به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ در ابتدای ششمین قسمت از ویژه برنامه زنده اینترنتی «سی و پنج» پس از ارائه گزارشی از اخبار سی و ششمین جشنواره فیلم فجر؛ مهناز افشار بازیگر فیلم «دارکوب» پاسخگوی سوالات فریدون جیرانی، شیما غفاری بود.
امسال در جشنواره فیلم دیدی؟
فرصت نکردم! چون سرکار «گلشیفته» و اجرای «الیور توئیست» هستم. صبح‌ها سر فیلمبرداری «گلشیفته» و شب‌ها اجرای تئاتر هستم البته فاصله این دو نقش خیلی زیاد است.
در جایی گفته بودید که حس مادرانه فیلم «دارکوب» را دوست دارید چون الان مادر هستید،این حس را به فیلم دارید؟
اگر اشتباه نکنم قبل از «دارکوب» دو الی سه فیلم دیگر نقش مادر بازی کردم و فکر می‌کنم تکنیک خیلی مهم است و من خیلی حسی هستم. اما در «دارکوب» دنیا برایم عوض شد و زمانی بود که مادر بودم و باران در «دارکوب» مثل دخترم بود و فکر می‌کردم اگر از دستش بدهم نمی‌توانم زندگی کنم. در فیلم «دارکوب» تجربه کردم که مادر آن شخصی است که بزرگ می‌کند و نفسش را به نفس بچه می‌دهد.
یکی از دلایلی که این موضوع باورش برایم عمیق‌تر شده، حضور دو ساله‌ام در پویش «بدسرپرست تنهاتر است» است و الان معتقدم که اصلا پدر و مادر کسانی نیستند که خودشان بچه را به وجود آوردند.
تاثیرگذاری این نقش در جامعه چقدر است؟
خیلی‌ها در فرهنگ ما ترس از دست دادن بچه، عشق، خانواده و … دارند و وقتی فیلمنامه را خواندم، ترس از دست دادن بچه را داشتم. به نظر من «دارکوب» دوباره از پایان، آغاز می‌شود.
نکته دیگر اینکه کدام مادر و زنی اجازه می‌دهد زن سابق همسرش بیاید و زن فعلی که بچه‌اش را بزرگ کرده باشد، بچه را به او بدهد! شاید اکثریت به این شکل باشند و فرزندی که بزرگ می‌کنند را به دنیا هم آورده باشند، اما من همیشه نماینده اقلیت هستم چون نیلوفر و همسرش کسانی هستند که می‌مانند و شرافت دارند.
فیلمنامه‌های مختلفی به شما پیشنهاد شد؟ چرا امسال در جشنواره کم کار بودید؟
ماجرا اینجاست که از جایی به بعد ترجیحم با حضور در فیلم‌هایی است که خودم هم آنها را دوست داشته باشم.
یعنی نقش‌ها مهم شده؟
لزوما دیده شدن برایم مهم نیست و سختی و چالش نقش برایم مهم است.
چند سالی است که از جنس دیگری بازی می‌کنی.
ناراحتم که «گیلدا» هنوز اکران نشده است چون در فیلم «گیلدا» پنج نقش بازی کردم. «ارادتمند نازنین بهاره تینا» هم که هنوز تکلیفش روشن نیست.
سیمرغ داری؟
بله دو سیمرغ برای «برف روی کاج‌ها» و «سعادت‌آباد» که البته نقش مکمل است. از جشن منتقدان سینمایی هم دو جایزه دارم.
سیمرغ نقش اصلی نداری؟
خیر
در «دارکوب» با امین حیایی همبازی بودید که فاصله‌ای چندین ساله بین همبازی بودن شما اتفاق افتاده است. از تجربه بازی با او بگویید.
«دارکوب» به شکلی بود که همه در خدمت قصه‌ای بودیم که تجربیات قبلی در آن مهم نبود. قصه‌ای از شرافت، عشق، مادری و گذشت که در بستری به آنها پرداخته می‌شود. هر چه «دارکوب» را می‌بینم ارتباط بیشتر و بهتری می‌گیرم.
فیلم را با مردم دیدی؟
بله در سینما آزادی.
چطور بودند؟
اتفاقی که در سینما افتاد و برایم جالب بود این است که وقتی فیلم «دارکوب» را می‌بینید، بلافاصله نباید عجولانه در موردش صحبت کنند و آدم‌ها نیز با سکوت از سالن بیرون آمدند و به آن فکر می‌کردند.
شما نمی‌دانید در پویش «بدسرپرست تنهاتر است» بچه‌ها مورد چه خشونت و آسیب‌هایی توسط خانواده‌ها قرار می‌گیرند. «دارکوب» برایم فراتر از بازی در یک فیلم سینمایی است چون دوست دارم این موارد را لمس کنم. الان تمام تمرکزم روی فعالیت‌های اجتماعی و بچه‌ها است.
