ناگفته‌های بهمن حسین‌پور از حل مشکل پرسپولیس به وسیله دیپلماسی در دولت

به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، سفیر اسبق ایران در ترکیه و معاون فعلی تشریفات و مراسم دفتر ریاست جمهوری، استفاده درست و به موقع از دیپلماسی عمومی را راهکاری موثر و کارآمد دانست که می توان به کمک آن بسیاری از مشکلات را حل کرده و گره های های کور در حوزه های مختلف را باز نمود،حل اختلاف یک باشگاه فوتبال ایرانی با همتای ترکیه ای از جمله این موارد بوده است که به گفته این 'دیپلمات با سابقه و کارکشته' با استفاده درست از ظرفیت دیپلماسی عمومی دولت به نفع ورزش کشورمان به سرانجام رسیده است

دکتر بهمن حسین پور سفیر اسبق کشورمان در آنکارا را شاید بتوان رمز گشای پرونده عجیب و غریب پرسپولیس و باشگاه ریزه اسپور ترکیه در نقل و انتقال یک بازیکن دانست که با برخی بی تدبیری ها رفته رفته به بحرانی بزرگ برای فوتبال ایران در سطح باشگاهی و ملی تبدیل شد.

شاهکار مهدی طارمی و مسئولان سابق پرسپولیس در انعقاد و فسخ مسئله دار یک قرارداد فوتبالی و شکایت باشگاه ریزه اسپور از آنها باعث محرومیت چهارماهه مهاجم تیم ملی فوتبال ایران در آستانه جام جهانی روسیه شد و از آن بدتر باشگاه پرسپولیس از پنجره نقل و انتقالاتی محروم و نزدیک به 40 میلیارد ریال جریمه نقدی شد.

تمام این مسائل دست به دست هم داد تا بحث استعفای دوباره و در نهایت طرح موضوع بازنشستگی علی اکبر طاهری سرپرست باشگاه پرسپولیس مطرح و وی جای خود را در باشگاه پرسپولیس به حمید رضا گرشاسبی عضو هیات مدیره باشگاه و یکی دیگر از مدیران با سابقه ورزش کشور بدهد.

با بدست گرفتن سکان هدایت این باشگاه پرطرفدار از سوی حمید رضاگرشاسبی خبرهای خوش برای حل این اختلاف پرهزینه برای فوتبال ایران از راه رسید و او خبر از مذاکره مثبت با مسئولان باشگاه ریزه اسپور ترکیه داده و اعلام کرد که باشگاه ترکیه ای با رایزنی های صورت گرفته، رضایت خود را از پرسپولیس و طارمی به فیفا اعلام کرده است.

در صحبت های گرشاسبی در نشست خبری هفته گذشته اشاره های متعددی از تلاش بهمن حسین پور معاون تشریفات و مراسم دفتر ریاست جمهوری ایران مطرح شد اما به صورت دقیق به اقدامات انجام شده پرداخته نشد.

در همین راستا گفتگویی را با حسین پور انجام شده تا به صورت دقیق از روند اقدامات انجام شده و بهره گیری از دیپلماسی عمومی برای حل شدن پرونده پرسپولیس و ریزه اسپور رمز گشایی شود.

در زیر مصاحبه اختصاصی ایرنا با این دیپلمات با سابقه و البته ورزشکار و ورزش دوست یا به عبارت بهتر همان برگ برنده پرسپولیسی ها در پرونده اختلافی با باشگاه ترکیه ایی را می خوانید.

* اقدام شما در حل شدن پرونده پرسپولیس را شاید بتوان نخستین استفاده از دیپلماسی عمومی در ورزش دانست، استفاده از این ظرفیت را چگونه ارزیابی می کنید؟

در ابتدا باید دیپلماسی ورزشی را بشناسیم تا بتوانیم دقیق تر درخصوص مسایل بین المللی ورزش اظهار نظر کنیم. متاسفانه عده ایی هنوز تعریف درستی از دیپلماسی عمومی و دیپلماسی ورزشی به عنوان یکی از زیرشاخه های آن ندارند.

