خبرگزاری برنا: این روزها بهشت پرتنش و پر رفت و آمد شده و بیشتر هوای داغ جهنمی به خود گرفته است. هوایی که داغ بودن، آن را جهنمی نکرده بلکه خبرهای جسته و گریخته که از داخل آن و از پشت پرده ها شنیده می شود باعث به وجود آمدن این فضا شده است.
انتخاب شهردار به عنوان اصلی ترین آزمون شوراهای شهر، در تهران به نقطه حساسی رسیده است. این آزمون در دوره جدید به دلیل پیروزی قاطع اصلاح طلبان بی دردسر و آسان به نظر می آمد اما با شروع شدن مراحل انتخاب شهردار اختلاف ها یک به یک بروز کرد و حتی کار از گلایه و رایزنی های درون جناحی و درون شورایی به فضای عمومی کشیده شد. اختلاف هایی که حتی ائتلاف اصلاح طلبان که منجر به آن پیروزی قاطع شده بود را با چالش فروپاشی روبرو کرده است.
البته اولین آزمون با ائتلاف شکننده و رایزنی، با اجماع روی نجفی با موفقیت به پایان رسید اما استعفای نجفی شورا را به خانه اول بازگرداند. این بازگشت به عقب اختلاف ها را پررنگ تر کرد و انتخاب شهردار جدید را با چالش جدی روبرو کرد.
اعلام لیست ۲۸ نفره و بعد از آن رسیدن به لیست هفت نفره به نظر می رسید تا حدودی دعواها را کم کند و همین کم شدن افراد بتواند اعضای شورا و احزاب حامی آنان و حتی بدنه اجتماعی حامی شورا را به همدلی نزدیک تر کند اما این لیست باعث افزایش تنش ها شد تا جایی که کرباسچی به صورت کم سابقه ای به انتقاد از اعضای شورای شهر پرداخت.
سید محمد خاتمی گفته بود شهردار تهران باید شخصیتی ملی باشد اما انتشار لیست هفت نفره باز هم انتقادها را از شورا به اوج رساند. محسن هاشمی به لیست هفت نفره راه پیدا نکرد و حجتی و انصاری لاری هم از این لیست جدا شده اند. اما اکنون که از این لیست فقط پنج نفر مانده اند همه انتظار داشتند اختلافات به حداقل برسد و زودتر شورا به شهردار مورد نظر خود برسد اما گویا این دعوا پایانی ندارد.
حجت نظری طی توییتی اعلام کرد: "اگر شهردار از میان هفت گزینه نهایی انتخاب نشود، پشت پرده ها را بی پرده خواهد گفت". نکته مهمی که در این توییت خودنمایی می کرد استفاده از هشتگ "#شورای_اول" بود، هشتگی که نشان می دهد اختلاف بین اعضای شورای شهر و احزاب اصلاح طلب به حدی رسیده که خاطره شورای اول را که منحل شد تداعی می کند. هشتگی که نگرانی بدنه اجتماعی و مردمی که تنها سرمایه اجتماعی شورای شهر است را بیشتر کرده، نگرانی از اینکه نکند شایعه هایی مبنی بر پیگیری منافع شخصی و حزبی درست باشد و در این میان شخصی شهردار شود که هرکسی در این شهر از او منتفع شود الا مردم شهر.
حال تهران خوب نیست، این شهر زخم های زیادی از ۱۴ سال مدیریت گذشته بر تن دارد. اکنون که جهنم تهران چشم به خیابان بهشت دوخته است باید اعضای شورای شهر و احزاب اصلاح طلب اختلاف ها را کنار بگذارند و فارغ از نگاه شخصی و گروهی با نگاه به نیازهای شهر تهران و مردم که تنها سرمایه آنها هستند یک شخص کارآمد انتخاب کنند و آن شخص هم پس از نشستن روی صندلی شهرداری تهران درب بهشت را نبندد و از همه ظرفیت های کاندیداها و احزاب و گروه های مختلف استفاده کند.