به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ سال 2018 میلادی فرا رسیده و سیاستمداران اروپایی برای مواجهه با سالی پر افت و خیز آماده می‌شوند. آنگلا مرکل صدر اعظم سرزمین ژرمن‌ها در حالی وارد سال جدید میلادی شده است که دولت ائتلافی میان ائتلاف احزاب مسیحی و حزب سوسیال دموکرات در آلمان هنوز شکل نگرفته و بحران سیاسی در برلین حل و فصل نشده است. با این حال امانوئل ماکرون در حالی برای دومین سال در کاخ الیزه حضور دارد که محبوبیت وی مطابق آخرین نظرسنجی‌های صورت گرفته به حدود 50 درصد رسیده است. جلب رضایت نیمی از شهروندان فرانسوی در حالی صورت می‌گیرد که محبوبیت ماکرون در ماه‌های قبلی به حدود 40 درصد و حتی در مواردی کمتر رسیده بود. از این رو ماکرون نسبت به نظرسنجی‌های اخیر و افزایش محبوبیت خود در نزد افکار عمومی کشورش رضایت دارد.
هم اکنون مرکل با کوله باری از نگرانی و امانوئل ماکرون با کوله باری از امید در قدرت قرار گرفته‌اند. مرکل در حالی بار دیگر در راس معادلات سیاسی و اجرایی کشورش قرار می‌گیرد که حتی برخی هم حزبی‌های وی در حزب دموکرات مسیحی خواستار استعفای وی از قدرت و جایگزینی فردی دیگر در مسند صدر اعظمی هستند. برخی هم حزبی‌های مرکل معتقدند که حضور دوباره وی در مسند صدر اعظمی، آن هم با توجه به گره کوری که در معادلات سیاسی برلین ایجاد شده است، معنا و مفهومی ندارد. اساسا یکی از اصلی ترین دلایل عدم موفقیت سران 4 حزب سبز، لیبرال دموکرات، سوسیال مسیحی و دموکرات مسیحی، اصرار صدر اعظم آلمان مبنی بر حضور کامل در چهارمین دوره صدارت خود بوده است.
"کریستین لیندنر" رهبر حزب لیبرال دموکرات (که عامل اصلی شکست ائتلاف جامائیکا در آلمان محسوب می‌شود) تاکید کرده است که حتی در صورت برگزاری انتخابات دوباره، در صورت اصرار مرکل بر بقا در مسند صدر اعظمی آلمان حاضر به مذاکره با حزب دموکرات مسیحی بر سر تشکیل دولت ائتلافی نیست. در هر حال، مرکل هم اکنون با بحران‌های زیادی در درون کشورش مواجه است. با این حال، ماکرون سعی دارد در سال جدید میلادی در قبال بحران‌های جاری در اتحادیه اروپا مانند برگزیت نقش یک "میانجی" را ایفا کرده و از این طریق محبوبیت خود را در داخل و خارج از کشورش افزایش دهد.
یکی از آرزوهای پنهان رئیس جمهور فرانسه در این خصوص، رسیدن به مقام رهبری اروپا می باشد. امانوئل ماکرون امیدوار است که بتواند با کنار رفتن مرکل از قدرت یا حضور ضعیف وی در راس دولت ائتلافی احتمالی در آلمان، به اصلی ترین و تعیین کننده ترین سیاستمدار در اروپای واحد و منطقه یورو تبدیل شود. این خواسته رئیس جمهور فرانسه در سال 2018 میلادی شدت و شتاب بیشتری می‌یابد زیرا ماکرون دلیلی برای تاخیر در رسیدن به خواسته خود نمی‌بیند.
به عبارت بهتر، ماکرون هم اکنون پیش شرط‌های لازم را برای رسیدن به خواسته خود داراست و می‌تواند در راس معادلات اجرایی اتحادیه اروپا و منطقه یورو ایفای نقش کند. وی همچنین می‌تواند در کسوت یک اقتصاددان در راس معادلات منطقه یورو قرار گیرد. البته در این میان موانعی نیز وجود دارد که ماکرون متوجه آنها نیست! اینکه اگر وی نتواند اقدامی در راستای حل و فصل بحران یورو یا دیگر بحران‌های جاری در اروپا بر دارد، به زودی از سوی کشورهای اروپایی و خصوصا شهروندان اروپایی طرد خواهد شد. در این صورت، احتمال شکست ماکرون در انتخابات ریاست جمهوری سال 2022 در فرانسه و ابتلای وی به سرنوشت سیاستمدارانی مانند نیکولا سارکوزی و فرانسوا اولاند وجود دارد. در هر حال، ماکرون سال‌های پر بیم و امیدی را در کاخ الیزه سپری می‌کند. سال‌هایی که شاید به سکوی پرتاب رئیس جمهور فرانسه یا نمادهای سقوط وی از قدرت تبدیل شوند.