به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، فوتبال ایران در سالیان گذشته فراز و نشیب‌های زیادی داشته و در مقاطعی توانسته‌ایم عملکرد موفقی داشته باشیم. یکی از نسل‌های طلایی فوتبال ما بدون شک در دهه هفتاد بود که در یک بازی تاریخی با شکست استرالیا راهی جام جهانی فرانسه شدیم. بازیکنان زیادی در آن دهه به فوتبال ایران معرفی شدند که یکی از آنها محمدرضا مهدوی بازیکن سابق سرخابی‌ها بود. گفتگویی را با این بازیکن ملی‌پوش انجام دادیم که در زیر می‌خوانید.
حال و روز فوتبال ایران در سال 96 چطور بود؟
خصوصیات اخلاقی من اینطور است که هیچ وقت از چیزی ارضا نمی‌شوم و همه چیز را تا بی‌نهایت می‌خواهم. اگر بخواهیم با سال‌های قبل قیاس کنیم سال 96 برای فوتبال ایران سال خوبی بود. شاید تیم ملی نتایج خوبی را گرفت و به عنوان اولین تیم به جام جهانی روسیه صعود کرد ولی فکر می‌کنم فوتبال ما شادابی و نشاطی که باید را ندارد. جایگاه فوتبال باشگاهی ایران در آسیا متزلزل است و باید بیشتر روی این فوتبال کار شود. باید وقت بیشتری روی تیم‌های پایه بگذاریم چون اگر این نسل فوتبال تمام شود ممکن است به شرایط سختی دچار شویم. فوتبال ما دیگر ستاره‌ای ندارد و سوپراستارها از فوتبال ما رفته‌اند. امیدوارم که سال 97 با ورود به جام جهانی شرایط ما بهتر شود و فوتبال ما رونق پیدا کند.
با توجه به اینکه در استقلال و پرسپولیس بازی کرده‌ای وضعیت سرخابی‌ها را در سال 96 چطور دیدی؟
پرسپولیس در سه سال گذشته با برانکو و حمایت باشگاه حرف اول را در فوتبال ایران می‌زند و همان سال اول هم به خاطر تفاضل گل قهرمانی را از دست داد. با بسته شدن پنجره نقل و انتقالات برای این تیم دستش مقداری خالی شد ولی کماکان حرف اول را در فوتبال ایران می‌زند. استقلال علیرضا منصوریان تیم خوبی بود و باید بگویم که منصوریان در این تیم سوخت. استقلال هم سال گذشته در انتهای جدول بود ولی تیم را تا نایب قهرمانی بالا آورد. عدم مدیریت درست یکسری اتفاقات برای آبی‌پوشان بیفتد. شفِر معرف هیچ کس نبود و هرکس که می‌گوید من شفر را می‌شناسم دروغ می‌گوید. ولی با آمدن این مربی و تغییراتی که در تیم به وجود آورد یک دگرگونی به وجود آورد و تیم در هفته‌های گذشته عملکرد قابل قبولی را داشته است. امیدوارم استقلال قهرمانی جام حذفی را به دست آورد. باید به این موضوع توجه داشته باشیم که اگر استقلال و پرسپولیس قوی داشته باشیم تیم ملی خوبی هم خواهیم داشت. همه آرزو دارن که پیراهن یکی از دو تیم استقلال و یا پرسپولیس را بپوشند و آنهایی هم که مثل من خوشبخت هستن این سعادت را داشتند که پیراهن دو تیم را بپوشند.
به کدام یک از باشگاه سرخابی تعلق خاطر بیشتری دارید؟
من به هر تیمی که برای آن بازی کرده‌ام تعلق خاطر دارم. پاس، بهمن، نیروی زمینی، استقلال، پرسپولیس و هر تیمی که در آن بازی کرده‌ام برای من ارزشمند است. تعصبم به همه تیم‌ها زیاد است ولی از بچگی طرفدار آرارات بودم و هنوز هم طرفدار این تیم هستم. مصاحبه چند سال پیش من نیز هست که گفتم عاشق آرارات هستم. ولی اینکه چرا به استقلال و پرسپولیس رفتم به خاطر علاقه‌ای بود که از بچگی به علی پروین و مرحوم ناصر حجازی داشتم. بازیکنی که می‌خواهد بزرگ شود و محبوبیت پیدا کند باید در یکی از دو تیم استقلال و پرسپولیس بازی کند.
