به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ این روزها اعتراضات «محمود احمدی‌نژاد» و یاران بهاری‌اش به بالاترین سطح خود رسیده است. روز چهارشنبه در جریان برگزاری دادگاه حمید بقایی، محمود احمدی‌نژاد در سخنانی خارج از دادگاه، تندترین انتقادها را نسبت به عملکرد دستگاه های مختلف و به ویژه قوه قضاییه مطرح کرد. هر روزی که می‌گذرد احمدی‌نژاد و یارانش بیشتر خود را در قالب «اپوزوسیون» می‌بینند. اما هر جریانی گذشته و ریشه‌ای دارد که بدون پرداختن به آن نمی‌توان شرایط امروزش را قضاوت کرد. احمدی‌نژاد امروز در حالی از مردم معترض و آزادی بیان دفاع می‌کند، که گذشته چیز دیگری را نشان می‌دهد.
دولت احمدی‌نژاد، رکوردار بستن دهان منتقدین
نشریات و رسانه‌های بسته شده در دولت‌های نهم و دهم، لیست بلند بالایی دارد. از سال 84 تا سال 92 بیش از 50 نشریه و رسانه، توقیف، لغو مجوز و توبیخ شدند. تا جایی که اگر دوره اول دولت خاتمی را بتوان «بهار مطبوعات» نامید، به جرات می‌توان از این دوره، با نام «خزان مطبوعات» یاد کرد.
اگرچه چهره‌های متعددی در دوره 8 سال دولت احمدی‌نژاد، سکان هدایت معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را بر عهده داشتند اما همه آن‌ها لیستی از نشریات لغو مجوز شده را در کارنامه خویش ثبت کردند. اما در میان این مدیران، یک چهره بیش از همه به چشم می‌خورد. در آن دوران «محمدعلی رامین»، مرد توقیف‌های دولت احمدی‌نژاد، بود. کسی که در اولین روز پس از انتخاب شدنش به‌عنوان معاون مطبوعاتی و پیش از گرفتن حکم رسمی و برگزاری مراسم معارفه، امتیاز انتشار یک روزنامه را لغو کرد. در مجموع در دوره «رامین» بیش از 61 تذکر کتبی، 9 لغو امتیاز و 15 توقیف نصیب رسانه‌ها شد.
در دوره احمدی‌نژاد اگر چه این موضوع یدک کشیده شد که «از هیچ روزنامه‌ای شکایت نمی‌کنیم و حتی شکایات دولتی را پس می‌گیریم» اما به گواه آمارها، مطبوعات به بهانه‌های مختلف توسط هیات نظارت بر مطبوعات (وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت نهم و دهم) توقیف شدند.
مرگ را می‌خواهند، اما برای همسایه
یکی از روزنامه‌هایی که در ابتدای روی کار آمدن دولت احمدی‌نژاد زیر تیغ رفت، روزنامه شرق بود. «مهدی رحمانیان»، مدیر مسئول این روزنامه، در گفتگو با خبرگزاری برنا درباره ادعاهای احمدی‌نژاد در دفاع از آزادی بیان، با یادآوری دوره قدرت احمدی‌نژاد می‌گوید: «این‌ها مرگ را می‌خواهند، اما برای همسایه! بقیه لازم نیست از آزادی بیان بهره‌مند باشند. در دولت آقای احمدی‌نژاد دوبار روزنامه شرق بسته شد، یک‌بار به‌خاطر یک کاریکاتور که توهین به رئیس جمهور قلمداد شد و دو سال و نیم این روزنامه را بستند. یک‌بار هم به‌خاطر طرحی که کشیده بودیم، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت قبل از اینکه مساله در هیات نظارت مطرح شود، دستور بسته شدن روزنامه را صادر کرد.
او با یادآوری حمله به دفتر روزنامه شرق ادامه می‌دهد: «در دوره احمدی‌نژاد، حداقل دوبار به دفتر روزنامه شرق وارد شدند و همکاران را بازداشت کردند.»
مدیر مسئول روزنامه شرق حرف‌های امروز احمدی‌نژاد در قالب منتقد را بی‌اعتبار می‌داند و اضافه می‌کند: «بنابراین این حرف ها خیلی مشتری ندارد، در صورتی حرف آقای احمدی‌نژاد و دوستانش قابل پذیرش است که زمانی‌که در قدرت بودند، همین رویکرد را پیگیری می‌کردند. اینکه به اقتضای فضای جدید و خروج از قدرت، این حرف را بزنند، برای شنوده عاقل قابل پذیرش نیست».
او آرزو می‌کند دوره احمدی‌نژاد تکرار نشود و می‌گوید: «اگر بخواهیم کارنامه 8 سال دولت احمدی‌نژاد در زمینه آزادی مطبوعات را با یک عنوان یاد کنیم، باید بگوییم «8 سال سیاه». در آن دوران پشت سر هم رسانه‌ها تعطیل می‌شدند. من امیدوارم هیچ‌وقت آن روزها تکرار نشود.»
احمدی‌نژاد پیش از برگزاری دادگاه حمید بقایی، اعلام کرده بود به دادگاه می رود اما استقبال چندصد نفری مردم از او نشان داد حرف‌های تند او خریدار چندانی ندارد. شاید هنوز مردم کارنامه او در بستن صدای منتقدین را فراموش نکرده‌اند. شاید احمدی‌نژاد آرزو می‌کند این جمله نویسنده فرانسوی محقق شود: «ملت‌های خوشبخت، تاریخ ندارند».