به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، پنل خورشیدی، از ترکیبات نیمه هادی ساخته شده اند که وظیفه آن ها تبدیل انرژی نورانی خورشید به انرژی الکتریکی است .در ایران می‌توان از صفحات خورشیدی قابل نصب روی سقف منازل و شرکت‌های دولتی به‌منظور صرفه‌جویی در انرژی استفاده کرد. البته با استفاده از انرژی خورشیدی نمی‌توان تمامی برق مورد نیاز یک واحد مسکونی و مخصوصا یک شرکت بزرگ را تأمین کرد، اما می‌توان با فروش برق خورشیدی به شبکه برق درآمد کسب کرد و یا برای مناطق دور از شبکه برق، انرژی مورد نیاز را تامین کرد. با وجود مشکلاتی که ما در زمینه ذخایرسوخت های فسیلی و آلودگی های ناشی از آن داریم و همچنین بیابانی بودن یک سوم ایران و وجود فضای کافی استفاده از این نوع انرژی، همچنان استفاده از این نوع انرژی رایج نیست و در رتبه پایین تری نسبت به سایر انرژی ها قرار دارد. برای یافتن دلایل عدم استفاده از این نوع انرژی و برخی مباحث پیرامون این موضوع با دکتر صدرا علیپور، رئیس مرکز مدیریت محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران گفت و گویی داشتیم که در ادامه می خوانید.
علیپور درخصوص استفاده از نوع انرژی در کشور تصریح کرد:« استفاده از انرژی تجدید پذیر به یک روند جهانی تبدیل شده است. علی رغم اینکه موجب صرفه جویی در مصرف سوخت و انرژی و کاهش آلودگی است، اما به دلیل بالا بودن قیمت تولید این پنل ها هنوز استفاده از آن ها، حتی در کشورهای پیشرفته نیز چندان رایج نیست زیرا که هزینه مصرفی آن چندان به صرفه نیست.اما پیش بینی می شود در آینده این نوع انرژی مورد استقبال بیشتری قرار بگیرد.کشورهایی که پیشگام استفاده از این نوع انرژی بودند، در حال حاضر روند افزایشی در به کارگیری پنل های خورشیدی دارند ولی در کشورهایی مثل کشور ما استفاده از این نوع انرژی در اولویت های بعدی قرار دارد. اما اخیرا رویکردی تشویقی در کشور آغاز شده است که طبق آن از استفاده کنندگان از این نوع انرژی حمایت هایی صورت می گیرد.قانونی هم در این راستا تصویب شده است که 20 درصد ساختمان های تازه تاسیس از این نوع انرژی استفاده کنند. اما متاسفانه این روند در ساخت و ساز های جدید و مجوزهایی که در این راستا صادر می شد چندان جدی گرفته نشده است امام ما به دنبال این هستیم که بتوانیم این الزامات را جدی تر کنیم و استفاده از این آن را در سازه های جدید الزامی کنیم. در شهرداری چندی است به این رویکرد جدی تر نگاه شده است»
او به بیان نمونه هایی از این مورد پرداخت و گفت: «. به عنوان مثال 7 پارک انرژی در مناطق 2،4،17،10،3و 1 شهر تهران با هدف آموزش و فرهنگسازی راه اندازی شده اند تا آبگرم کن های خورشیدی و... در معرض دید مردم قرار گیرد و مردم با این وسایل آشنا شوند. این پارک ها بیشتر جنبه آموزش و فرهنگسازی دارد 19 ساختمان از مجموع ساختمان های شهرداری به نیروگاه های کوچک مقیاس ( با تولید 220 کیلووات ) مجهز شده اند. همه این موارد را به شبکه اصلی جریان برق متصل کردیم. همچنین در سازمان پسمان نیز از این انرژی استفاده می شود و حتی یکی از زباله سوزهای این سازمان 24 ساعته کار می کند و حدود 200 تن زباله را در طول روز می سوزاند و تبدیل به دو یا سه مگاوات برق می کند.»