با توجه به حضور تیم ملی ایران در جام جهانی روسیه به نظر شما ملی‌پوشان ما چه عملکردی از خود نشان خواهند داد؟
جام جهانی یعنی اینکه بهترین‌های جهان دور هم جمع خواهند شد. تیم ضعیفی در روسیه وجود ندارد و همه 32 تیم جزو بهترین تیم‌های جهان هستند. همه با تمام قوا می‌آیند در این ویترین جهانی که خودشان و بازیکنانشان را مطرح کنند. این که ما به قرعه قوی‌تر خوردیم بهترین اتفاق است. یه زمانی در والیبال آرزو داشتیم که بازی برزیل را از تلویزیون ببینیم الان نه تنها که با این تیم بازی می‌کنیم بلکه بارها پیش آمده که مقابل این تیم‌های بزرگ به پیروزی رسیدیم. ما باید چقدر هزینه کنیم که بتوانیم با تیم‌های بزرگ مثل برزیل و اسپانیا بازی کنیم ولی این جام جهانی فرصت را در اختیار ما قرار داده که مقابل آنها به میدان برویم. هر نتیجه‌ای هم که بگیریم مهم نیست و باید شخصیت فوتبال خود را نشان دهیم. امیدوارم به لطف پروردگار با توجه به زحماتی که تیم کشیده از گروه خود صعود کنیم. انرژی منفی به تیم ملی در جام جهانی ندهیم.
*حس و حال شما از فرارسیدن سال نو
سال جدید همیشه حس و حال خوبی برای من دارد و خستگی سال از تنم بیرون می‌رود. امسال حس ویژه‌تری دارم چون اولین سالروز تولد پسرم است و همین باعث شده که اشتیاق زیادی برای رسیدن سال جدید داشته باشم.
*بهترین عیدی را چه کسی به شما داده؟
بهترین عیدی را سال پیش از خدا و همسرم گرفتم که پسر گلم به دنیا آمد. نامی را خیلی دوست دارم و با دنیا عوض نمیکنم.
*سقوط پاس همدان به لیگ دسته سه
با احترام به همه پیشکسوتان باشگاه پاس که من شاگردی آنها را کرده‌ام، مسئولین وقت باشگاه پاس در زمانی که در لیگ برتر حضور داشت یک بهانه بسیار مبتدی را آوردند که نمی‌توانند هزینه‌های تیم را فراهم کنند. نیروی انتظامی جزو ارگان‌هایی است که بیشترین درآمد را دارد و برای این ارگان قطعا حمایت از یک تیم لیگ برتری سخت نیست. تیم پاس جزو باشگاه‌هایی بود که تیم‌های پایه داشت و خیلی از بازیکنان از جمله خود من از پایه‌های پاس به تیم بزرگسالان رسیدیم. پاس یک باشگاه کامل بود که با بهره‌گیری از زمین اختصاصی و بازیکنان خوب و کادر فنی عالی همواره یکی از تیم‌های مدعی لیگ بود. عدم درایت مسئولین تیم باعث شد این وضعیت برای این باشگاه ریشه‌دار به وجود آید. انتقال این تیم به استان همدان بدترین اتفاقی بود که می‌توانست رخ دهد. همه بزرگان باشگاه پاس با این انتقال مخالف بودند ولی تصمیم عجیبی که گرفته شد پاس را نابود کرد. امیدوارم که این تیم باسابقه بتواند بازهم به تهران بازگردد و جایگاه اصلی خود را به دست آورد. این سرنوشت تلخ برای تیم‌های دیگر نیز پیش آمد و راه آهن و صبا نیز با سقوط به دسته پایین با شرایط بدی دست و پنجه نرم می‌کنند. نداشتن تدبیر مدیریت وقت باعث شد این اتفاق‌ها بیفتد.
*لیگ هفدهم از لحاظ کمی و کیفی در چه شرایطی قرار داشت؟
لیگ برتر ما در واقع لیگ حرفه‌ای نیست و از حرفه‌ای بودن فقط اسمش را یدک می‌کشد. یکی از شرایط حرفه‌ای بودن باشگاه‌ها داشتن زمین است ولی متاسفانه تیم‌های ما از این موضوع محروم هستند. تنها چهار تیم از 16 تیم لیگ برتری ما دارای زمین اختصاصی هستند و این اتفاق خوبی برای فوتبال ما نیست. اگر می‌خواهیم لیگ ما پیشرفت کند و در آسیا حرفی برای گفتن داشته باشیم باید روی بیاوریم به دنیای حرفه‌ای و به سمت خصوصی سازی برویم. هرازگاهی شاهد هستیم که یک جرقه در لیگ می‌خورد و یک تیم نتیجه دلخواه را می‌گیرد ولی این مقطعی است و تداوم ندارد. متاسفانه فوتبال ما پیشرفت لازم را نداشته است و نتوانستیم شاخصه‌های حرفه‌ای گری را به دست آوریم.
*چرا تیم‌های ما در آسیا نمی‌توانند عملکرد لازم را داشته باشند.
