مراسم بزرگداشت «پرویز شفا» برگزار شد

در این‌ مراسم استادان و هنرمندانی چون محمد دهقانیار، شیرین برزگمهر، هوشنگ گلمکانی، شهاب‌الدین عادل و جهانگیر کوثری خاطرات و نکاتی را راجع به ویژگی‌های شخصیتی، توانایی‌ها و  وضعیت علمی شفا بیان‌ کردند.

در ابتدا اسماعیل شفیعی ـ رئیس دانشکده سینما تئاتر دانشگاه هنر ـ گفت: ما باید یاد بزرگان‌مان را پاس بداریم و اکنون با جمع شدن در این مکان گویی یک کلاس درس خواهیم داشت و این فقط یک بزرگداشت ساده نیست.

در ادامه حمید دهقانپور که از دانشجویان پرویز شفا بوده، با بیان این نکته که «من به جهت آنکه از پرویز شفا چیزهایی زیادی آموخته‌ام، خود را مدیون او می‌دانم» گفت: از او آثار ارزشمند بسیاری به جا مانده است. زمانی که در دانشگاه تدریس می‌کرد، تمام مدت حضورش در دانشکده در خدمت دانشجویان بود و به آن‌ها کمک می‌کرد و راهنمایشان بود.

سپس شیرین بزرگمهر به واسطه دوستی و آشنایی با همسر پرویز شفا از زندگی شخصی او تعریف کرد و گفت: پرویز انسانی جدی بود و کم پیش می‌آمد که لطیفه‌گو باشد. او مدتی فضای دانشکده را مدیریت و سپس مدت کوتاهی بعد از انقلاب ایران را ترک کرد. با وجود بیماری شور فعالیت و آموزش همچنان در او وجود داشت و ما لیاقت نگه داشتن او را از دست دادیم.

سپس هوشنگ گلمکانی درباره پرویز شفا گفت: متأسفم که مراسم بزرگداشت ایشان اینقدر محقر برگزار می‌شود. اصلا در حد ایشان نیست. کاش این برنامه را به یک نشست دوستانه تبدیل می‌کردیم تا یک برنامه رسمی. او یک استاد ناشناخته بود. زیاد گفته می‌شود که ما از دانشگاه چیزی یاد نگرفته‌ایم ولی همه ما با آقای شفا خاطراتی داریم. بسیار رسمی و جدی بود و شخصیتی کاریزماتیک داشت و نوع خاصی از سینما را با ترجمه‌هایش به ما شناساند و چیزهایی را که به نظرش درست می‌آمد ترجمه کرد. در عین حال یک نگاه تسخَرزن داشت و دو، سه بار هم خودم دچارش شدم ولی با این وجود دلپذیر بود. ممکن است یک درس یا جمله خاص را نتوانیم بگوییم که از او یاد گرفتیم اما او به ما در کلاس‌هایش تحلیل فیلم و دیدگاه یاد داد.

در ادامه شهاب‌الدین عادل از استادان دانشکده سینما تئاتر دانشگاه هنر بیان کرد: من به خاطر ارتباط خانوادگی که با او داشتم از زاویه دیگری به او نزدیک بودم و او را می‌شناختم. او به شناساندن حوزه سیاسی سینما به ما کمک‌های بسیاری کرد. او بر همه تأثیرگذار بود و شخصیت کاریزماتیکی داشت. در محیط خانوادگی هم بسیار عاطفی، خانواده‌دوست و مهربان بود. همچنین بسیار متواضع بود به طوری که وقتی از او خواستم تا در دانشکده سخنرانی داشته باشد امتناع کرد و گفت که شما جوانان باید در این گونه مراسم‌ حضور داشته باشید.

در پایان جهانگیر کوثری که از شاگردان پرویز شفا بوده اظهار کرد: وقتی کتاب‌های آقای شفا را می‌خوانید درون شما شور و شجاعتی ایجاد می‌شود. او ما را با سینمای بسیاری از نقاط جهان از جمله برزیل، شیلی، اوروگوئه و آرژانتین آشنا کرد. ما با یک اشاره از حرف‌های او به سراغ فیلم‌ها و آن چیزهایی که به ما آموزش می‌داد می‌رفتیم، در واقع او ما را به راهی انداخت که اکنون هر کدام در حرفه خودمان موفق هستیم. تأثیر درس‌های شفا به صورت ایمایی و اشاره‌ای بود و ما باید آن چیزها را می‌گرفتیم و خوشحالم که دانشجوی او بودم و او مطالب بسیاری به ما آموخت.

از جمله چهره‌ها و استادانی که در این بزرگداشت حضور داشتند می‌توان به مسعود مهرابی، فرهاد توحیدی، امید روحانی، منیژه محامدی، حسن ملکی، جواد سلیمی، اسماعیل شفیعی، محمدحسین ناصر بخت، امیرمحمد دهستانی، مسعود سفلائی، هایده حائری، علی روحانی و محسن هاشمی اشاره کرد.