همه وجود آیت الله هاشمی امید بود/ او مطمئن بود، نمی‌توان مردم را برای همیشه فریب داد/ وجود آیت الله هاشمی لنگرگاه اطمینان بود

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، آیت الله «سید حسن خمینی» یادگار امام (ره) صبح امروز در  نخستین کنگره بزرگداشت آیت الله هاشمی رفسنجانی که در سالن اجلاس سران برگزار شد، با بیان اینکه امیدوارم بغضی که گلویم را گرفته اجازه سخن گفتن بدهد، اظهار کرد: سخنان آقای(سید مهدی) طباطبایی دردهای ما را بیشتر کرد. یک سال از در گذشت مرحوم آقای هاشمی  گذشت و در این مدت حوادث بسیار بزرگی را هم پشت سر گذاشتیم.

وی سخن گفتن در مورد هاشمی را «سهل و ممتنع» خواند و افزود: این سخن سهل است؛ به خاطر این که در رابطه با ایشان هر موضوعی مطرح شود می توان در مورد آن سخن گفت. اما اگر بخواهیم بحث جامعی در مورد ایشان انجام  دهیم باید یک احاطه کاملی بر شخصیت ایشان داشته باشیم و از این جهت ممتنع است.

یادگار امام ابراز کرد: در این سال های اخیر یکی از توفیقات خدا به من ارتباطی بود که بین من و  ایشان ایجاد شد و لطف پدرانه ای نسبت به من داشتند. بنده در سال های اخیر تقریبا هفته ای یک بار، ساعتی یا چند ساعت، توفیق داشتم به محضر ایشان می رسیدم. تمام انتخابات مختلفی که از سال ۸۴ به این سو برگزار شد تا آخرین انتخابات مجلس خبرگان در روز انتخابات همراه ایشان بودم. از آن انتخابات تلخ سال ۸۴ تا انتخابات خبرگان بعدی را که با حضرت آقای خاتمی در منزل ایشان بودیم.

سید حسن خمینی اضافه کرد: در فضا های مختلفی که در این انتخابات پیش می آمد رفتار ایشان درس آموزی های زیادی داشت که همه آنها را می توان در رابطه با شخصیت ایشان مطرح کرد.

وی، «امید» را یکی از وجوه ممتاز شخصیت هاشمی خواند و گفت: آقای هاشمی تمام وجودش امید بود؛ او در هیچ شرایطی امید به آینده را از دست نمی داد. این ویژگی به قدری در وجود ایشان پر رنگ بود که برخی به شوخی می گفتند اگر آقای هاشمی را به سمت زندان هم ببرند، ایشان به این فکر خواهد کرد که مسیر کج شود و به سمت باغ و بستان برود! 

وی با برشمردن منشاء این امید، تاکید کرد: این امید سه  منشاء داشت؛ اول امید به خدا بود؛ آقای هاشمی به خدا خوشبین بود. من به شدت این صفت را  در امام هم می بینم؛ در قرآن و روایات هم تاکید شده که همیشه به خدا امید داشته باشید و به نظرم دوره طولانی ممارست آقای هاشمی با قرآن این  امید و خوشبینی نسبت به خدا در ایشان ایجاد کرده بود

سید حسن خمینی گفت: من در مجموع فقط یکی، دو بار آقای هاشمی  را مضطرب دیدم. یکی از این لحظات روز 14 خرداد سال ۸8 بود. بعد از آن قضایای مربوط به انتخابات بود که عصر خدمت ایشان رسیدم و بسیار ملتهب بودند اما همان اضطراب هم نهایتا چند دقیقه و ساعتی طول نکشید و باز آرامشی وجود ایشان را گرفت، زیرا همین خوشبینی دوباره به او آرامش می داد.

وی دومین منشاء امید هاشمی را «اطمینان به فهم مردم» ذکر کرد و یادآور شد: او به فهم عامه مردم مطمئن بود. یعنی می دانست که نمی شود برای همیشه مردم را گول زد و اساسا خرد جمعی اشتباه نمی کند. سومین منشاء او هم اطمینان به راه و روش خودش بود. آقای هاشمی باور داشت آنچه که می گوید  و آنچه که اعتقاد دارد درست است و این امر در خصوص مسائل مختلف صادق بود. شاید هیچ سیاست مداری در تاریخ ما نباشد  که به اندازه هاشمی از او مطلب به جا مانده باشد

یادگار امام تصریح کرد: هیچ وقت ندیدم که ایشان بگوید من تغییری در حرف های گذشته ام نداده ام؛ او نسبت به زمانه خودش آگاهی داشت و نظراتش منطبق با زمانه خودش بود.

