صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

مجید نوری، عکاس خبری استان مرکزی به گفتگو با برنا نشست؛

نوری در تاریکی عکاسیِ ورزشی استان

۱۳۹۶/۱۱/۰۱ - ۲۰:۱۸:۰۸
کد خبر: ۶۶۵۷۹۳
«مجید نوری» پیشکسوت عکاسی خبری استان مرکزی در آستانه مهاجرت از سرزمین مادری خود است.

 به گزارش برنا از اراک ، عکاس و عکاسی در استان با نام مجید نوری گره خورده، پیشکسوتی که عکس های ماندگارش از گوشه گوشه این خطه در حافظه تاریخی اراک به یادگار مانده است.عکس های نوری از تالاب میقان بارقه ای بود که نمی توان از تاثیر آن در شناخت درناها و جذب توریست و گردشگر غافل شد و حال، استان به او بدهکار است. نوری بعد از دو دهه فعالیت عزم سفر به کانادا دارد. پیشکسوتی که جلسات خبری بعد از این بدون حضور او برگزار خواهد شد. جشن ها و اعیاد باید به دنبال جایگزینی برای مجید نوری باشند جایگزینی که قطعا جایگزین نخواهد بود.

این استاد عکاسی که طی هفته آتی شاید برای همیشه مهاجرت کند در آخرین گفتگوی خود باخبرگزاری برنا مرکزی ،  از رخداد هایی سخن می گوید که جای تامل بسیار دارد چرا که همان رخداد ها می تواند در زمانی دیگر سبب مهاجرت امثال «مجیدنوری» شود.

 

فراگیری عکاسی خبری نزد مرحوم زرافشان

 

مجید نوری، عکاس خبری استان مرکزی در خصوص چگونگی آغاز فعالیت حرفه ای خود، گفت: چندین سال به عنوان یک عکاس معمولی در مغازه ای مشغول به عکاسی بودم تا رفته رفته ادارات برای عکسبرداری از جشن ها و مراسماتشان از من دعوت کردند، بعد از چندین بار دعوت به عکاسی خبری علاقه مند شدم و از اواسط دهه هفتاد فعالیت خبری خود را آغاز کردم.

نوری ادامه داد: در سال 87 برای اولین مرتبه از یک مسابقه ورزشی عکسبرداری کردم و از آن پس تصمیم گرفتم از مسابقات ورزشی صحنه های جذاب و مناسبی را به ثبت برسانم. هر چند که در آن اوایل شخصی به عکس های من بهایی نمی داد اما با گذشت زمان همان هایی که عکاسی را شغلی نامطلوب عنوان می کردند برای خرید عکس نزد من می آمدند.

وی افزود: در اواخر دهه هفتاد زیر نظر مرحوم «زرافشان» عکاسی خبری را فرا گرفتم، البته آن مرحوم بسیاری سخت و محدود به شاگردانش آموزش می داد اما با این وجود، تمام آنچه را که یک عکاس در خصوص اخلاق حرفه ای لازم داشت را به من یاد داد تا جایی که بعد از گذشت قریب به دو دهه باز هم بعضی وقت ها سخنان او را یاد می کنم. زرافشان بیست سال پیش به من گفت: « ممکن است در مسابقات ورزشی از یک نوجوان عکسی بگیری و آن عکس سبب دیده شدن ورزشکار و ایجاد انگیزه برای او شود تا جایی که یک روز تبدیل به قهرمان المپیک گردد.» چند ماه قبل، این امر برای من اتفاق افتاد. یکی از دختران تیم ملی سپک تاکرا که از او در آغاز فعالیتش عکس داشتم، قهرمان جهان شده بود که این امر را یک افتخار برای هنر عکاسی خود می دانم.

 

عکاسی خبری و سختی های کار خبر

 

این عکاس پیشکسوت خبر ورزشی عملکرد تک بعدی فعالان عرضه رسانه های ورزشی را سبب آسیب رساندن به پتانسیل قهرمانان دانست و گفت: شخصی که مسوولیت عکاسی خبری را بر عهده دارد باید بداند که به عنوان یک عکاس خبری می بایست تمامی وقایع را پوشش دهد و سمت و سوی سیاسی برای پوشش خبری نداشته باشد.  هر چند که همواره با تمام وجود عکاسی کرده ام و گوشه چشمی به سیاست نداشتم اما این مخاطبانم هستند که می توانند در این خصوص اظهار نظر کنند.

