به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا و به نقل از مجله انفورماتیک سلامت و زیست پزشکی، بیماریهای مختلف، پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهند که در این بین، سرطان پوست شدت بیشتری دارد. در ایران، مطالعات محدودی در مورد میزان بروز سرطان پوست صورت گرفته و مشخص شده که بروز این نوع سرطان، 10 تا 15 مورد جدید در هر صد هزار نفر است.
طبق گزارش‌های ارائه شده توسط مرکز مدیریت بیماریهای غیرواگیر اداره پیشگیری و کنترل سرطان وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران، سرطان پوست در سال 88 در مردان رتبه اول و در زنان رتبه دوم را داشته است.
طی چندین سال اخیر مطالعات متعددی در جهت تشخیص، پیشگویی و پیشگیری بیماریهای پوست انجام شده است. در این راستا تکنیک‌های آماری، هوش مصنوعی و الگوریتم‌های مختلف «داده‌کاوی»، برای تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به این بیماران استفاده شده‌اند.
مطالعات داده‌کاوی که استخراج اطلاعات نهان یا الگوها و روابط مشخص در حجم زیادی از داده‌ها در یک یا چند بانک اطلاعاتی بزرگ است، در مورد سرطان پوست، در سه زمینه کلی تشخیص، پیشگیری و پیشبینی قابل طبقه‌بندی هستند.
در این رابطه، پژوهشگران دانشگاه «علوم پزشکی مشهد»، با استفاده از الگوریتم داده‌کاوی براساس عواملی همچون سن، جنسیت، شهر محل زندگی، شغل، نوع سرطان، سابقه بیماری قبلی، موضع درگیر و تعداد عود به بررسی مهمترین عوامل مؤثر در سرطان پوست پرداختند.
داده‌های مورد استفاده در این مطالعه شامل اطلاعات مندرج در پرونده‌های بیماران مبتلا به سرطان پوست بودند که طی سال‌های 86 تا 94، به مدارک پزشکی مرکز تحقیقات سرطان بیمارستان امام خمینی (ره) تهران ارجاع شده بودند.
نتایج ارزیابی‌شده توسط الگوریتم داده‌کاوی نشان دادند که سه عامل مهم تأثیرگذار بر سرطان پوست عبارت‌اند از: نسبت قد به وزن غیرنرمال، سابقه قبلی سرطان و شغل‌های با ریسک بالا.
همچنین چاقی و اضافه‌وزن در دیگر مطالعات نیز به عنوان یکی از فاکتورهای مؤثر در ابتلا به انواع سرطان‌ها محسوب شده است.
قاسم‌زاده و همکاران، مجریان این پژوهش اشاره کرده‌اند که هر نوع بیماری زمینه‌ای در افراد، میزان بروز سرطان را ازدیاد می‌بخشد، بنابراین افرادی که به دلیل ابتلا به هر نوع بیماری در حالت عام و سرطان در حالت خاص سیستم دفاعی ضعیف شده داشته باشند، برای ابتلا به سرطان پوست مستعدتر خواهند بود.
نتایج کلی این پژوهش نشان داد با توجه به مشخص شدن عوامل تأثیرگذار روی بیماران، می‌توان برای گروه‌های پرخطر راهکارهای پیشگیری کننده از جمله ترویج خودآزمایی‌های پوستی یا انجام آزمایش‌های غربالگری را توصیه کرد تا بتوان شیوع این بیماری و به دنبال آن هزینه‌های سر بار بر جامعه سلامت را کاهش داد.
یافته‌های این پژوهش در مجله «انفورماتیک سلامت و زیست پزشکی» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان به چاپ رسیده است.