به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ اواخر سال گذشته بود که پایان یافتن فرصت یک هفته‌ای «شورای انتقالی جنوب» مورد حمایت امارات برای دولت متواری «عبد ربه منصور‌هادی» به منظور برکنار کردن «احمد عبید بن دغر» نخست وزیر و چاره اندیشی برای فساد نزدیکان او، موجب شد عدن به صحنه درگیری‌های خونین میان نیروهای مورد حمایت عربستان و نیروهای تحت پشتیبانی امارات مبدل شود. ائتلاف نظامی به رهبری عربستان که از فروردین ماه ۱۳۹۴ یمن را هدف حمله‌های پیاپی قرار داده، خود از نیروهای منسجم و همگون تشکیل نشده است. به همین خاطر، بن‌بست جنگ یمن، فرسایشی شدن آن و زیاده خواهی‌های عربستان، زمینه‌های بروز اختلافات و شکاف در صف ائتلاف را ایجاد کرد.
چند روز پیش نیز اشغال جزیره سقطری در یمن توسط امارات باعث تشدید اختلاف بین ریاض و ابوظبی(دو عضو اصلی ائتلاف عربی در یمن) شده طوری که گفته می‌شود، احتمال اخراج امارات از این ائتلاف به طور جدی مطرح است.
خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از منابع یمنی اعلام کرد نشست میان کمیته نظامی عربستان و دولت مستعفی یمن در جزیره سقطری برای بررسی اقدامات امارات در این جزیره، بدون نتیجه پایان یافت. این نشست بعد از آن برگزار شد که امارات با ارسال تجهیزاتی به این جزیره کنترل آن را در دست گرفت. این منابه گفتند کمیته عربستان جزیره سقطری را ترک کرده است. دولت مستعفی یمن هم به اعضای این کمیته ابلاغ کرده که نیروهای اماراتی باید این جزیره را فوراً ترک کنند.
در خصوص تحولات یمن و درگیری‌های تازه میان امارات متحده عربی از یک سو و عربستان سعودی از سوی دیگر، رضا سیمبر، استاد روابط بین‌الملل و تحلیلگر مسائل خاورمیانه به برنا گفت: «برای درک مسائل یمن باید به تضادها و درگیری‌هلی نهاد‌های مختلف حکومتی در این کشور و کشورهای دخیل در بحران، به خصوص امارات متحده عربی و عربستان سعودی توجه کرد. رژیم سعودی پس از پس از روی کار آمدن بین سلمان و قدرت یابی او، سیاست‌های نابخردانه‌ای را دنبال می‌کند که انطباقی با واقعیت‌ها و توان حقیقی این کشور ندارد.»
سیمبر ادامه داد: «سعودی‌ها مایل‌اند سیاست‌های خود را به قطر و امارات نیز تحمیل کنند و طبیعی است که اینها نیز به نوبه خود واکنش نشان می‌دهند. در داخل عربستان سعودی حکومت این کشور با بحرانهایی از جمله بحران مشروعیت روبرو است و برای غلبه بر این بحران‌ها، خود را ناچار از تشدید سیاست‌های تهاجمی و تکروانه در منطقه می‌بیند. اما از سوی دیگر برای مشروعیت بخشی به همین سیاست‌ها در منطقه مجبور است متحدینی برای خود دست و پا کند. این سیاست متناقض واکنش متحدین را در پی دارد و آنچه امروز در یمن می‌گذرد نامی جز سهم‌خواهی متجاوزانی که روزگاری با هم متحد بودند، ندارد.»
این تحلیلگر روابط بین‌الملل در رابطه با تحولات جاری در یمن از نگاه سیاست‌خارجی ایران گفت: «در حال حاضر برای ایران فرصت خوبی فراهم شده تا با استفاده از این شکاف برای حل بحران یمن و پیشبرد سیاست خود استفاده کند. نمونه قطر نشان داد ائتلاف عربی-سعودی امر بادوامی نیست و سایر کشورهای عربی حاضر به پذیرش زعامت عربستان سعودی نیستند. اکنون نیز مورد اختلاف بین امارات و عربستان سعودی نشان می‌دهد موقعیت سعودی‌ها در منطقه تا چه میزان شکننده است. ضمن اینکه برای حل بحران یمن مسئله اصلی نباید فراموش شود؛ مسئله اصلی در یمن حقوق مردم و شهروندان یمنی است. این امر باید بر منازعات قدرت اولویت یابد.»