به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، چند روزی است که نتیجه انتخابات پارلمانی عراق منتشر شده. از ابتدا کشورهای منطقه و حتی فرا منطقه ای منتظر برگزاری انتخابات پارلمانی در لبنان و عراق بودند. بعضا کارشناسان و تحلیلگران مسائل غرب آسیا معتقد بودند دولت های خاورمیانه بسیاری از کنش ها و تصمیمات خود را به بعد از این دو انتخابات موکول کرده اند. پس از اعلام نتایج انتخابات پارلمان لبنان مشخص شد جبهه مقاومت و به خصوص حزب الله و متحدانش کار سختی برای تشکیل دولت ندارند و با اندکی تلاش و کسب اعتماد تعدادی از نمایندگان مجلس می توانند دولت ائتلافی که کفه آن به سمت متحدان سید حسن نصرالله سنگینی می کند، تشکیل دهند.
در عراق وضعیت کاملا متفاوت با لبنان است. در وحله اول شاهد بودیم مشارکت عراقی ها در انتخابات پارلمانی، در مقایسه با سال های 2010 و 2014 به شدت پایین آمده و این در حالی بود که شکست داعش و اخراج آن از عراق، نوید حضوری حداکثری را در این انتخابات می داد. علت این مشارکت ضعیف را می‌توان در صحبت های آیت الله سیستانی، اصلی ترین مرجع تقلید شیعه در عراق، جست و جو کرد. او در آخرین پیام خود پیش از برگزاری انتخابات از مردم عراق خواسته بود «افراد شایسته را انتخاب کنید و از انتخاب افراد شکست‌خورده و فاسدی که امتحان خود را پس داده‌اند، خودداری کنید.»
بی شک فساد سیاسی و اقتصادی چند سال اخیر در عراق و دلزدگی مردم از سیاسیون و مسئولین تکراری که نتوانستند اوضاع عراق را پس از خروج آمریکایی ها سر و سامان بخشند، دلیل اصلی حضور حداقلی عراقی ها پای صندوق های رای بوده است.
جدای از این مسئله که میزان مشارکت در عراق به چه اندازه بوده است، نحوه بدست آوردن کرسی های پارلمان توسط گروه های سیاسی نیز در نوع خود بی سابقه بود. لیست سائرون به رهبری «مقتدی صدر» که در انتخابات پیشین اقبال چندانی برای کسب کرسی های پارلمان نداشتند، این بار توانستند بر 54 کرسی تکیه بزنند و بیشترین کرسی را نسبت به سایرین بدست آورند اما اختلاف کم آن ها با سایر جریان های سیاسی سبب شده تا دولت آینده عراق منوط به ائتلاف چند گروه سیاسی شود. در واقع نوع کسب آرا به صورتی شده است که تمامی گروه های سیاسی و حتی تک کرسی ها می توانند تعیین کننده چیدمان دولت آینده باشند.
ناظم دباغ کارشناس مسائل عراق در گفت و گو با برنا گفت: با توجه به سلائق فکری و سیاسی متفاوت نیروها، ائتلافِ همه جریانهای شیعه عراق بسیار دشوار است .همچنانکه در دوره رقابت و تبلیغات انتخاباتی اتفاق نیفتاد. با وجود اختلافاتی که میان جریانات راه یافته به پارلمان وجود دارد، تشکیل ائتلاف واحد سبب می شود تا آن ها به اجبار اختلافات را کنار بگذارند. آنچه راه این چرخش را هموار می‌کند، کم‌رنگ شدن ثنویت‌های قومی مذهبی در این دوره از انتخابات عراق در مقایسه با دوره‌های پیشین و شعارهای ملی‌گرایانه و فرامذهبی شخصیت‌ها و لیست‌های دو فرقه است. از هم اکنون بحث های بسیاری در مورد تشکیل فراکسیون واحد در آینده وجود دارد اما اصلی ترین احتمالی که وجود دارد تشکیل یک ائتلاف شامل دو جریان وابسته به مقتدی صدر و حیدر العبادی است و ائتلاف دیگر متشکل از سه جریان منسوب به هادی العامری (حشدالشعبی)، نوری مالکی و عمار حکیم است.
وی در خصوص جهت گیری کردها عنوان کرد: کردها توانستند در مجموع بیش از 50کرسی بدست بیاوردند و همین مسئله باعث می شود تا دولت آینده مجبور باشد با آن ها ائتلاف کند. از طرفی مشخص است که سران کردستان به دنبال رسیدن به اهداف و حقوق خود در چارچوب قانون اساسی عراق هستند و به طور حتم با فراکسیونی ائتلاف خواهند کرد که بتواند حقوق آن ها را تأمین کند. البته در میان تمامی جریاناتی که توانستند در این انتخابات به پارلمان راه پیدا کنند، جریان وابسته به عمار حکیم از مقبولیت بیشتری نزد کردها برخوردار است و همین مسأله می تواند در جهت گیری نمایندگان کرد در آینده موثر باشد.