فرزاد جمشیدی مجری نام آشنایی در تلویزیون است و به دلایلی که در این مقال نمی گنجد مدتی از او خبری نبود.
او قبل از ماه مبارک رمضان در برنامه‌ای ویژه نمایشگاه کتاب روی آنتن رفت تا مشخص شود مشکلاتش حل شده و زین پس می توانیم او را روی آنتن ببینیم.
نکته مهم درخصوص این مجری تلویزیون مصاحبه ای است که اخیرا با یکی از روزنامه‌ها داشته و خودش را به عنوان یکی از برند‌های تلویزیون در ماه رمضان با محمدرضا شجریان و مرحوم مؤذن زاده اردبیلی مقایسه کرده است و با استناد به نوشته امیر مهدی ژوله که معتقد است ماه رمضانی که صدای اذان مؤذن زاده را ندارد و ربنای شجریان شنیده نمی شود و سریالی از رضا عطاران پخش نمی شود، ماه رمضان نیست خودش را نیز در این گروه جای داده است و اعلام کرده است که تلویزیون قدر مرا نمی داند.
او با اشاره به اینکه در آستانه رفتن از ایران هستم به دلیل اینکه 5 سال اجازه ندادید برنامه سحر را اجرا کنم در مورد خودش گفته است مردم فهیم به دنبال ضلع چهارم این گروه (شجریان، عطاران، مؤذن زاده) می‌گردند و متوجه می شوند که جای من هم در ماه رمضان خالی است. پنج سال نگذاشتید برنامه سحر را اجرا کنم آیا برنامه سحر ارتقا پیدا کرده؟
او ادامه داده است کدام یک از ما به عنوان سرمایه برای رسانه ملی باقی مانده ایم و ...
آقای مجری شما خوبی!
شما مجری کاربلدی هستی!
مردم با برنامه «سحر» ماه رمضان شما بسیار خاطره دارند.
شما جزو مجریان برند این تلویزیون هستید.
اما موافق هستید خودتان را با اسطوره های ماه مبارک رمضان مقایسه نکنید؟
شما به قول خودتان 5 سال نبودید و آب از آب تکان نخورد، اما مدیران سازمان مدام جوابگوی عدم پخش صدای شجریان پای سفره های افطار هستند.
از مرحوم مؤذن زاده اردبیلی که نگویم!
رضا عطاران هم که خودش فعلا عطای تلویزیون را به لقایش بخشیده است.
از مطلب امیر مهدی ژوله استفاده خوبی کردید، اما به شدت نگاهی سورئال داشتید شاید به دنبال این ایده آل می گردید، اما مسیرتان بسیار بلند و طولانی است. شجریان شدن بسیار سخت است که او یکی یکدانه باقی مانده است، صدای مؤذن زاده نوستالژی هر ایرانی است، تلویزیون هم هنوز برای رضا عطاران جایگزینی پیدا نکرده است پس مراقب جایگاه خودتان باشید که گاهی این دست مقایسه ها به نفع‌تان تمام نمی شود.
کاش قبل از اینکه از ایران بروید و همین حرفه را در آن سوی آب‌ها ادامه دهید متوجه می شدید که اتفاقا و انصافا این تلویزیون است که برای شما ویترینی شده است برای دیده شدن و این شما نیستید که برای تلویزیون برندی تکرار نشدنی باشید حداقل قدر شب‌هایی که مردم تا سحر با شما گریستند را بدانید!