به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، محسن منافی استاد ایرانی ورزش جودو، از سال 1989 به کشور ژاپن رفت و این ورزش رزمی را از سال 1990، با کمربند سفید در کدوکان ژاپن آغاز کرد و حالا دارای دان 7 این ورزش است. "kodokan" منطقه‌ای است که در سال 1882 توسط پرفسور جیگورو کانو، بنیان گذاری شده است و مهد ورزش جودو در کشور ژاپن به حساب می‌آید. منافی تنها فرد ایرانی است که موفق شده در کدوکان، دان 7 دریافت کند.
استاد جوان جودو، امروز در ابتدای کنفرانس خبری که برای اعلام این خبر به جامعه ورزش رزمی ایران برگزار شد، گفت: خوشحالم که توانسته‌ام افتخاری را برای کشور عزیزمان کسب کنم. سالی که به ژاپن رفتم تا برای جودو ثبت نام کنم، هیچ تجربه‌ای در این ورزش نداشتم. یک سال اول برای من خیلی سخت بود چون هیچ آشنایی با جودو نداشتم و فقط کتک خوردم اما پس از یک سال توانستم دان1 را کسب کنم و سپس، 12 سال بعد دان6 را گرفتم و این اتفاق برای ژاپنی‌ها خیلی عجیب بود. توانستم در کمترین زمان پیشرفت کنم و به این افتخار برسم و همین موضوع باعث تعجب ژاپنی‌ها شد. من در حالی جوانترین دارنده دان7 در ژاپن شدم (13/12/2017) که بسیاری در سن 50 سالگی هم دان 7 ندارند. البته معتقدم این موضوع، اتفاق خیلی عجیبی هم نیست و هرکسی در هر زمینه‌ای می‌تواند با استمرار و حرکت در مسیر درست به خوبی پیشرفت کند.
وی در پاسخ به این سوال که کیهان، یکی از پیشکسوتان ورزش جودو اعلام کرده زودتر از منافی دان7 را به دست آورده گفت: ایشان پیشکوت هستند و برای من قابل احترامند. خدا کند به جز من خیلی‌ها دان7 داشته باشند و من خوشحال می‌شوم که حتی به موفقیت‌های بالاتر هم برسند. خودم را با کسی مقایسه نمی‌کنم و خودم را به کسی تحمیل نمی‌کنم. این یک اتفاقی ملی است. واجب دانستم این خبر را اعلام کنم. خواهشم این است که دوستان و ورزشکاران و اهالی ورزش، از هرچیزی قسمت خوبش را انتخاب کنند. اتفاقی افتاده و کمک کنید که عاملی باشد برای جوانان و ورزشکاران این مرز و بوم. استپ بعدی من دان8 است. به قسمت روشن ماجرا توجه کنید. آقای کیهان بزرگتر ماست و احترام به بزرگتر بنای اصلی ورزش جودو است. ما با احترام ورزش را شروع می‌کنیم و با احترام تمام می‌کنیم. ان شالله روزی برسد که در چارت سازمانی جود کشور، احترام به بزرگتر و پیشکسوت سرلوحه آن باشد. ان شاالله آقای کیهان در آینده موفقیت بیشتری کسب کنند.
منافی در خصوص اینکه گفته می‌شود قرار است با فدراسیون جودو همکاری کند، گفت: من طی این سال‌ها خالصانه در خدمت فدراسیون بودم. در زمان آقای مهرانی، پل ارتباطی جودوی ایران و ژاپن بودم و برای حضور مربیان ژاپنی در ایران و یا شرکت مربیان ایرانی در کلاس‌های مربیگری در ژاپن تلاش کردم. در چند دوره فدراسیون، به عنوان نماینده جودوی ایران فعالیت داشتم. برایم لذت بخش است که تجربیاتم و آنچه که فرا گرفته‌ام را به کشورم منتقل کنم و کاملا برای این کار آمادگی دارم.
وی در مورد اینکه پس از کسب دان7، فدراسیون ایران چه واکنشی در قبال او داشت، گفت: آقای درخشان، با من تماس گرفتند و تبریک گفتند. ایشان به من لطف دارند. شب گذشته قرار بود به فرودگاه بیایند اما متاسفانه به دلیل فوت یکی از بستگانشان نتوانستند حضور داشته باشند. صبح امروز نیز مجدا در تماس تلفنی به من تبریک گفتند. در مجموع مانند سابق، ارتباط خوبی با فدراسیون دارم.
