سعید شریعتی – فعال سیاسی و اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، در خصوص انتخاب شهردار آتی تهران گفت: «شورای شهر تهران شامل 21 نفر ازاعضا فهرست امید است که همگی صاحب نظر و تشخیص هستند. همچنین قریب به یک سال در زمینه شهر، شورا و شهرداری متمرکز هستند و اطلاعات کافی در خصوص مسئله‌ها و نیازهای شهر دارند. طبیعی است که اگر به تشخیص فنی و کارشناسی کسی بخواهیم اطمینان کنیم، آن افراد اعضا شورای شهر هستند و محور تعیین باید نظر اعضای شورا باشد؛ گرچه اعضا برای رسیدن به تصمیم‌های شان از صاحب نظران، افراد شاخص، احزاب و سازمان های سیاسی و اجتماعی نظرخواهی و مشورت می‌کنند.»
وی در پاسخ به این سوال که چرا انتخاب شهردار تهران باید سیاسی باشد، بیان کرد: «تعیین شهردار معیارهای متفاوتی دارد. اینکه یک چهره شناخته شده، دارای نفوذ و مستقل از عضویت یک حزب رسمی باشد یا نباشد یا همچنین فعالیت علنی سیاسی داشته باشد یا نداشته باشد، جزو تشخیص اعضای شورا است. اینکه از میان چه کسانی با چه معیارهایی شهردار انتخاب شود، تشخیص شورا است. در فرآیند انتخاب نجفی هم بارها این صحبت‌ها به صورت رسمی و غیرعلنی بیان شد. اگر اعضا با همان مکانیزم پیش بروند و افراد را گزینش کنند، گزینه‌های متعدی پیش روی شورای شهر نخواهد بود.»
شریعتی در پاسخ به اینکه چرا شهردار تهران نباید مستقل و غیرسیاسی باشد، اظهار کرد: «صحبت در مورد شهردار مستقل و غیر سیاسی یک شوخی است. مگر می‌شود در سرنوشت روزمره ده میلیون نفر از جمعیت ایران بر عهده یک شخص باشد و امور جاری ده میلیون نفر را اداره کند و شناخت، تأثیرگذاری و نفوذ چهره‌های شاخص سیاسی کشور را نداشته باشد؟ به تصور من این یک شوخی است و اگر کسی فکر می‌کند که یک نیرو دست چندم از نظر سیاسی و دست اول اجرایی می‌تواند شهر تهران را اداره کند، اشتباه بزرگی مرتکب شده است. علاوه بر تخصص‌های فنی، اجرایی و مدیریتی، باید یک چهره موثر سیاسی و دارای نفوذ سیاسی باشد؛ آن زمان می‌تواند این تضمین را بدهد که تصمیم گیری‌هایش متأثر از جریان‌های سیاسی خارج از مجموعه شهرداری نخواهد بود چون خود او نظر سیاسی دارد و مشورت سیاسی می‌کند و همچنین سیاست شهر را خودش، همکاران و مجموعه شورا تعیین می‌کنند. چهره‌های موجود در این سطح، دارای تفکر هستند و هرکسی هم که دارای تفکر باشد به یکی از جریان‌های سیاسی کشور نزدیک خواهد بود.»
به گفته وی تسریع در انتخاب شهردار تهران به نفع انسجام و فعالیت‌های مدیریتی است اما نباید به شورای شهر فشار آورد تا دقت فدای سرعت انتخاب شهردار شود.
شریعتی در پاسخ به این سوال که درصورتی که محسن هاشمی شهردار شده و مهدی چمران به شورای شهر تهران وارد شود چه اتفاقی در مسیر مدیریت شهری رخ خواهد داد گفت: «محسن هاشمی مدیر شناخته شده، با تجربه و با سابقه‌‌ی سیاسی است. اگر این شرایط پیش نمی‌آمد و ایشان در سرلیست فهرست امید قرار نمی‌گرفت، آن زمان از گزینه‌های مهم برای اتخاذ شهرداری تهران می بود؛ البته این صحبت‌ها شایستگی هاشمی را مورد نقد قرار نمی‌دهد. مردم شهر تهران در 29 اردیبهشت رأی خود را در صندوق‌ها ریختند. در حالیکه چمران به همراه افراد دیگری با سابقه‌های کاری متفاوت در رقابت ها حضور داشت، مردم با یک رأی بسیار قاطع به اول تا آخر فهرست امید رأی دادند. فاصله آخرین عضو فهرست با چمران که نفر اول لیست رقیب بود، چهارصدهزار رأی است، یعنی حداقل چهارصدهزار نفر در این بین بوده‌اند که نمی خواهند چمران وارد شورای شهر شود. به تصور من در حال حاضر افرادی که به فهرست امید رأی داده‌اند راضی به خروج هیچ یک ازاعضا شورای شهر نیستند. همچنین لازم به ذکر است که مردم تجربه فروپاشی شورای اول را در ذهن دارند. مهم این است که شورای شهر بر اساس رأی مردم، این 21 نفر را درون خود حفظ کند. نقش و اثرگذاری محسن هاشمی در صفت رییس شورای شهر تهران کم از شهردار نیست اما شهردار را رأی شورا تعیین می‌کند و اگر آنها محسن هاشمی یا هرکس دیگری انتخاب کنند همه باید تمکین کنیم.»