عکس العمل و برداشت های برخی رسانه ها بعد از حل اختلاف بین دو باشگاه پرسپولیس و ریزه اسپور با استفاده از ظرفیت دیپلماسی من را بسیار متعجب کرد که البته دلیل آن آشنا نبودن برخی دوستان ورزشی با این واژگان و بیگانه بودن با ظرفیت بالای دیپلماسی عمومی و قابلیت های بیشمار آن است.

اگر تحریم های ناعادلانه سیاسی وجود نداشت قطعا ورزش ایران می توانست با استفاده از ظرفیت دیپلماسی ورزشی تا امروز اقدامات بسیاری را انجام دهد که متاسفانه به خاطر این مشکل این اتفاق صورت نگرفته است.

دیپلماسی ورزشی در درون دیپلماسی عمومی است و با استفاده از این ظرفیت، دولت ها و دستگاه دیپلماسی کشورها موفق به حل بسیاری از مشکلات شده و به هم نزدیک می شوند.

* آیا در دوره ای که سفیر هم بودید از دیپلماسی ورزشی بهره برده اید؟

یک دیپلمات در محل ماموریت خود می تواند بسیاری از اخبار مورد نظر خود را از محافل غیر رسمی بدست آورد و بخاطر برخی مسائل و ممنوعیت ها برای حضور در محافل رسمی استفاده از دیپلماسی ورزشی می تواند یکی از مهم ترین راهکار ها برای دستیابی اخبار مد نظر و انجام رایزنی ها است.

35 سال دیپلمات بودم و بارها با این موضوع مواجه شدم. به عنوان فردی که از جنس ورزش بوده و علاقه و مطالعه ورزشی دارم به خوبی می دانم و به این نتیجه رسیده ام که دیپلماسی ورزشی تاثیر زیادی روی کار سفرا و رفع موانع احتمالی سیاسی در امور دارد.

به یاد دارم وقتی سفیر ایران در اتیوپی بودم از طریق همین ورزش و ملاقات های غیر رسمی که در زمین های ورزشی انجام می شد موفق به انجام کارهای مهمی شدم، در 26سالگی که سفارت ایران درتانزانیا را افتتاح کردم، علاقه و انجام ورزش نزدیکی با وزیر خارجه وقت این کشور 'سلیم احمد سلیم' را برایم به همراه داشت که در ملاقات های رسمی و دیپلماتیک وزیران خارجه دو کشور این موضوع از سوی سلیم احمد به طرف ایرانی منتقل می شد.

*در کشورهای دنیا چقدر از دیپلماسی ورزشی بهره می گیرند؟

ورزش نقش بسیار زیادی در نزدیک کردن ملت ها دارد که متاسفانه ما این مساله را خیلی دیر متوجه شده ایم و البته نباید از تاثیر تحریم های ناعادلانه غرب علیه ایران بر این موضوع که مانع از برقراری ارتباط موثر کشورها با ایران در حوزه های مختلف از جمله ورزش می شد را نادیده گرفت.

چرا ما در دستگاه های ورزشی مثل فدراسیون وزنه برداری و فدراسیون های دیگرکه این روز ها شاهد خورده شدن حقمان در مسابقات بین المللی هستیم در فدراسیون جهانی صاحب کرسی نیستیم؟ دلیل این مساله این است که به اهمیت داشتن کرسی های جهانی در حوزه ورزش واقف نبوده ایم.

حسین پور خاطرنشان کرد: وقتی رییس جمهور کشوری از نزدیک به تماشای فینال یک مسابقه فوتبال می نشیند، باید اهمیت ورزش را فهمید. ترکیه و ارمنستان روابط سیاسی ندارند اما وقتی فوتبال است رییس جمهور کشور ترکیه به این کشور سفر می کند و باید پشت این مساله به دیپلماسی ورزش نیز توجه کنیم. این درحالی است که ما هنوز متوجه نیستیم که لابی ها و اتفاقات پشت پرده ورزش بعضا اهمیت بیشتری از داخل میدان ورزش دارد.

