به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ مصطفی رحماندوست، نویسنده و شاعر برجسته ادبیات کشورمان، درباره جزئیات تازه ترین کتاب خود با نام «خرس و عسل»، که مخاطبش کودکان است، گفت: این کتاب یک داستان فلسفی و جریان اصلی آن تکامل است. وقتی عسل، که در این کتاب یک شخصیت است، به تکامل می رسد یعنی برای چیزی که ساخته شده می‌خواهد از آن استفاده شود و در این کتاب می گوید من پر و خیلی شیرین شده ام باید یکی بیاید من را بخورد. مرگ هم نوعی از تکامل است وقتی موجودی به آن نقطه برسد خودش تمام می شود. این کتاب برای رده سنی ب و ج و توسط انتشارات پرنده در هزار نسخه منتشر شده است.
رحماندوست در مورد اینکه چرا منتظر نشده این کتاب داستان را در زمان برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب منتشر کند؟ توضیح داد: ناشر درباره زمان انتشار کتاب تصمیم می گیرد نه نویسنده.
با توجه به اینکه مصطفی رحماندوست ساله است در حوزه کتاب کودک و نوجوان می نویسد و کتاب های این نویسنده معمولا مورد استقبال قرار می‌گیرد، درخصوص اینکه چرا ادبیات کودک با گستردگی نویسنده مواجه نیست در حالی که مخاطب زیادی دارد؟ گفت: در حوزه ادبیات کودک و نوجوان به اندازه کافی، چیزی حدود 500 الی 600 نویسنده وجود دارد و تعداد آنها کم نیست ولی متاسفانه به دلیل اینکه کتاب های کودک و نوجوان خرید زیادی ندارند و نویسندگی در این حوزه نمی تواند یک حرفه قابل اعتماد باشد نویسنده ها خیلی برای این حوزه وقت نمی‌گذارند. الان بیشتر افرادی که در بازار کار ادبیات کودک و نوجوان فعالیت دارند به خاطر عشق و علاقه آنها به کودکان است که کار می کنند و می نویسند علت این عدم استقبال نویسنده ها نیستند مشکل اصلی بیشتر از سمت خانواده ها است که کتاب نمی خرند و نمی خوانند. از این نظر کشور عقب مانده ای هستیم حداقل باید از بدو تولد برای بچه ها کتاب خواند که کودکان به کتاب خواندن عادت کنند. اما متاسفانه خانواده ها دقتی به این موضوع ندارند.
این نویسنده درباره وضعیت فروش، نگارش و ورود افراد کارنابلد به حوزه نویسندگی کودکان اشاره داشت: تا آنجایی که امکان داشته باشد این کتاب ها را تهیه می کنم و می بینم. متاسفانه این مشکل کشور ما است که هر شخصی در رشته های بزرگتر موفق نمی شود فکر می کند این رشته ساده و آسان است و وارد این حوزه می شود در حالیکه ادبیات کودکانه یک هنر حساس است و افرادی که وارد این حوزه می شوند باید با میل، رغبت و فداکاری وارد این حوزه شوند. شخصی که دارای این شرایط نباشد و کاربلد نباشد به نتیجه نمی رسد و موفق نمی شود.
از آنجایی که نسل دهه 50 و 60 در ادبیات دوران دبستان اسم «مصطفی رحماندوست» را هیچ وقت از خاطر نمی برند در جایگاه یک کارشناس درباره اینکه وضعیت نظام آموزشی در حوزه ادبیات کودکان ایرانی چگونه است؟ گفت: کتاب های کودکان در کشور ایران بیشتر جنبه آموزشی دارد تا جنبه ادبی! این 2 نوع سلیقه آموزشی است که یک عده معتقد هستند اگر کتاب جنبه ادبیات و هنر داشته باشد بخش سوادآموزی را هم پیدا می کند عده ای می گویند نه باید اول سوادآموزی کرد بعد به ادبیات پرداخت. کتاب های درسی ما سواد آموزی می کنند من شخصا با شیوه اول موافق هستم که سوادآموزی به همراه آثار هنری یعنی از نقاشی و داستان شروع کنیم ولی به نظرم این شیوه که در کشور ما مرسوم است، بار هنری اش کمتر است و باید به جایی برسد که بار هنری نوشته هایی که برای کودکان در کتاب های درسی نظر گرفته شده بالاتر باشد.
نویسنده کتاب «مثل عطر گلاب» در پایان در خصوص کتاب جدیدی که این روزها مشغول نوشتن آن است اظهار داشت: مشغول نوشتن کتابی بر مبنای مهارت های دهگانه مورد نیاز کودکان هستم که حدود 3 الی 4 ماه پیش نوشتن این کتاب را شروع کرده ام و شامل 10 قصه است که هر قصه به طور جداگانه درباره مهارت های روانی، مثل خلاقیت، توانایی حل مسئله، تعاملات بین فردی و ... است.