او افزود:« اگر بخواهیم به صورت جدی تر به مسئله ورود پیدا کنیم، در نظر داشتن دو مسئله ضروری است. اولین مسئله این است که باید برای اجرای آن مکانیزم اجرایی و نظارتی قوی تر و جدی تری داشته باشیم و دوم اینکه اگر استفاده از این پنل ها رایج شود، قطعا به رونق اقتصادی هم کمک می کند و سوم اینکه این سرمایه ای که در این راستا هزینه می شود در طول زمان به ما برمیگردد و اگر از این نوع انرژی استفاده کنیم به جایی می رسیم که دیگر لازم نیست برای مصرف انرژی هزینه ای پرداخت شود»
او درباره تولید این نوع انرژی در کشور گفت: « اخیرا این پنل ها توسط برخی شرکت هایی که تحت نظر شرکت های خارجی هستند ایجاد می شود. حتی یکی از این شرکت ها ادعا می کند که می تواند بدون کمک شرکت های خارجی، این پنل ها را تماما داخلی تولید کند. باید فرهنگسازی شود تا مردم در این زمینه آگاه شوند و از کالای دخلی حمایت کنند زیرا که اگر این وسیله تماما داخلی تولید شوند قطعا مقرون به صرفه تر و گره گشا تر خواهد بود.»
او درخصوص میزان مقرون به صرفه بودن این پنل ها و نقش آن ها در کاهش انرژی گفت: « به طور قطع نمی توان گفت که این پنل ها چند درصد باعث کاهش مصرف انرژی می شوند ولی این مقدار هر چقدر هم که باشد به نفع محیط زیست است.کشور ما در محدوده کمربند طلایی خورشیدی است و روزهای آفتابی در تهران کم نیست. با توجه به تمامی این مسائل و برخی معضلاتی که در راه توزیع انرژی این به این شکل است باید گفت که خواه ناخواه به سوی استفاده از این نوع انرژی خواهیم رفت. این نوع انرژی مورد قبول ترین نوع انرژی در سطح جهان است اما متاسفانه کشور ما از نظر استفاده از انرژی وضعیت خوبی ندارد و چند برابر استاندار جهانی انرژی مصرف می کنیم که این خود عامل نامطلوبی در حوژه محیط زیست و مصرف انرژی است. لذالزوم به کارگیری راهکارهایی برای کاهش مصرف سوخت فسیلی و استفاده از این نوع انرژی در اینجا آشکار می شود. از جمله این راهکارهای می توان به راهکارهای قانونی مثل لزوم حمایت از کالای داخلی به دلیل قیمت مناسب تر و هم بالا بردن پیراژ که با بالا رفتن پیراژ به تبع قیمت نیز مناسب تر می شود و سیاست های تشویقی مثل سیاستی که اخیرا وزارت نیرو در راستای حمایت از این نوع کالا به کار برده است، اشاره کرد. وزارت نیرو به هر کسی که این نوع انرژی را تولید کند چندین برابر قیمتی که به مردم فروخته شده، سود می دهد. علت به کارگیری این سیاست این است که افراد به تولید این انرژی تشویق شوند و هزینه خرید پنل تامین شود.»
او درباره استفاده این انرژی در سطح جهان اینگونه توضیح داد: « خیلی از کشورهای جهان مثل ژاپن وعلی الخصوص کشورهایی که روزهای آفتابی طولانی تری دارند مانند کشورهای آمریکای جنوبی از انرژی خورشیدی استفاده می کنند. حتی کشوری مثل ترکیه با شرایطاقلیمی مشابه و فاصله کم توسعه یافتگی، استفاده از این نوع انرژی الزامی است. در سایر کشورها، استفاده از این انرژی تجربه مثبتی بوده است.»
علیپور درباره دورنما کشور ما در استفاده از این انرژی گفت: « این مسئله عزم جدی همه مسولان را طلب می کند و نیازمند همکاری بین بخشی است. وزارت نیرو، شهرداری، نهاد های نظارتی، وزارت مسکن و شهرسازی و... همه و همه باید همکاری کنند تا نتیجه مطلوب عاید شود و این ذات مسائل محیط زیستی است. در شهرداری بحث هایی در این خصوص شده است اما برای چنین کاری در مقیاس شهر بزرگ و پرتراکمی مثل تهران با این شکل و سرعت به نتیجه نخواهیم رسید. باید خیلی جدی تر به عنوان اصل لازم الاجرا به آن نگریسته شود. موضوعات محیط زیستی زمانی به نتیجه می رسد که با اقتصاد گره بخورد. در هر صورت ما خواه نا خواه به دلیل چالش هایی که بروز آن ها ناگزیر است، به سمت استفاده از این نوع انرژی پیش خواهیم رفت و اگر از این نوع انرژی استفاده نشود دیر یا زود دچار مشکل خواهیم شد.»