در دورانی که سفیر بودم کارهای مهمی را از طریق ورزش انجام دادم. در زمان سفارتم در کشور اتیوپی با انجام ورزش هایی همچون تنیس، گلف و سوارکاری در اماکن ورزشی دیپلماتیک، ارتباط نزدیکی با نخست وزیر این کشور و بسیاری از اعضای هیات دولت برقرار می شد و همین ارتباطات که به کمک ورزش و در زمین تنیس برقرار شد، زمینه راه اندازی سفارت خانه آن کشور در ایران فراهم شد.

در دوره ای که به شدت دنبال تامین تجهیزات و امکانات نظامی برای دفاع از کشور بودیم، توانستم از درون همان زمین های تنیس، اجازه خرید اف 4 و اف 5 را از نخست وزیر اتیوپی بگیریم و مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه تهران اعلام کردند به کوری چشم آمریکا ما اف 4 و اف 5 را خریدیم که این نشانه موفقیت دیپلماسی از طریق ورزش است.

در طول 4 سال حضورم در کشور اتیوپی که قهرمان دو میدانی مارتنی دنیا بود بارها تیم های دو و میدانی این کشور برای مسابقات 22 بهمن به ایران سفر کردند و مسابقات زیادی برگزار شد. بعد از خاتمه ماموریت اینجانب دیگر تیم های این کشور در مسابقات ایران حضور پیدا نکردند.

حسین پور همچنین با اشاره به دوره ماموریت دیپلماتیک خود در استانبول به عنوان سرکنسول و آنکارا به عنوان سفیر اظهار داشت: با تهیه و ارسال اساسنامه 125 صفحه ای لیگ حرفه ای فوتبال ترکیه، به فوتبال ایران، برای ورود به لیگ حرفه ای کمک نموده است.

وی افزود: قرارداد همکاری میان فدراسیون های فوتبال ایران و ترکیه در دوره ریاست دادکان و کفاشیان بر فدراسیون فوتبال نیز با همین دیپلماسی ورزشی امکان پذیر گردید.

حضور نخستین داور ترک برای قضاوت دیدار تیم های استقلال و پرسپولیس و همچنین دو دوره حضور مصطفی دنیزلی از مربیان مطرح فوتبال ترکیه به عنوان سرمربی در تیم های باشگاهی فوتبال ایران دستاورد دیپلماسی ورزشی دوران ماموریت من در ترکیه بوده است.

*خیلی ها شما را مذاکره کننده با کخ سرمربی اسبق استقلال هم می دانستند این مساله صحت دارد؟

در ترکیه با سنول گونش، دنیزلی و کخ سه مربی کارآمد و مشهور برای حضور در ایران مذاکره کردم. در آن زمان حمید رضا آصفی سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه، عضو هیات مدیره باشگاه استقلال بود و این مذاکرات به درخواست وی انجام شد.

یکی دیگر از اقدامات آن زمان من معرفی امکانات ورزشی ترکیه به تیم های فوتبال ایران بود. به طوری که از سال 80 به بعد اکثر تیم های ایرانی با نصف قیمت از امکانات اردوهای ترک بهره مند شدند.

*** تاثیر دیپلماسی ورزشی در نزدیکی ملت ها

حسین پور تصریح کرد: از طریق دیپلماسی ورزشی می توان ملت ها را به خوبی به یکدیگر نزدیک کرد. در بسیاری از ملاقات هایی که حضور داشتم شاهد بوده ام که مسئولان ترک حتی برای حل مشکلات مالی و وصول مطالبات ناچیز بازرگانان های خود به مقام های سیاسی رده بالای کشور متوصل می شدند و این اصلا کار اشتباهی نیست. باید بپذیریم که این اقدام به نوعی دفاع از حقوق ملت است.

