سال ۹۲ که روحانی پیروز کارزار انتخابات ریاست جمهوری شد، سیاست خارجی که پس از رویکرد های ماجراجویانه و احساسی احمدی نژاد شرایط وخیمی را تجربه می کرد در مواضع بازیگران آن مقطع برجسته شد. روحانی گفت که پرونده جعلی هسته ای ایران را به نتیجه می رساند. آن انتخابات رقابت تنش زایی و تنش زدایی بود که اکنون هم ادامه منطقی آن بعد از خارج شدن ترامپ از برجام اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
اساسا ما در سالهای اخیر همواره حساب دولت ها و ملت ها را جدا کرده ایم و در مسیر دیپلماسی عمومی و در مواجه با بعضی دولت های سرکش و نادان، افکار عمومی آن کشور ها را مخاطب خود می‌دانستیم. از جمله این کشورها آمریکاست که همواره خرج مردم و دولت آن کشور را جدا می‌دانستیم.
وکیل ترامپ برجام را در برابر رسانه ها پاره کرد ما در مجلس پرچم آمریکا را به آتش کشیدیم و با درک نکردن درست از جایگاه غیر حقوقی او و حاکمیتی نمایندگان مجلس در حرکتی غیر قابل دفاع بخش زیادی از افکار عمومی آمریکا که مخالف تصمیم ترامپ بود را متحد او کردیم. نمایندگان جبهه پایداری که این اقدام را در مجلس انجام دادند در حرکتی متناقض، دیدگاه های متضاد و دوگانه خود در عرصه سیاست را به نمایش گذاشتند از یک طرف برجام را خیانت تیم روحانی به کشور معرفی کرده و پیروز این توافق را نه ایران که امریکا تلقی می کردند و از سوی دیگر خروج امریکا از برجام را نشانه زورگویی و بد عهد بودن او معرفی می کردند.
هر چند این رفتار در سالهای اخیر و مخصوصا بعد از روی کار آمدن روحانی از سوی آنان به کرات دیده شده اما واقعیت این است که سیاست خارجی عرصه عقل است و تدبیر و در این میدان شتابزده گی و ماجراجویی اعتباری ندارد. آن چه اعتبار دارد منافع ملی کشورها است که تلاش می کنند، با تامین حداکثری منافع ملی خود دستاورد های بیشتری برای مردم خود به دست بیاورند.
بنابراین نگاه های نخ نما و احساسی به عرصه پیچیده سیاست خارجی هر چه باشد خدمت نیست! از سوی دیگر فراموش نکنیم که برجام محصول تصمیم مجموعه حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بود نباید منافع آن را برای خود و ضعف های آن را برای دیگران و از جمله دولت حساب کنیم و در این مسیر با پیروی از نگاه کلان رهبری انقلاب به پدیده ها و اتفاقات سیاسی شیوه درستی را در بررسی وقایع در پیش بگیریم.
برجام دستاورد ملی ماست برخورد جناحی با آن یعنی ترجیح منافع گروهی بر منافع ملی و قطعا هر عاقلی می داند چنین برخوردی بیش از امریکای ترامپ! ایران اسلامی را با چالش های جدی تری مواجه می کند. برای مقابله با تهدید ها و دسیسه ها راهی مطمئن هم هست که شاخص و نشان آن تقویت اعتماد حاکمیت و جامعه است که به نظر می رسد، توجه و ترمیم آن پایه و اساس و بنیان اقدامات بعدی است.
گرچه مخالفان داخلی برجام از همان ابتدا برجام را درشت گفتند و در ضعف رسانه ای دولت هم این تصویر درشت غالب شد اما اکنون زمان آن رسیده است که برجام را درست باز تعریف کنیم و نسبت انتظارات مان را با توان و ظرفیت های حقوقی و فنی آن متناسب کنیم. نباید بدبین بود اما خوش بینی زیاد و بی مناسبت هم دقیقا همان کاری را با برجام می کند که مخالفین داخلی کردند.