری رایج، این مطلب را به علل، عوارض، راه‌های پیشگیری و انواع درمان‌های سینوزیت اختصاص داده‌ایم.
سینوزیت به التهاب یا عفونت مخاط سینوس‌های پارانازال گفته می‌شود. سینوس‌های پارانازال از ۴ جفت حفره داخل استخوان‌های صورت، سر، اطراف بینی و چشم‌ها تشکیل شده‌اند و شامل سینوس‌های فکی، پیشانی، شب پره‌ای و اتمویید می‌شوند. سینوس‌ها به طور طبیعی حاوی هوا هستند، اما وقتی مسدود و پر از مایع می‌شوند، عوامل بیماری‌زا در آن‌ها شروع به رشد می‌کنند. یکی از علل شایع سینوزیت، سرماخوردگی است، اما عوامل دیگری مثل حساسیت ها، پولیپ بینی (زائده‌های کوچک در سطح داخلی بینی)، مشکلات آناتومی مانند انحراف بینی، باکتری‌ها و به ندرت قارچ‌ها نیز می‌توانند باعث ایجاد سینوزیت شوند. درواقع، هر عارضه‌ای که کانال‌های ریزش سینوس را مسدود کند، می‌تواند باعث عفونت سینوس شود.
انواع عفونت سینوس
سینوزیت به ۳ گروه تقسیم می‌شود؛ سینوزیت حاد، تحت حاد و مزمن. این بیماری در صورتی حاد شناخته می‌شود که زمانی کمتر از ۲ هفته از شروع اولین علائم آن سپری شده باشد. سینوزیت حاد به دنبال بیماری‌های عفونی مانند سرماخوردگی عارض می‌شود و با تب و درد شدید همراه است. اگر از شروع علائم ۲ هفته تا ۲ ماه سپری شده باشد، سینوزیت را تحت حاد می‌نامند. سینوزیت مزمن نیز طولانی‌تر و با احساس درد کمتری همراه است.
در بیشتر موارد، سینوزیت مزمن به دنبال سینوزیت حادی ایجاد می‌شود که درمان نشده یا به درمان پاسخ نداده است. التهاب سینوس‌ها در کودکان به طور شایع در اثر عفونت و حساسیت ایجاد می‌شود. عفونت سینوس در کودکان عوارض متعدد و خطرناکی مانند آبسه مغزی، سلولیت پره اربیتال، اربیتال و آمپیم مغزی و... ایجاد می‌کند، بنابراین درمان آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
از سرماخوردگی تا سینوزیت
سرماخوردگی، عفونت مجرای فوقانی تنفسی، بینی و گلو است که معمولا توسط ویروس ایجاد می‌شود. نشانه‌های سرماخوردگی شامل گرفتگی و آبریزش بینی، سردرد، خستگی، سرفه و تب خفیف هستند. این نشانه‌ها معمولا بعد از ظهور به اوج می‌رسند و سپس به تدریج ناپدید می‌شوند. هیچ درمانی برای سرماخوردگی ضروری نیست، اما بعضی درمان‌ها می‌توانند نشانه‌ها را تسکین دهند. برای مثال ضداحتقان‌ها آبریزش را کاهش می‌دهند و مجرای تنفسی را باز می‌کنند. مسکن‌ها باعث کاهش تب و سردرد می‌شوند.
داروی ضدسرفه هم می‌تواند کمک کننده باشد. سرماخوردگی معمولا از چند روز تا حدود یک هفته یا بیشتر طول می‌کشد، اما در بعضی افراد باعث تورم و عفونت سینوس‌ها می‌شود. اگر علائم آبریزش غلیظ زرد یا سبز از بینی، احساس فشار یا درد در اطراف صورت و چشم ها، سردرد (معمولا در ناحیه پیشانی)، انسداد بینی، خلط و تب و سرفه بیش از ۱۰ روز طول بکشد، ممکن است به سینوزیت مبتلا شده باشید. در این شرایط حتما باید به پزشک و ترجیحا متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.
تفاوت سردرد معمولی با سردرد ناشی از سینوزیت
بعضی سردرد‌ها به دنبال عوامل ثانویه مثل سینوزیت ایجاد می‌شوند. سردرد سینوزیت معمولا در فصل‌های زمستان، بهار یا پاییز تظاهر پیدا می‌کند. همچنین با سرماخوردگی تشدید می‌شود و اغلب با سنگینی سر، ترشحات پشت حلق و بینی و درد در ناحیه پیشانی و گونه‌ها همراه است. این نوع سردرد با درمان‌های تخلیه‌ای و اندوسکوپی توسط متخصصان گوش و حلق و بینی و مصرف آنتی بیوتیک بهبود پیدا می‌کند.
سینوزیت قابل پیشگیری است
مهم‌ترین راه پیشگیری از سینوزیت، پیشگیری از سرماخوردگی است. برای این منظور توصیه می‌شود قبل از غذاخوردن و خوابیدن و هنگامی که وارد خانه می‌شوید، گرو‌های خود را شستشو دهید. تنفس در هوای تمیز و سالم، دوری از دود سیگار و هوای آلوده و پرهیز از قرار گرفتن در مکان‌های پرازدحام نیز می‌تواند به پیشگیری از این عفونت کمک کند. استنشاق هوای مرطوب و مصرف مایعات گرم هم از تبدیل شدن سرماخوردگی به سینوزیت جلوگیری می‌کند. از آنجایی که قرار گرفتن در معرض سرمای شدید طی سرماخوردگی احتمال ایجاد سینوزیت را بالا می‌برد باید در این دوران هنگام رفتن به محیط بیرون جلوی بینی خود را بپوشانید تا از ورود هوای سر به بینی جلوگیری کنید.