او نویسنده مقالات سینمایی Fipresci Nyon، FIPA و Visions du Reel در سوئیس و روزنامهنگاری مستقل است که در روزنامههای آلمانی و فرانسوی قلم میزند. او سالها برنامههای نمایش و جشنواره فیلم و عکس را در اروپا و ایالات متحده آمریکا تحت پوشش شرکت Alizarine Productions انجام داده است. خانم لوری متولد آلمان شرقی سابق است و در مونیخ، هامبورگ و پاریس تحصیل کرده و دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشتههای روانشناسی و جامعهشناسی است. او پیش از این نیز چند سال بهعنوان پژوهشگر ارتباطات بین فرهنگی کار کرده است. در جریان جشنواره جهانی فیلم فجر فرصتی پیش آمد تا با او به گفتوگویی کوتاه در مورد این دورهی جشنواره بنشینیم.
فیلمهای جدید ایرانی را چگونه ارزیابی میکنید؟
بسیار خوشحالم که اینجا آمدم. بحثها و گفتوگوهای متعددی داشتهام و تا این زمان با تعدادی از فیلمسازان ملاقات کردهام چون علاقهمند به فیلمهای جدید هستم و نهفقط در بازار و نهفقط آنهایی که در اینجا نشان داده میشوند. پیگیرش هستم که بهمحض این که به پاریس برگشتم، این فیلمها را تماشا کنم. فعلاً 6 یا 7 فیلم هست که توجه من را به خود جلب کرده است. دو چیز هست که میخواهم بفهمم. من در اینجا بهعنوان نماینده فیپرشی بینالمللی هستم. ما تاکنون تلاش کردهایم هیئت داوران فیپرشی را در اینجا ایجاد کنیم. سعی میکنیم این کار را برای مدت دو سال انجام دهیم. مشکل اصلی تاکنون این بود که برای کار به یک سازمان از منتقدان فیلم نیاز داریم، نه افراد. بنابراین مشغول انجام کارهایی هستیم تا منتقدان را سازماندهی کنیم، یک بخش برای منتقدان فیلم که بتوانیم یک هیئت داوران از منتقدان در اینجا ایجاد کنیم که بسیار جالب خواهد بود، مخصوصاً برای فیلمهای ایرانی و فیلمهای جدید ایرانی.
نظرتان و مشاهداتتان در مورد این دوره جشنواره چیست؟
به تعدادی از فیلمها بسیار علاقهمند هستم. جشنواره امسال بهطور کلی بسیار خوب سازماندهی شده بود.
بهطور کلی چه نظری درباره سینمای ایران دارید؟
آنچه در مورد ایران بسیار جالب است، نسلی جدیدی از فیلمسازان است که سعی دارند فیلمهایی خارج از چارچوبهای رسمی بسازند و همچنین سعی میکنند همکاریهایی برای تولید مشترک با شرکتهای تولید خارجی انجام دهند و این بسیار مهم است.
سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۹ تا ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ (۳۰ فروردین تا ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷) به دبیری سیدرضا میرکریمی در تهران برگزار شد.