وی با تاکید بر اینکه امید همه هویت یک حرکت رو به جلو است، گفت: اگر به جای امید، یأس وجود داشته باشد شک نکنید که در جا می زنیم. ناامیدی یا به یک نخوت و سردرگمی می انجامد یا به خشونت و شورش.

یادگار امام به حوادث روزهای اخیر در کشور اشاره کرد و گفت: استنباط من این است که آنچه این روزها در جامعه  شاهد بودیم بیش از هر عامل دیگر، نتیجه پمپاژ یأسی بود که به جامعه شده است. اگر یک جامعه نسبت به آینده خودش امیدوار باشد به سمت خشونت نمی رود و برای جلوگیری از هر اغتشاشی لازم است که جامعه امیدوار باشد.

وی با طرح این سوال که برای پمپاژ امید در جامعه چه باید کرد؟  گفت:ما برای یک جامعه پر امید هم به عوامل عینی امید ساز و هم به عوامل ذهنی امید ساز احتیاج داریم؛ عوامل عینی امید ساز این است که مردم احساس کنند آنچه انتخاب کرده اند قابل تحقق است و موانع در مقابل آن چیزی که انتخاب کرده اند وجود ندارد.  و توسط رسانه های مختلف یأس پمپاژ نشود. این همان مسیری است که آقای هاشمی تحت عنوان توسعه و رفاه به دنبالش بود.

سید حسن خمینی گفت: جامعه ای که چشم امیدش به آینده است، حرکت می کند، فعال و با نشاط است و خشونت در آن جامعه ندارد. اگر چشم انداز مثبتی نسبت به آینده داشته باشیم آنگاه می توانیم بگوییم جامعه امید دارد.

یادگار امام ادامه داد: یکی از عوامل ذهنی امید، وجود کانون هایی است که مردم آن ها را سکان داران مراحل مختلف جامعه می دانند؛ کسانی که مردم احساس کنند اگر طوفانی به وجود آمد ناخدایی وجود دارد که می تواند آن ها را از این توفان نجات دهد. اینجاست که می توان گفت آقای هاشمی برای جامعه مایه امید بود؛ دوست و دشمن به این اذعان داشتند که در شرایط تند باد وجود هاشمی یک لنگر اطمینان بود. یعنی هاشمی علاوه بر شخصیتی امیدوار، برای جامعه هم امید ساز بود.

وی با بیان اینکه هاشمی از میان ما رفت اما امید از جامعه ما نباید برود، ادامه داد: آقای هاشمی امیدواری بود که برای جامعه هم مایه امید بود. دوست و دشمن به این اذعان داشتند که در شرایط بحرانی وجود هاشمی یک سنگر اطمینان است. روایتی است از حضرت امیر(ع) نقل شده که می فرمایند اگر قرار بر زنده ماندن بود، پیامبر(ص) از همه ارجح بود.

سید حسن خمینی گفت: امام یکی از کانون های امید در جامعه ما بود  وامروز هم رهبر انقلاب یکی از بزرگترین کانون های امید در جامعه هستند.

وی  با تاکید بر اینکه درس بزرگ هاشمی برای جامعه ما این است که به آنچه می اندیشم اعتماد داشته باشیم، ادامه داد: درس دیگر این است که برای این جامعه باید هر چه بیشتر کار کرد؛ جامعه ما روزهای بزرگی را پیش رو دارد و فقط خود را نباید دید. امروز برای برون رفت از هر نقطه تاریکی نیاز به امید داریم.

یادگار امام در پایان با تاکید بر اینکه باید خودمان را و مال و جانمان را فدا کنیم اما امید را از دست ندهیم، گفت: رسانه ها و خصوصا رسانه ملی بیش از همه وظیفه دارند در همه ابعاد امید افزا باشند.