منافی در خصوص اینکه آیا پیشنهاد استفاده از مربیان ژاپنی را به مسئولان فدراسیون ایران ارائه داده یا خیر، گفت: در این مورد از سالیان گذشته شاهد حضور مربیان ژاپنی در جودو ایران بودیم. خانم تانابه که یکی از قهرمانان المپیک ژاپن است در دو مقطع کوتاه در ایران حضور داشتند و به بانوان ما آموزش دادند. تومیتا نیز که یکی از دوستان نزدیک من است و در حال حاضر در دانشگاه پورتوریکو فعالیت می‌کند، با درخواست بنده به ایران آمد و به مدت یک سال و نیم، با فدراسیون همکاری داشت.
استاد ایرانی جودو اضافه کرد: باید ابتدا ببینیم تقاضایی برای حضور مربیان ژاپنی در ایران وجود دارد یا خیر. اگر آنها تمایل داشته باشند می‌توانم برای فعالیت مربیان ژاپنی اقدام کنم. بحث دوم در این زمینه این است که به نظر می‌رسد با توجه به فعال بودن مربیان اروپایی و آشنایی آنها با فنون و قوانین روز دنیا، فدراسیون تمایل دارد با مربیان اروپایی و یا حتی آسیای میانه همکاری کند. اما به نظرم علت اینکه تعداد مدال‌های ما در جودو کم شده، مشکلات ریشه‌ای در جودوی پایه است. ژاپن خواستگاه جودو است و بالاترین مدال‌های المپیک برای این کشور است. این مساله نشان می‌دهد که این کشور از بقیه قویتر است. در حال حاضر هم ژاپن در اوج قدرت جودوی خودش قرار دارد و به همین خاطر خوب است که از مربیان ژاپنی برای کار ریشه‌ای در ایران استفاده کنیم.
وی در ادامه گفت: اکنون شاهد این هستیم که قوانین و فنون جودو در حال عوض شدن است و فدراسیون جهانی متوجه شده باید به جودوی ژاپنی بازگردد. توصیه من به مسئولان فدراسیون جودو این است که اگر قصد استفاده از مربیان ژاپنی را دارند می‌توانند به عنوان مربیان ریشه‌ای از آنها استفاده کنند. می‌توانیم از ریشه جودوی ایران را درست کنیم و برای این کار نیز هیچ کسی بهتر از مربیان ژاپنی نیست.
منافی در مورد عدم حضور داوران ایرانی در مسابقات جهانی، گفت: بنده بعد از اینکه مسابقات ملی را کنار گذاشتم، در داوری هم فعال شدم. در ایتالیا رنکینگ B گرفتم و پس از آن در پرتغال A جهانی را گرفتم و در حال حاضر داور جهانی IGF هستم. درایران تنها 6 داور جهانی داریم. الان داوری جودو بر اساس رنکینگ است. اگر مستمر نباشید در رنکیگ بالا نمی آیید و برای مسابقات جهانی و المپیک، دعوتنامه فدراسیون جهانی را نخواهید داشت.
استاد جودو درپاسخ به این سوال که با توجه به حضور در مهد جودوی جهان، چه اقداماتی را برای پیشرفت جودو در ایران لازم می‌داند، گفت: من عِرق خاصی نسبت به جودوی ژاپن دارم چون در این کشور از صفر شروع کردم و با بدنه جودوی ژاپن کاملا آشنا هستم. پاسخ به این سوال وقت زیادی می‌خواهد و دوست دارم روزی فقط در مورد جودوی ژاپن صحبت کنم.