*وارد بحث پرسپولیس شویم خیلی ها شما را حل کننده پرونده دشوار پرسپولیس و ریزه اسپور می دانند خودتان به صورت دقیق از نقشی که در این پرونده اجرا کردید صحبت کنید؟

درتوضیح روند تلاش ها و اتفاقاتی که منجر به حل این اختلاف شد باید بگویم ، آقای اردوغان رییس جمهوری ترکیه یک روز بعد از ظهر طبق هماهنگی هایی که از قبل انجام شده بود به ایران سفر کردند و پس از انجام دیدارهای دو جانبه و خصوصی ضیافت شامی ترتیب داده شد که بنا به تدبیر رییس دفتر محترم رییس جمهوری وزیر و ورزش و جوانان نیز به عنوان یکی از حاضران در این ضیافت در نظر گرفته شد تا از این فرصت برای طرح موضوع اختلاف مالی باشگاه پرسپولیس و ریزه اسپور ترکیه استفاده کنیم. در واقع آغاز روند حل مشکل دو باشگاه فوتبال از آن ضیافت شامی بود که با حضور روسای جمهوری دو کشور برگزار شد. در اواخر شام به اتفاق وزیر ورزش نزد آقای اردوغان رفته و حتی چند دقیقه اول را خودم ترجمه کرده و موضوع را به اطلاع ایشان رساندیم. آقای اردوغان همان شب دستورات لازم را داد و به ما اعلام کرد مشکل به زودی حل خواهد شد و از همان شب مذاکرات مدیران دو باشگاه آغاز شد.

*گفته می شود این مذاکرات مثبت پیش نرفته و بازهم شما به پرونده ورود کردید؟

بعد از یک ماه اطلاع یافتم که تلاش دو باشگاه به جایی نرسیده است و هنوز موانعی وجود دارد تا اینکه حمید رضا گرشاسبی به عنوان سرپرست باشگاه پرسپولیس سر کار آمد و با توجه به آشنایی قبلی که با وی داشتم از وضعیت مذاکرات و ناموفق بودن آن مطلع شدم. بعد از این مساله با استفاده از دوستی که با سفیر ترکیه در ایران داشتم با وی و همچنین سفیر کشورمان در ترکیه تماس گرفته و آنان را از روند مذاکرات آگاه ساختم.

در میهمانی روز ملی ترکیه نیز مذاکراتی را با سفیر ترکیه در کشورمان انجام دادم در همین زمان طاهریان سفیر ایران در ترکیه نیز مذاکرات خود را در آنکارا آغاز کرد اما با وجود این پیگیری ها بازهم اتفاق خاصی رخ نداد و همچنان پرونده به در های بسته می خورد.

پس از این اتفاق با حسن دوغان رییس دفتر رییس جمهور ترکیه که ارتباط دوستانه خوبی با او داشته ام تماس گرفتم و همچنین با 'عثمان' وزیر ورزش ترکیه که اتفاقا او هم از دوستان قدیمی من است تماس گرفته و درخواست نمودم هر دو این مسئولان به کمک باشگاه پرسپولیس بیایند و هر دو نیز قول پیگیری جدی دادند.