این فعالیت‌های اجتماعی و دیده شدن این حرکت چقدر تاثیرگذار است و در عین حال بعضی‌ها از آن به عنوان شو بازیگری انتقاد می‌کنند!
برای من بچه‌ها اینقدر اهمیت دارند که نظرهای مخالف برایم مهم نیست. در حال حاضر به قدری مسائل و مشکلات بچه‌ها برای من اهمیت دارد که برایم مهم نیست دیگران چه می‌گویند و چه واکنشی نشان می‌دهند. قطعا تشویق‌ها به من انگیزه خواهد داد اما در کل چه تشویق‌ها و چه اعتراض‌ها تاثیری در ادامه راهم ندارد.
در «دارکوب»، کودک فیلم محور داستان «دارکوب» است که درباره اش صحبت کردیم اما ما با یک زن معتاد روبه‌رو هستیم که سارا بهرامی آن را بازی می‌کند، شما چقدر با زنان معتاد پیش از ساخت فیلم ارتباط گرفتید؟
به واسطه فعالیت‌های اجتماعی‌ام، مادران معتاد زیاد دیده‌ام که حتی بچه‌های معتاد به دنیا می‌آورند و این بسیار تکان‌دهنده است. من معتادان را قبل‌تر از این فیلم می‌شناختم.
«دارکوب» تو را درگیر کرده است؟
خیلی، حفظ راکورد آن بازی به نظرم خیلی مهم بود.
از دومین همکاری با بهروز شعیبی در سریال شبکه نمایش خانگی«گلشیفته» بگویید.
با بهروز شعیبی بده بستان خوبی دارم.
آیا حضور در سریال شبکه نمایش خانگی تجربه تازه‌ای بود؟
در «عاشقانه» این تجربه را داشتم و چون سریال‌های خارجی را خیلی دنبال می‌کنم حضور در سریال‌های شبکه نمایش خانگی خیلی برایم جذاب شد اما احساس می‌کنم سریال‌های شبکه نمایش خانگی آنچنان که باید جدی گرفته نمی‌شود در حالی که سریال‌های موفقی داریم. برای من هنوز ایده‌آلی که در شبکه نمایش خانگی کار کنم و مثل سینما باشد، اتفاق نیفتاده است.
در مورد چالش برانگیزی نقش‌تان در «دارکوب» صحبت کنید. چقدر سینما فرصت چالش به شما می‌دهد؟
ماجرا همین است که بعد از بیست و اندی سال فعالیت در سینما، الان با نسل جدید کارگردانان مواجه هستیم که موضوع سینما و انگیزه‌هایمان تفاوت دارد، اینکه الان صرفا فقط کار می‌کنم مهم است و خداراشکر می‌کنم در این نسل جدید نیستم.
اما امتیاز بارز تو این است که با نسل جدید هم کار کرده‌ای!؟
دوست دارم اما هنوز به آن چیزی که فکر می‌کنم دست نیافتم.
«الیور توئیست» مساله بازی ستارگان در تئاتر را شکست..
ما از بازیگران خوب تئاتر خیلی استقبال دیدیم اما حرکت‌های عجیب را بیشتر از سمت افرادی که کار نمی‌کنند، می‌بینیم. سینما برایم قابل احترام است و با بازیگران نسل خودم، نسل‌های بعدی و قبلی هم بازی کردم.
به نظر تو حال سینما خوب است؟
نمی‌دانم جوابم چقدر کلیشه‌ای است. حال هر موضوعی به خود آدم‌های آن حوزه برمی‌گردد. فکر می‌کنم شاهد حضور فیلم‌های خوبی در جشنواره هستیم و بر اساس شنیده‌ها، از «مغزهای کوچک زنگ زده» خیلی تعریف شنیدم و «عرق سرد» را همینطور که مردم هم استقبال کرده‌اند خیلی خوب است.
درباره پایان‌بندی «دارکوب» چه نظری دارید؟
ایده‌آل من از نظر سلیقه‌ای نبود و پایانی به این مشخصی نداشتیم و معتقد بودم بچه مهم است نه جدال دو مادر.
آرزوی خاصی داری؟
چون مادر هستم و فعالیت در ارتباط با بچه‌ها دارم و به عنوان کسی که از نوجوانی در سینما بودم، حال خوب سینما را واقعی‌تر آرزو می‌کنم و دغدغه‌مان بهتر شدن فیلم‌ها باشد و رقابت کیفی کنیم و فیلم‌ها هم اکران شوند. در نهایت آرزو دارم همه بچه‌های سرزمینم در اقصی نقاط کشور روزهای بهتری از حالا را تجربه کنند.