خبرگزاری برنالرستان - باشگاه جوانی : جوانی دوره ای از عمر اطلاق می شود که انسان در اوج استعداد های جسمی ذهنی قرار دارد.
دوران جوانی با ویژگی‌های منحصر به فردش شناخته می شود: آرمانگرایی، خلاقیت، شور، نشاط و انرژی تنها بعضی از ویژگی های این دوران اند.
جوان آرمان گرا اهل ایستادن نیست، افق دید او رو به آینده ای است که با امید برای ساختنش تلاش می کند تا به شرایط ایده آلش برسد.
جوان با شور و نشاطش در جامعه موج آفرینی می کند موج هایی که هر یک می تواند سر منشا ایجاد حرکات بزرگ تاریخی گردند و همه اینها بخش کوچکی از ویژگی های پرشمار این دوران از زندگی اند.
به همین سبب است که اکثر تحولات بزرگ با محوریت جوانان و با ایفای نقش پر رنگ آنها انجام می شود.
تاریخ معاصر ایران پر از رویدادی هایی است که با نقش آفرینی پر رنگ جوانان به سرانجام رسیده اند: انقلاب اسلامی و دفاع مقدس دو نمونه بزرگ از این رویداد ها می باشند.
سرنگونی رژیم وابسته به قدرت های جهانی به جز با بهره گیری از پتانسیل های جوانان امکان پذیر نبود یا اگر قدرت خلاقیت هوش و ذکاوت جوانانی چون همت، باکری و… در دفاع مقدس وجود نداشت یقیناً نتیجه بسیاری از نبردهای حساس به نفع ما رقم نمی خورد.
در دوران اوایل انقلاب و دفاع مقدس حضور جوانان در پست های مدیریتی امری عادی تلقی می شد و در اکثر مواقع نتیجه اعتماد به آنها مثبت بود.
بعد از جنگ روند اعتماد به جوانان و جوانگرایی روز به روز کمرنگ تر شد تا جایی که اگر در گذشته حضور جوانان در رده های مدیریتی امری عادی به شمار می آمد امروز سهم جوانان از مناصب مدیریتی ناچیز است.
امروز همان جوانان زمان انقلاب که خود بدون کمترین روزمه، تجربه مدیریتی و بعضا تحصیلات دانشگاهی بر مسندهای مدیریتی تکیه می زدند حاضر به اعتماد به نسل جوان نبوده و با بهانه هایی همچون عدم داشتن رزومه، نداشتن تجربه و… بر طبل پیرسالاری زده و به آنها میدان نمی دهند.
عدم اعتماد به جوانانمان هرچند در‌کشور ما موضوعی کلی است و مختص به جناح یا گروه خاصی نیست اما این میزان در میان تحول خواهان به شدت بیشتر می باشد، این در حالی است که جوانان همواره نقش اصلی را در پیروزی های تحول خواهان بر عهده دارند اما بعد از انتخاباتها شاهد کم مهری و عدم توجه به آنها می باشیم.
آخرین نمونه از این کم مهری ها را می توان در وضعیت جوانانی دید که زمینه‌ساز اصلی پیروزی دولت تدبیر و امید بودند، به گونه ای که در اکثر نقاط این کشور جوانان و دانشجویان به حاشیه رانده شده اند، موضوعی که نارضایتی گسترده ای در میان آنان به وجود آورده است؛ جوانانی که مدعی هستند در صورت حضور در عرصه های مدیریتی قادر خواهند بود گام های موثری در برطرف کردن مشکلاتی که کشور با آنها دست به گریبان است بردارند.
این موضوع سبب ایجاد چالشی پنهان میان بزرگان و دولتمردان با جوانان شده است، چالشی که اگر چاره ای برای حل آن اندیشیده نشود جریان تحول خواهی در میدان های بزرگ آینده از همراهی جوانان به عنوان سرمایه عظیم محروم خواهد بود.
در سالهای گذشته بسیاری از عقلا در دولت و خارج آن سعی بر آن داشته اند با استفاده از طرح هایی همچون دستیاران_جوان ، احیاسازمان_ملی_جوانان و یا ایجاد خانه های جوان شکاف ایجاد شده میان خود و نسل جوان را ترمیم کنند و زمینه را برای حضور فعالانه آنها در عرصه های مدیریتی فراهم کنند موضوعاتی که اکثراً یا در حرف باقی مانده یا اگر اجرایی شده است نتیجه مطلوبی نداشته است.
طرح شهر‌‌جوانان از جمله ایده هایی است که در صورت اجرایی شدن می تواند گامی اساسی برای زمینه سازی حضور نسل جوان در عرصه های مدیریتی باشد.
این طرح بدان معناست که در هر استان تمامی مناصب مدیریتی در کوچکترین و ضعیف ترین شهرستان از منظر عدم توسعه یافتگی را در اختیار نسل جوان قرار دهند و بدین ترتیب در هر استان شاهد ایجاد یک پایلوت به عنوان شهر جوانان خواهیم بود.
این طرح در‌کنار فواید بسیارش دو سرنوشت خواهد داشت:
مدیران جوان به کار گرفته شده موفق خواهند شد و با استفاده از ویژگی های جوانی همچون خلاقیت مشکلات حوزه خود را حل خواهند کرد که در این صورت بیش از سی نقطه کشور در مسیر توسعه قرار می گیرند و می توان در میدان های بزرگتر به جوانان اعتماد کرد.
طرح شکست می خورد که اتفاق خاصی برای شهرهای مذکور نخواهد افتاد چون با روش های مدیریتی کنونی امیدی به تغییر در این شهر ها نیست، علاوه بر این حداقل در هر استان تعداد بالایی مدیر جوان تربیت شده اند.
در پایان بار دیگر یادآور می شوم روند کنونی سبب یاس سرخوردگی در میان جوانان خواهد شد اتفاقی که راه آوردی جز ضرر و زیان برای کشور به ارمغان نخواهد آورد و ادامه این روند کنونی راهی جز عبور از پیر سالاران برای نسل جوان باقی نخواهد گذاشت.
سامان دریکوند
رییس ستاد جوانان دکتر روحانی دراستان لرستان