با این وجود باز هم وقفه ای در حل مسئله ایجاد شد. در نهایت تصمیم گرفتم با آقای بلگین رئیس تجارت ایران و ترکیه که خود اهل طربوزان بوده و در زمان سفارت خودم به این سمت منصوب شده و ارتباط نزدیکی با او داشتم موضوع را مطرح کنم. بعد از طرع مسئله ایشان پذیرفته و قول دادند با مسئولین ریزه اسپور و فدراسیون ترکیه تماس برقرارکنند. ایشان پس از یک روز به من زنگ زده و شخصی بنام زکریا که وکیل باشگاه ریزه اسپور بود به عنوان کانال ارتباطی معرفی کرده و من نام و شماره تلفن ایشان را به گرشاسبی داده و گفتم ملاقات را در استانبول برای روزی که هیئت ایرانی در این شهر است تنظیم نماید. با توجه به برگزاری اجلاس اضطراری ترکیه برای موضوع فلسطین و دعوت از رییس جمهوری ایران برای حضور در این اجلاس از سوی همتای ترکیه ای ، ما هم از این فرصت استفاده کرده و از دو باشگاه خواستیم زمان نشست خود را طوری برنامه ریزی کنند که همزمان با سفر هیات بلندپایه ایران به ترکیه باشد و در این میان از گرشاسبی هم خواستم به مسئولان باشگاه ریزه اسپور اعلام کند که اگر رضایت ندهند این مساله در نشست خصوصی روسای جمهور دو کشور دوباره مطرح و پیگیری خواهد شد.

گرشاسبی از استانبول با اینجانب تماس گرفته اظهار داشت ملاقات و مذاکرات وی با مدیران باشگاه ترک به شکل خوبی پیش نرفته است. روز سه شنبه بود که ما به اتفاق رییس جمهوری برای حضور در اجلاس راهی ترکیه شدیم و از گرشاسبی خواستم خیلی سریع به هتل محل اقامت ما بیاید و گزارشی را ارایه کند.

در همین جلسه بود که گرشاسبی را به ملاقات دکتر واعظی بردم و اتفاقا ایشان هم از مدیر باشگاه پرسپولیس خواست تا به مدیران باشگاه ریزه اسپور اعلام کند اگر این مشکل از طریق مدیران دو باشگاه حل نشود روسای جمهور ورود خواهند کرد. گرشاسبی هم موضوع را منتقل کرد اما بازهم باشگاه ترکیه ای مانع تراشی می کرد تا کار به جلسه اصلی ما با اردوغان برسد.

*خیلی ها معتقدند این نشست سبب تلطیف نظر باشگاه ریزه اسپور شد آیا شما این مساله را تایید می کنید؟

ما به عنوان هیئت ایرانی قرار بود ساعت 18 با اردوغان جلسه داشته باشیم. در جلسه با ارائه یادداشتی از دکتر واعظی رئیس دفتر رئیس جمهوری خواستم موضوع دو باشگاه را در دیدار خصوصی مطرح کنند. نظر دکتر واعظی این بود که بهتر است در مرحله اول این موضوع از طریق وزیر امور خارجه در گفت و گو با همتای ترکیه ای خود آقای 'چاووش اوغلو' مطرح شده و مشکل را حل کنیم.

قبل شروع ملاقات خصوصی و پس از دیدار عمومی روسای جمهور دو کشور من به سمت وزرای خارجه دو کشور رفتم و به دکتر ظریف اعلام کردم می خواهم در خصوص پرسپولیس صحبت کنم. ایشان گفتند این مساله را خودت مطرح کن که من هم سریعا مساله را مطرح کردم. چاووش اوغلو همان لحظه فردی به نام مصطفی که او هم از دوستان بوده و معاون حسن دوغان است را صدا کرده و همان لحظه به مصطفی گفت باید همین امروز مشکل برطرف شود. مصطفی همان لحظه تلفن نموده و با مسئولان فدراسیون فوتبال و باشگاه ریزه اسپور تماس گرفته و خواستار حل مسئله شد.

خوشبختانه در همان راه برگشت بودم که مصطفی با من تماس گرفت و اعلام کرد مشکل حل شده و من با تماس با گرشاسبی و اعلام خبر به وی درخواست کردم کردم هئیت ورزشی مانده و مسئله را با امضای تفاهم نامه میان دو باشگاه حل بنمایند.

این کل شرح ماجرا و چگونگی حل مشکل پرسپولیس و باشگاه ریزه اسپور بود. من بسیار خرسندم که مشکل یکی از پر طرفدار ترین باشگاه های ایران به بهترین شکل و از طریق دیپلماسی ورزش حل شد.

