به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ عصر ایران نوشت: «ترامپ به درخواست کیم کارداشیان، یک زندانی را آزاد کرد! الیس جانسون زن ۶۳ ساله ای که به همراه ۱۵ نفر دیگر در سال ۱۹۹۶ به جرم نقش داشتن در یک حلقه توزیع هروئین و البته پولشویی زندانی شده بود پس از دیدار ترامپ- کارداشیان مورد عفو ترامپ قرار گرفت.
کاخ سفید در بیانه ای اعلام کرد خا‌نم جانسون یک زندانی نمونه بوده و برای بازپروری خود سخت کار کرده است. در این خبر حتی عنوان «مادربزرگ» هم به او اطلاق شد تا به نوعی بار احساسی آن هم افزایش پیدا کند اما در ایالات متحده آمریکا بسیاری بر این باورند که این اتفاق تنها پس از وساطتت کارداشیان رخ داده و ربط چندانی به مادربزرگ بودن یا عملکرد رفتاری او در زندان ندارد.
نمونه های بسیاری از مداخله و وساطتت چهره های سرشناس در دنیا برای نجات متهمین و مجرمان را می توان مثال آورد. حتی ستاره های دنیای فوتبال مثل پله، ژرژ وه‌آ، جبرئیل سیسه یا بوکسوری مانند محمدعلی (کلی) هم در برهه هایی برای متوقف کردن جنگ در بخش هایی از آفریقا وارد گود شده اند و این کار در افکار عمومی یک اقدام انسانی و بهره گیری از نفوذ شهرت بر قدرت قلمداد می شود اما دو گانه ترامپ - کارداشیان شاید نمونه ای منحصر به فرد باشد.
کیم کارداشیان گرچه به عنوان یک بازیگر در چندین سریال ایفای نقش کرده است اما عموماً به عنوان یک مدل و سلبریتی علاقمند به برهنگی شناخته می شود. وقتی به او جایزه cfda را به خاطر تاثیر گذاری اش در صنعت مد و پوشش دادند گفت که این جایزه من را شوکه کرد چون من بیشتر اوقات برهنه ام!
هفته پیش انتشار عکسی که او را در کاخ سفید ایستاده کنار دونالد ترامپ نشان می داد آن قدر غیر منتظره بود که بسیاری هنگام بازنشر عکس تاکید می کردند که «فتوشاپ» نیست! اما ترامپ با اعتماد به نفس شگفت انگیزش از دیدار با کارداشیان در توئیترش نوشت: «جلسه بسیار خوبی با کیم کارداشیان داشتم و درباره اصلاح سیستم زندان و محکومیت‌های قضایی صحبت کردیم.»
کیم کارداشیان در زمان انتخابات از حامیان هیلاری کلینتون بود اما همسرش کانیه که در روزهای پیش از مراسم تحلیف با دونالد ترامپ دیدار داشت در ماه گذشته مجددا با رئیس جمهوری آمریکا ملاقات کرد و اظهاراتش در تحسین از وی و همچنین «برده داری» سر و صدای زیادی ایجاد کرد. این خواننده رپ اخیرا با اشاره به شعار انتخاباتی دونالد ترامپ آهنگی به نام «دوباره آمریکا را با عظمت کنیم» خوانده است.
این نوشتار می‌تواند همین جا به پایان برسد اما وقتی در مورد دونالد ترامپ حرف می زنیم باید از «مبتذل شدن امر سیاست» و فرو غلتیدن این عرصه به حوزه شهرت در دنیای معاصر هم نوشت. جامعه آمریکا ارزش های اخلاقی و فرهنگی خاص خود را دارد؛ چه بسا همین هم دوشی ترامپ - کارداشیان که در شبکه های اجتماعی بیش از ۱۰۰ میلیون دنبال کننده دارد، به سود ترامپ تمام شود و او را تحسین کنند اما چطور می توان نزول یک جامعه از آبراهام لینکن به دونالد ترامپ را به تماشا نشست و آن را عادی دانست؟
آیا باید پذیرفت که عرصه سیاست از «جنتلمن» ها به سوی «شومن ها» در حرکت است؟ آیا چهره ای که از ترامپ، اولاند، کیم جونگ اون و حتی گاهی پوتین ارائه می شود چهره واقعی آنهاست؟
ولادمیر پوتین گاهی رسماً به یک شومن تبدیل می شود. قابلمه پاره می کند، با ببر کشتی می گیرد، از ارتفاع می پرد، با خرس عکس یادگاری می گیرد و ... حامیان او این اقدامات را نشان دهنده توانمندی جسمانی او می دانند و معتقدند باعث همدلی جوانان با او می شود. عموم مردم اما به «حل شدن مشکلات شان» فکر می کنند. آنها می گویند این که رئیس جمهور نان و پنیر بخورد یا خاویار، با کیم کارداشیان عکس بگیرد یا با فوکایاما و یورگن هابرماس، برهنه در سیبری دنبال خرس بگردد یا پوشیده در کت و شلوار به بررسی مناقشات بین المللی بپردازد و ... شاید در اولویت نباشد. همین که بتواند گره از زندگی آنها باز کند کافی است. مصداق همان ضرب المثل ایرانی «بمیر و بِدَم»!
در نمایی دورتر می توان این پرسش ها را مطرح کرد که وقتی کیم کارداشیان می تواند در خصوص «اصلاح سیستم زندان و محکومیت های قضایی» گفتگوهای سازنده‌ای! انجام دهد و حتی ترامپ را متقاعد کند، آیا ممکن نیست که بازیگر فیلم های [...] هم رئیس جمهور شهرت طلب را در خصوص خروج از برجام متقاعد کرده باشد؟! دنیا دقیقاً دارد به کدام سمت می رود؟»