انتخابی سرنوشت ساز برای پیشرفت و آبادانی ایران عزیزمان و عدم بازگشت به دوران توهمات قبلی از جمله دیدن هاله نور.
یک سال از زمان انتخابات میگذرد و سال گذشته همین موقع نتیجه زحمات شبانه‌روزیمان را گرفتیم.
ترس ، استرس ، نگرانی ، گذاشتن جان و آبرویمان و یا به عبارتی پرفشارترین روزهایی که می شد در این مسیر تجربه کرد.
در انتخابات سال ۹۶ جوانان نتیجه ای را رقم زدند که برای خیلی از بزرگان و حتی هم نسلان خودمان نیز غیرقابل باور بود.جوانانی که تلاش کردند امید را در دل خود زنده نگه دارند و در ابتدای راه جوانی سرنوشت آنها به نسل های سوخته پشت سرشان پیوند نخورد و در آینده عنوان نسل سوخته را یدک نکشند.
سال سختی برای روحانی و دولتش گذشت. با وجود همه انتقاداتی که می توان در این یک سال به عملکرد روحانی و دولت داشت اما در واقع این حجم از بحران در یک دوره ریاست جمهوری غیرقابل باور است. برجام ، اعتراضات دی ماه ، دلار ۷۰۰۰ تومانی ، زلزله ، حمله به مجلس ، سانچی ، اتفاقات این روزهای اخیر در کازرون و…نمونه هایی از این بحران ها هستند. البته شاید در این راه شخص رییس جمهور نیز اشتباهاتی داشت و می توانست انتخاب ها یا عکس العمل های بهتری داشته باشد، وی بر سر برخی از وعده هایش نایستاد اما اگر هزار سال دیگر هم به ۲۹ اردیبهشت ۹۶ برگردیم ، راهی را انتخاب خواهیم کرد که به صلاح مملکت باشد.
حرف های بسیاری برای گفتن هست، بغض های بسیاری هست که فروخورده شد، اما با وجود همه ی سختی ها، انتقادات و اتفاقات، هرگز پشیمان نیستیم و به عقب بازنخواهیم گشت و با امید به آینده نگاه می کنیم و همه ی تلاش خود را برای حمایت از دولت و بهتر شدن شرایط انجام خواهیم دادیم تا با موفقیت دولت برخواسته از رای ملت، قدرت رای ملت بیشتر از گذشته نمایان شود.
یادداشت: علی سمرقندی