البته در اینجا لازم است از حسن نیت و مساعدت آقای اردوغان رییس جمهور محترم ترکیه، وزیر خارجه و دولت این کشور نیز تقدیر نمایم.

*مهم ترین دستاور این پرونده از نظر شما چه چیزی بود؟

حل شدن این پرونده برای من بسیار خوشحال کننده بود و از همه مهم تر توانستیم جلوی خروج چهار میلیارد تومان پول بیت المال را بگیریم. همچنین در کنار این اتفاق ممکن است با همکاری فیفا محرومیت باشگاه پرسپولیس از دو پنجره نقل و انتقالات بخشیده شود.

این مسایل و تلاش ها فقط به خاطر باشگاه پرسپولیس نبود و این اتفاق مهم به اعتقاد من برای ملت ایران و هواداران فوتبال رخ داد و توانستیم مشکل بزرگی در ورزش را با استفاده از دیپلماسی حل کنیم.

*به اعتقاد شما با توجه به تفاهم نامه امضا شده میان دو باشگاه آیا فیفا پرسپولیس را خواهد بخشید؟

وارد جزییات نمی توانم بشوم اما دقیقا من همین سئوال را از گرشاسبی پرسیدم و گفتم در صورت گرفتن رضایت باشگاه ریزه اسپور فیفا را چه کار خواهد کرد که او گفت اگر مشکل با باشگاه ترک حل شود مسئولان باشگاه پرسپولیس برای دریافت رضایت فیفا تلاش خواهند کرد.

**مشکل دیپلماسی در ورزش ایران به شدت احساس می شود

حسین پور با تاکید دوباره بر فعال شدن دیپلماسی ورزش در کشور گفت: پرونده های اختلافی ما در فیفا و بدهکاری های فراوان باشگاه های ما به مربیان و بازیکنان خارجی تاییدی بر این موضوع مهم است که باید با استفاده از ظرفیت دیپلماسی ورزشی نسبت به حل و فصل آن اقدام شود.

اگر بخواهم درخصوص دلیل این مساله صحبت کنم باید بگویم که مسئولان مربوطه در این بخش یا سواد لازم را ندارد یا فاسد هستند.

اینگونه اتفاقات آنهم در مجامع بین المللی به اعتبار ورزش ایران به خصوص فوتبال ضربه زیادی زده است و باید چاره ایی در اینباره اندیشه شود.

از دکتر سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان که از مدیران آگاه و بسیار پرتلاش این کشور است خواهش می کنم با تشکیل کمیته ایی جلوی این قبیل مسایل در ورزش را بگیرد.

یکی دیگر از مشکلاتی که باعث شده ما در اکثر محافل بین المللی ورزش بازنده باشیم آشنا نبودن مسئولان به زبان انگلیسی و نا آشنا بودن به لابی های پشت پرده است.

*آیا در مشکل وجود به وجود آمده میان فدراسیون فوتبال ایران و عربستان می توان ضعف هایی که در بالا فرمودید را دلیل تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا در برگزاری بازی نمایندگان این دو کشور در کشور ثالث دانست؟

اگر قدرت لابی ما زیاد تر بود قطعا می شد اقدامات بهتری را انجام داد. این جوابی است که می توانم در پاسخ به سئوال شما بدهم.

*چه زمانی مشکلات ورزش ایران کاهش پیدا خواهد کرد؟

تا زمانی که فساد و ناآگاهی در ورزش رفع نشود مشکلات کاهش پیدا نخواهد کرد و امیدوارم روزی در ورزش شاهد حسابرسی دقیق و شفاف باشیم.

برایم جالب است افرادی می آیند و در رسانه ملی آنهم در پربیننده ترین برنامه ورزشی ادعاهایی را علیه یکدیگر مطرح می کنند اما هیچکس این ادعاها را پیگیری نمی کند.