سطح لیگ برتر ایران با سطح آسیا و تیم‌هایی که در لیگ قهرمانان حضور دارند خیلی تفاوت دارد. بعضا پیش می‌آید که تیم‌های متمول عربی چند بازیکن سطح بالا را جذب می‌کنند که فقط در لیگ قهرمانان برای آنها به زمین بیاید. ما با همان نفراتی که در جام حذفی و لیگ برتر بازی می‌کنیم با همان بازیکنان در لیگ قهرمانان نیز به میدان می‌رویم. بهترین تیم حال حاضر ایران در دو سه سال گذشته بدون شک پرسپولیس است ولی همین تیم نیز چند سال است که از یکسری بازیکنان در همه لیگ‌ها استفاده کرده است. این موضوع باعث می‌شود بازیکنان ما به مرور زمان افت کنند و نتوانند نتیجه لازم را بگیرند. وقتی سیدجلال حسینی با 36 سال سن بهترین بازیکن پرسپولیس است یعنی اینکه ما هنوز نتوانسته‌ایم یک بازیکن جایگزین برای او پیدا کنیم و سیدجلال مجبور است همه بازی‌ها را برای سرخپوشان به میدان برود.
*آیا توانستیم درخصوص ترانسفر بازیکنان به لیگ‌های دیگر خوب کار کنیم؟
در سال 96 چند بازیکن خوب ما به تیم‌های اروپایی رفتند که درکل عملکرد قابل قبولی داشته‌اند. کاوه رضایی جزو بازیکنانی است که در تیم شارلوا توانسته خوش بدرخشد و با گل‌هایی که در این مدت به ثمر رسانه جایگاه خوبی را به دست آورده است. در تماسی که با مدیرعامل این باشگاه داشتم از عملکرد رضایی راضی هستند. ولی همه کاوه رضایی نمی‌شوند که چشمشان را روی پولهای میلیاردی ببندند و فقط به خاطر اینکه جایگاهی به دست آورند به تیمی بروند که فوتبالشان نابود شود. آیا توانسته‌ایم افکار حرفه‌ای را به بازیکنانمان بدهیم که تیم‌هایی که انتخاب می‌کنند با فکر باشد. ما دنیای حرفه‌ای را نتوانسته‌ایم برای بازیکنان جا بیاندازیم چطور انتظار داریم که بازیکنان به تیم‌های خوب اروپا ترانسفر شوند. کی‌روش یک ساختار در تیم ملی ما درست کرده که بازیکنان را حرفه‌ای می‌کند. باید بازینکان آماتور را حرفه‌ای کنیم و ذهن آنها روشن شود که اگر به اروپا ترانسفر شوند چه چیزی عاید آنها خواهد شد. رامین رضاییان بعد از مشکلی که در تیم پرسپولیس برایش پیش آمد می‌خواست ساعت دوازده و نیم شب با استقلال قرارداد ببندد که نگذاشتم این اتفاق بیفتد و ساعت 6 صبح او را به اروپا فرستادیم. باید به بازیکنان مشاوره بدهیم که سرنوشت بدی پیدا نکنند. ما بازیکنان بسیار خوبی از جمله علی دایی و مهدی مهدوی کیا داریم که باید از تجربه‌های اروپایی این بازیکنان استفاده کنیم.
*لژیونرهای زمان شما عملکرد بهتری داشتند یا لژیونرهایی که الان در تیم‌های دیگر حضور دارند.
در سال 98 که تیم ملی کشورمان برای دومین بار در جام جهانی حضور پیدا کرد باید بگوییم که فوتبال ایران به دنیا معرفی شد. با احترام به نسل قبل از ما و نسل حال حاضر که فوتبال را ادامه می‌دهند، سال 98 فوتبال ایران متحول شد. در همین سال بود که بهترین ترانسفرها را به کشورهای اروپایی داشتیم. فوتبالیست‌های ما مثل علی دایی، خداداد عزیزی و مهدی مهدوی کیا توانستند در بهترین تیم های دنیا بازی کنند. در همان سال خیلی از بازیکنان به کشورهای دیگر رفتند و من هم به همراه سه بازیکن دیگر در لیگ بلژیک مشغول به کار شدیم. ولی متاسفانه این رویه ادامه دار نبود چون پیشرفت در فوتبال ما همیشگی نیست. حضور علی کریمی در بایرن مونیخ یکی از بهترین ترانسفرهایی است که تابحال انجام دادیم.
*چرا فوتبالیست‌های ما دچار حاشیه می‌شوند.
بازیکن فوتبال ما هنوز نتوانسته این اخلاق حرفه‌ای را یاد بگیرد که با بقیه مردم فرق می‌کند و باید رفتار و زندگی روزمره او کنترل شده باشد. باید به بازیکن یاد دهیم که جای او در قهوه خانه نیست و نباید با ماشین در خیابان‌ها ویراژ بدهد. بازیکنان باید سطح خود را حفظ کنند و نباید دچار حاشیه شوند. هیچ کس منکر تفریح نیست ولی این تفریح‌ها باید برای بازیکنان تفریح سالم باشد. نتوانستیم الگوی مناسب برای بازیکنان خود بسازیم و فقط سعی کردیم که آنها را تخریب کنیم. باید قبل از اینکه بازیکنی را به خاطر رعایت نکردن بعضی مسائل تخریب کنیم برای آنها فرهنگ‌سازی انجام دهیم. نداشتن فرهنگ، نداشتن برنامه و نداشتن اسطوره بزرگترین مشکلات فوتبال ما است.