به گزارش خبرگزاری برنا از قزوین؛ محمدعلی حضرتی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین در خصوص مرمت مسجد مدرسه حیدریه گفت: مجموعه مسجد مدرسه حیدریه قزوین در محله بلاغی از آثار به یادگار مانده از دوره سلجوقی است که با داشتن پیشینه غنی تاریخی و معماری برجسته و کتیبه‌های منحصر به فرد از آثار ارزشمند کهن قزوین به شمار می‌رود.
این اثر تاریخی در بافت تاریخی شهر واقع شده و در پیوند با سقاخانه، حمام بلاغی و عمارت سردار مفخم بافت سازهای بی‌نظیری را ایجاد کرده است.
مدیرکل میراث فرهنگی قزوین با تاکید بر حفظ و نگهداری این بنای ارزشمند تاریخی در خصوص اقدامات مرمتی صورت گرفته در این بنا طی سال‌های گذشته اظهار کرد: از سال ۹۳ تاکنون اقدام‌های مرمتی چون مطالعات باستان شناسی شهری و ایجاد گمانه‌های باستان‌شناسی در سه جبهه مسجد و مدرسه، برداشت آسفالت کف محوطه، ایجاد سازه‌های حفاظتی بر روی گمانهها، ساماندهی و مرمت آمفی تئاتر و ساماندهی و مرمت بدنه مسجد تحت نظارت این اداره کل صورت گرفت و مرحله جدید ساماندهی و مرمت این بنای ارزشمند تاریخی در سه فاز به صورت همزمان از اوایل خرداد ماه سال جاری آغاز شده و تحت نظارت کارشناسی مهندس رضا شجاعی در حال انجام است.
حضرتی با اشاره به روند انجام پروژه مرمت مسجد مدرسه حیدریه ابراز کرد: فاز اول پروژه مرمت این بنای تاریخی شامل ساماندهی و مرمت بام شیروانی مسجد و آمفی تئاتر می‌شود که طی این مرحله اصلاح آبراهه ها، برداشت ورقه های فرسوده بام، مرمت زیرسازی چوبی و نصب مجدد ورقه‌های جدید انجام خواهد شد.
وی اضافه کرد: مرمت نمای خارجی مسجد شامل مرمت موضعی طاق‌ها، دانه‌گذاری(برداشت آجرهای فرسوده و جایگزینی آجرهای مناسب)، پاکسازی لایه‌های سیمانی دیواره شرقی و بندکشی مجدد، اصلاح کانال رطوبتی دیواره ضلع غربی، جمع کردن نخالههای قواره ضلع جنوبی و کف سازی محوطه جلوی مسجد و همچنین مرمت فضای داخل مسجد شامل گوشه سازی ها( دانه گذاری و پاکسازی فیل پوش ها) و دوخت و دوز ترک‌ها در پیشانی شمالی بالای سر در ورودی مسجد نیز در فاز دوم به اجرا در می آید.
این مقام مسئول ادامه داد: هزینه اجرای این پروژه مرمتی بالغ بر یک میلیارد و نهصد میلیون ریال از محل اعتبارات ملی است که امیدواریم با مرمت این بنای زیبا و منحصر به فرد تاریخی بتوانیم امانت‌داران خوبی برای آیندگان باشیم.
حضرتی خاطر نشان کرد: مسجد مدرسه حیدریه که در سال ۱۳۱۲ با شماره ثبت ۲۰۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است، پس از زلزله سال ۵۱۳ توسط امیر خمارتاش تجدید بنا شده و رافعی و مستوفی آن را “ جامع اصحاب ابوحنیفه” خوانده‌اند و قدمت بنای نخستینش به سده‌های نخست هجری می‌رسد.
وی یادآور شد: در قسمت دیوار جنوبی مسجد حیدریه محرابی واقع شده که از نظر طرح و نوع کار یکی از بهترین نمونه محراب‌های دوره سلجوقی بوده، در داخل محراب آیاتی از قرآن کریم، با گچبری زیبایی در زمینه‌ای لاجوردی نوشته شده و در اطراف آن و داخل باندها شش کتیبه به خطوط کوفی و نسخ وجود دارد. این مسجد به عنوان یکی از شاهکارهای هنر دوره سلجوقی مطرح است.