به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، خشایار احمدی در مورد تشخیص سینوزیت حاد و مزمن اظهارداشت: «تشخیص این بیماری بر اساس یافته‌هاى کلینیکى است که در سینوزیت حاد نیازی به تصویربردارى نیست ولی در صورت شک به عوارض و عدم پاسخ به درمان صحیح به تصویربرداری نیاز داریم.»
وی گفت: «سینوزیت وقتی بیش از ۴ هفته تداوم می‌یابد، مزمن شده و سینوزیت مزمن ممکن است تا سال‌ها گریبان‌گیر بیمار شود.»
این عضو هیأت علمی دانشگاه با بیان اینکه ۲۰ درصد از بیماران مبتلا به سینوزیت مزمن به پولیپ بینی نیز مبتلا می‌شوند، گفت: «اگر فرد به طور مکرر مبتلا به سینوزیت حاد شود و یا عفونت سینوس او برای مدت ۳ ماه یا بیشتر باقی بماند، ممکن است بیماری آن به سینوزیت مزمن تبدیل شود.»
احمدی گفت: «علائم سینوزیت مزمن ممکن است خفیف‌تر از نوع حاد باشد ولی عدم درمان سینوزیت مزمن می‌تواند باعث آسیب و تخریب سینوس‌ها و استخوان گونه شود که گاهی ترمیم آن نیاز به جراحی دارد.»
متخصص جراحی گوش، گلو و بینی گفت: «سینوزیت باکتریایی باید با آنتی بیوتیک مناسب درمان شود. علاوه بر آنتی بیوتیک گاهی اسپرهای دهان و یا بینی یا قطره‌های ضد احتقان ممکن است برای رفع احتقان تجویز شود البته باید از مصرف اسپری بینی و قطره بدون تجویز پزشک به مدت طولانی خودداری کرد. تنفس در هوای مرطوب و شستشوی بینی با محلول های استریل نیز می‌تواند مفید باشد.»
احمدی گفت: «گاهی بیمار به علت مقاومت باکتریایی، به یک آنتی بیوتیک جواب نمی‌دهد که بیماران می‌توانند با توجه به توصیه‌های پزشک از بروز این حالت جلوگیری کنند.»
عضو هیات علمی دانشگاه تصریح کرد: «درمان سینوزیت مزمن کمی متفاوت است. در مواردی آنتی بیوتیک درمانی شدید، برای آن انجام می‌شود ولی گاهی برای درمان نیاز به جراحی است تا انسداد ایجاد شده در مسیر سینوس رفع شود.»
وی اضافه کرد: «علاوه بر جراحی باز، امروزه جراحی سینوس با کمک اندوسکوپ نیز میسر شده است. با این وسیله جراح می تواند مستقیماً داخل سینوس را مشاهده کند و همزمان هر عاملی که غیر طبیعی به نظر می رسد را برداشته و کانال های باریک بین سینوس‌ها را پاک کند.»