در ماه های گذشته شاهد یک اتفاق خیلی خوب در کشورمان بودیم. هنرمندان و ورزشکاران کشورمان برخلاف تصور خیلی ها که تنها سلبریتی هستند و در زندگی های مجلل شان هیچ دغدغه اجتماعی و حتی سیاسی ندارند نقش های محوری ای این بار نه روی پرده سینما و صفحه تلویزیون بلکه در دنیای واقعی بازی کردند.
سلبریتی های کشورمان در حرکتی زیبا این بار با استفاده از رشد تکنولوژی و در صفحات مجازی خود که دنبال کنندگان زیادی دارند به جای اینکه صرفا استفاده های تبلیغاتی برای درآمدهای میلیونی کنند این فضای پرطرفدار را به دغدغه های اجتماعی مردمشان اختصاص دادند و به اقشاری پرداختند از جنس مستضعف ، نیازمند و گروه هایی که در جامعه آسیب پذیر هستند.
البته سلبریتی ها تنها به پیام های مجازی بسنده نکردند و پا به عرصه کمک رسانی گذاشتند با جان و دل به مناطق آسیب زده در زلزله رفتند تا جایی که برخی ها آستین بالا زدند و دوشادوش مردم و امدادگران شب و روز تلاش کردند؛ هنرمندان و ورزشکاران در کمک های انساندوستانه به آسیب دیدگان زلزله نمره قبولی گرفتند و این حمایت های اجتماعی در حادثه نفتکش سانچی نیز متبلور شدند و سلبریتی ها هنوز داغدار قربانیان این دو حادثه بزرگ بودند که هواپیمای آسمان سقوط کرد و باز آنها را در صف نخست داغداران این حادثه تاسف بار دیدیم.
در اعتراضات منطقی مردم کشورمان نیز شاهد همراهی سلبریتی ها بودیم آنها خود را از مردم جدا نکردند و حتی خواستند با اعتباری که دارند صدای مردم باشند و مشکلات را به گوش مسئولان برسانند.
این اتفاق جدید خیلی خوب و ارزشمند است ،می توانیم آن را پیک غرور بدانیم ،حتی می توان گفت برای مردمان کشورمان در فضای بین المللی نیز مایه فخر فروشی است.
ولی در کنار همه این اتفاقات خوب شاهد شکل گیری و پررنگی یک اتفاق بد نیز هستیم و درواقع از زاویه دیگر می توان پی برد با رشد اعتبار سلبریتی ها در دغدغه های اجتماعی و سیاسی بین مردم ،بی اعتباری ،ضعف و بی رنگی بخش های مسئول نزد مردم موج می زند و این همان بخش حساسی است که مسئولان باید خیلی دقیق به آن توجه کنند چرا که اگر غافل شوند در ایران شاهد هرج و مرجی خواهیم بود که به صلاح هیچ کسی نیست.
اینکه مردم برای کمک رسانی به آسیب دیدگان زلزله، پول های خود را به جای واریز به حساب ارگان های مرتبط به حساب سلبریتی ها می پردازند بوی بی اعتمادی می دهد و اگر مردم در مشکلات اجتماعی می خواهند سلبریتی ها همراهی شان کنند از آنجا نشات می گیرد که باورهایشان شکسته است.
همین روند باعث شده است فضایی در جامعه شکل بگیرد که حتی در برخی اتفاقاتی مانند اعدام یک دزد یا قاتل که باعث خدشه به روح پاک جامعه شده است تاثر عظیم اجتماعی در شکل های مختلف نمود پیدا کند تا جایی که سلبریتی ها نیز در صفحات مجازی از این مجازات ها ابراز ناراحتی کنند این درحالی است که مجری قانون یک پسر سربه راه را تنبیه نکرده و فارغ از خوب بودن یا بد بودن اعدام یک مجرم در همه کشورهای دنیا باید مجازات شود.
اینجا باید گفت که مسئولان عزیز ، اگر جامعه شما با یک مجرم که بخشی از سرمایه و امنیت را به خطر انداخته است همدل می شوند و می خواهند این دزد یا قاتل اعدام نشودناشی از آن است که این فکر در ذهنشان است که دزدان بزرگتری را به مجازات نمی رسانید، درواقع مورچه را در برابر کروکودیل های اختلاس گر مجازات کرده اید و عجیب است مجرمان ناشناس را زودتر دستگیر می کنید و مجرمان سرشناس گاهی هم می شنویم که نشد دستگیر شود!
به نظرم وقت آن رسیده است تا فکری جدی و به موقع برای امید و اعتماد کمرنگ شده که نشات گرفته از برنامه ریزی رقبای سیاسی یا هر چه نامش را می گذارید شکل گرفته است بکنید چرا که مردم ایران بدترین سرنوشت ها را تحمل می کنند و در سخت ترین شرایط کنار دولتمردان بوده اند اما باورهایشان که خدشه دار شود به نقطه پایانی امید رسیده و تلخ ترین اتفاق در عرصه هدایت یک جامعه شکل می گیرد .باور کنید هیچ مبحثی مهم تر از این مبحث در حال حاضر وجود ندارد که حواستان به امید و باور مردم باشد ، ثابت کنید حواستان به این مردم هست.