ادعاهای اینگونه و اثبات نشدن آنها فرهنگ بدی را در میان مردم رواج خواهد داد و آنها فکر می کنند همه در ورزش ایران ناسالم هستند. ادعا هایی که در رسانه ملی با بیننده میلیونی مطرح می شود یا درست است یا غلط و باید تمام صحبت ها را دقیق پیگیری کنیم تا مردم متوجه حرف درست شوند.

*شما سال ها در دستگاه دیپلماسی حاضر بوده اید و در کنار آن ورزش را هم به صورت حرفه ایی دنبال کردید آیا امروز شرایط ورزش ایران را راضی کننده می دانید؟

به اعتقاد من و با توجه به سرانه جمعیت راضی کننده نیست و البته تا زمانی که اقتصاد آزاد نشود امکان ندارد ورزش ما پیشرفت کند و در کنار این مساله باید هرچه سریعتر مقابل فساد و باندبازی در ورزش ایستاد.

*در صحبت های خود از اهمیت خصوصی سازی در ورزش مطالبی را عنوان کردید چرا ورزش ایران و به خصوص دو باشگاه پرطرفدار ما خصوصی نشدند؟

این سئوال خود من هم هست که چرا این اتفاق رخ نداد اما معتقدم تا اقتصاد ورزش آزاد (خصوصی) نشود هیچ پیشرفتی در ورزش وجود نخواهد داشت.

باید ورزش را فراگیر کنیم تا از درون این فراگیری قهرمان پیدا کنیم. اگر استعدادیابی در ورزش درست انجام می شد امروز در ورزش کشورمان شاهد ورزشکار سالاری نبودیم که ریشه تمام این مسایل به خصوصی سازی در ورزش باز می گردد.

به جای حضور افراد کم سواد و ناسالم در رده های پایه باید کار ریشه یابی انجام دهیم تا شاهد انعکاس آن در رده سنی بزرگسالان باشیم.

*شما از خصوصی سازی در ورزش و اهمیت این اتفاق صحبت کردید.اما معتقدم با توجه به نداشتن زیر ساخت های لازم شاید بهتر باشد ورزش ایران فعلا به شکل دولتی اداره شود و درخصوص این مساله می توان به افراد زیادی که به صورت خصوصی وارد ورزش کشور شدند اشاره کرد که اکثر آنها امروز یا به خاطر مشکلات مالی در زندان هستند یا تیم های خود را رها کردند و این تیم های ریشه دار نیز برای همیشه نابود شدند آیا با این وضعیت شما بازهم به خصوصی شدن تاکید دارید؟

تا زمانی که اقتصاد ورزش آزاد نشود، مطمئن باشید اگر روزی اقتصاد آزاد شود تاجر هم جرات ورود به ورزش را پیدا می کند و مثل کشورهای توسعه یافته همه این مسایل با آزاد شدن اقتصاد حل خواهد شد.

*در ایران مقامات از ابراز علایق خود به یک تیم و یا یک ورزشکار امتناع می کنند آیا این امری مرسوم است و یا آنرا تائید می کنید؟

من این امر را صیحیح نمی دانم و باید قبح این موضوع شکسته شود. مقامات که بماند شما به عنوان یک خبرنگار نیز به آسانی نمی توانید تیم مورد علاقه خود را معرفی کنید و این خود یکی از مشکلات فوتبال ما است. این در حالی است که در کشور های دیگر اصلا چنین مشکلی وجود ندارد.

به طور مثال در ترکیه اردوغان خیلی راحت و با صراحت اعلام می کند طرفدار فنرباغچه است. همچنین عبدالله گل رییس جمهوری سابق این کشور تیم محبوب خود را گالاتاسرای معرفی می کند. این نگاه در ایران به ورزش و باشگاها هنوز شکل نگرفته است، اما دیر یا زود شکل خواهد گرفت.