به گزارش گروه سلامت خبرگزاری برنا، مهم‌ترین عوامل بروز این التهاب در حالت‌های عفونی عوامل باکتریایی، ویروسی یا قارچی‌اند که شایع‌ترین آنها عفونت ناشی از ویروس تبخال است.
کراتیت نوعی بیماری التهاب قرنیه است که از عوارض آن می‌توان به زخم شدن قرنیه، از دست دادن بینایی و تشکیل جوشگاه در چشم اشاره کرد. تشخیص زودهنگام التهاب قرنیه بسیار مهم است، این بیماری گاهی با التهاب ملتحمه اشتباه گرفته می‌شود. نوع سطحی این بیماری فقط لایه‌های سطحی قرنیه را درگیر می‌کند و پس از درمان معمولا موثر است.
نوع دیگر این بیماری عمقی است که لایه‌های عمقی قرنیه را نیز درگیر کرده و پس از درمان احتمال باقی ماندن جوشگاه زیاد است. اگر این جوشگاه در محور دید قرار گیرد ممکن است در بینایی فرد اختلال ایجاد کند. استفاده از قطره‌های چشمی‌حاوی کورتیکواستروئیدها برای کاهش این اثرات مفید است.
درمان
درمان موارد عفونی قرنیه، به عامل ایجاد عفونت بستگی دارد. در کراتیت باکتریایی، آنتی بیوتیک‌های متعددی را می‌توان به صورت موضعی یا وریدی تجویز کرد. دیگر عوامل ضدمیکروبی برای عفونت‌های قارچی، ویروسی، انگلی و… استفاده می‌شود.
قطره‌های کورتیکواستروئیدی موضعی ممکن است در برخی از موارد به تشدید کراتیت کمک کند. استفاده از آنها در موارد عفونی بحث برانگیز است، زیرا کورتیکواستروئیدها می‌توانند پاسخ ایمنی بدن به عفونت را کاهش دهند. برای بهبود دید در موارد شدید کراتیت که منجر به اختلال قابل توجهی در بینایی شده‌است، ممکن است پیوند قرنیه، لازم باشد.
بهتر است اشخاص با بروز هرگونه التهاب چشمی‌فورا به پزشک متخصص مراجعه کرده تا عاملی که موجب این التهاب شده است تشخیص داده شود تا درمان بر اثر آن عامل انجام شود به هیچ‌عنوان شخص نباید در صورت بروز التهاب چشمی از قطره چشم کورتونی استفاده کند چرا که این کار ممکن است بیماری را تشدید کرده و حتی باعث سوراخ شدن کره چشم شود.