وی ادامه داد: جودوی ژاپن به 2 گروه تقسیم می‌شود. اول، گروه مدیریتی فدراسیون شامل رئیس، سیاستگذاری و روابط بین الملل که این گروه کار تخصصی خودش را انجام می‌دهد. گروه دوم، کار فنی می‌کنند و اساتید و مدال آوران این ورزش هستند. در انتخاب این افراد سه آلترناتیو هست که به صورت هرمی و پله به پله بالا می‌آیند و برای مربیگری تیم‌های ملی از آنها استفاده می‌شود. برای سرمربی شدن در تیم ملی باید حتما مدال طلای جهانی، مدال طلای المپیک و مهمتر این‌ها مدال طلای مسابقات اوپن را داشته باشید. مسابقات اوپن مانند کشتی پهلوانی در کشور ما است و در وزن آزاد برگزار می‌شود که در آن 36 جودوکار برتر ژاپن به رقابت می‌پردازند. فردی که می‌خواهد سرمربی تیم ملی شود باید هر سه مدال را داشته باشد. اگر یکی از این‌ها را نداشته باشید مربی دوم می‌شوید و اگر دوتا را نداشته باشید فقط دستیار خواهید بود. این موضوع برای هر وزن رعایت می‌شود و به این ترتیب 7-8 مربی زیر نظر سرمربی اصلی تیم ملی فعالیت می‌کنند. ضمن اینکه سرمربی تیم ملی باید زبان بین المللی را به خوبی بلد باشد تا بتواند از حق کشورش در مجامع بین‌المللی دفاع کند. سرمربی فعلی ژاپن 4 سال به لندن رفت و زبان انگلیسی را یاد گرفت.
منافی در پاسخ به این سوال که در ابتدا گفت به دنبال حضور در فدراسیون نیست و سپس اعلام کرد آماده همکاری با فدراسیون است، اظهار داشت: من ریاست فدراسیون و یا سرمربیگری تیم‌ملی را نمی‌خواهم. من شغل و موقعیت نمی‌خواهم. قصدم این است که دانش و تجربه‌ام را انتقال دهم. مانند برگزاری سمینار، کلاس آموزشی و... شغل من جودو نیست. جودو اصل زندگی من است. من فعالیت اقتصادی خاص خودم را دارم. دوست دارم آنچه که در وجودم هست را انتقال بدهم. دنبال رئیس شدن یا سرمربی شدن نیستم. افق دید من بالاتر از این موضوعات است.
وی در ادامه گفت: نشریات ژاپنی به من پیشنهاد دادند که کتابی را بنویسم و فکر می‌کنم این کتاب برای جوانان ژاپن و حتی ایران، می‌تواند سبک زندگی باشد. در سال 1963 فردی بود که اولین دانشجوی رشته جودو در ژاپن بود و به پیشرفت زیادی هم رسید. او سپس به کشورش برگشت و با تیم ملی کشورش به المپیک رفت. در المپیک توکیو، ژاپن در تمام وزن‌ها طلا گرفت به جز وزن آزاد که برای ژاپنی‌ها وزن پهلوانی حساب می‌شود! آن فرد خارجی، طلای سنگین وزن را از ژاپن گرفت و در آن روز تمام ژاپنی‌ها گریه کردند وبرای ژاپن مانند یک عزای عمومی بود اما آنها آن روز را روز صادرات جودوی ژاپن اعلام کردند. فعالیت من برای ژاپنی‌ها مانند آن فرد بود و به همین خاطر در برنامه‌ای مستند به نام عجایب قرن بیستم از من خواستند که نقش او را اجرا کنم.
استاد ایرانی جودو در پایان گفت: من این افتخار بزرگ را از صمیم قلبم به کشورم و جوانان کشورم تقدیم می‌کنم. کسب دان در کدوکان، ساده نیست. شما می‌توانید با تلاش زیاد و ممارست در یک سال دان1 بگیرید اما پس از آن به پروسه‌ای طولانی مدت برای رسیدن به دان‌های بعدی نیاز دارید. تا دان5 می‌توانید با شرکت در مسابقات مختلف و حضور در رقابت‌های سخت و سنگین امتیاز جمع کنید و برای کسب دان، پوئن جمع کنید. پس از دان5، مسابقات و امتحانات سخت تر می‌شوند و حداقل 7 سال طول می‌کشد تا به دان 6 برسید به شرط آنکه فعال باشید و رنکینگ ملی داشته باشید! پس از آن اگر داوریA، داشته باشید، فعالیت مستمر داشته باشید و... 12 سال طول می‌کشد تا به دان7 برسید! آقای پوتین وقتی به ژاپن آمد درخواست کرد که او را به کدوکان ببرند و در آنجا دان5 را به پوتین افتخاری اهدا کردند. هدفم این است که در ایران حتما آکادمی ورزش‌های رزمی ایجاد کنم. بازهم تاکید می‌کنم،به دنبال پست و مقام نیستم. دوست دارم ریشه جودو درایران درست بشود و به همین خاطر تمام هدفم تربیت و پرورش کودکان و نوجوانان ایرانی است.