نوری ادامه داد: اواخر دهه هشتاد با کار کردن در خبرگزاری ایسنا مدام در مرکز اتفاقات قرار داشتم و شاهد بهترین تجربه ها و بدترین برخوردها با خبرنگاران بودم، حتی در سال 88 چندین مرتبه دوربین عکاسی من ضبط شد. همه می دانند که گرفتن دوربین یک عکاس و پاک کردن تصاویر آن، بزرگترین توهین به اوست چرا که عکاسان با تصاویری که ثبت می کنند حرف می زنند اما به هر سو با تمام این بی مهری ها باز هم به کار خود ادامه دادم.

وی افزود: امروز که درحال مهاجرت از سرزمین مادری خود هستم گاها با مرور اتفاقات سال های گذشته دلم می گیرد که در این سرزمین خبرنگار بودم چرا که هیچ زمانی احترام اعضای جامعه خبری آنچنان که باید حفظ نشده است. این خبرنگاران هستند که سبب دیده شدن مسوولین می شوند اما همین مسوولین بدترین برخوردها را با این قشر انجام می دهند.

نوری اظهار کرد: بارها در جلسات گوناگون دیدم که برای خبرنگاران و عکاسان جایگاه ویژه وجود دارد اما مسوولان امر همان جایگاه ها را پس از شروع جلسه برای خود می کردند و خبرنگاران و عکاسان به اجبار برای استراحت روی زمین می نشستند ولی باز با تمام این اوصاف اکثر آن ها رسالت حرفه ای خود را در پوشش جلسات به جا می آوردند و حتی گلایه ای نمی کردند بابت همین معتقد هستم هیچگاه حق جامعه خبری به آن ها اعطا نشده است.

 

عکاسی از طبیعت و به رخ کشیدن گنج تالاب

 

مجید نوری در خصوص بدترین دوران فعالیت حرفه ای خود، گفت: سال گذشته علی رغم موفقیت های گوناگونی که به دست آوردم برخوردهای بسیار بد و زننده ای از سوی مدیریت باشگاه فرهنگی ورزشی آلومینیوم اراک با من شد تا جایی که مدیرعامل جدید این باشگاه که ادعای سیاسی بودن را داشت در برنامه زنده رادیویی به من و خانواده ام توهین کرد در صورتی که بنده به عنوان عکاس آن ها تنها تقاضای پرداخت حق الزحمه ام را کرده بودم.

وی در پاسخ به این سوال که به چه دلیلی وارد حرفه عکسبرداری از طبیعت شده است، گفت: من هیچ زمانی تخصصی در عکاسی از طبیعت نداشتم و ندارم چرا که عکسبرداری از طبیعت نیازمند یک نگاه ویژه از سایر عکاسان است و نسبت به کار خبری دارای سختی های بیشتری می باشد. سال 89 به دعوت گروهی از عکاسان برای اولین مرتبه به تالاب میقان رفتم و مجذوب این جاذبه خدادادی شدم. از آن پس به صورت مستمر به تالاب می رفتم تا جایی که رفته رفته صحنه ای خاصی را به تصویر کشیدم.

نوری گفت: در سال 92 جشنواره عکسی را در راستای معرفی تالاب میقان برگزار کردم تا حمایت های عمومی برای حمایت از تالاب جذب شود. تا قبل از این جشنواره حتی برخی از مسوولان شهری اراک نمی دانستند چنین گنجی در شمال این شهر وجود دارد.

وی افزود: با وجود اینکه تمام تلاش خود را برای ثبت و حمایت از تالاب میقان و جاذبه های طبیعی استان مرکزی کردم اما با این حال نتوانستم آنچنان که باید برای این استان کاری کنم.

استاد عکاسی استان مرکزی با اشاره به اینکه هیچ ارگان و نهادی در استان مرکزی با قدرت از هنر حمایت نمی کند، گفت: عکاسان اراکی با شرکت در مسابقات کشوری طی ماه های اخیر ثابت کردند، اراکی ها بهترین عکاسان ایران هستند و امروز ییش از هر زمان دیگری نیازمند حمایت و پشتیبانی می باشند.

وی ادامه داد: متاسفانه طی سال های اخیر توجه بسیاری از جوانان به خرید ابزار عکاسی معطوف شده جدا از اینکه آن ها هیچ گاه برای آموزش حرفه ای عکاسی اقدام نمی کنند. جوانان در نظر بگیرند که در دست گرفتن دوربین عکاسی هدف می خواهد، هدفی که نتیجه آن سبب ایجاد تاثیر گذاری و بازده مثبت در جامعه شود. مجید نوری در پایان اظهار کرد: طی سال گذشته قصد داشتم جشنواره عکس بین بین الملی تالاب میقان را در اراک برگزار کنم اما کوته نگری و سنگ اندازی برخی ها اجازه تحقق این امر را ندادند. هر چند که بارها احساسات هنری من و سایر همکارانم سرکوب شد اما امیدوارم باز هم بتوانم در کانادا به عکاسی ورزشی بپردازم. 

 

نظر شما