"امیر به کار" در گفتگو با خبرنگار برنا گفت: 36 ساله دارم و کمتر از یک سال است که دوچرخهسواری میکنم، ولی برنامه دارم که به مدت دو سال به نقاط مختلف ایران سفرکرده و به هیچچیزی جز ایرانگردی فکر نکنم،
از فروردین 97 تورهای بیش از 1000 کیلومتر خود را آغاز کردم. سفر قبلی من 3 هزار کیلومتر بوده است و در حال گذراندن دومین سفر بلندمدت خود هستم که این سفرم تا پایان پاییز طول خواهد کشید.
در این سفر از تهران شروع کردم و با گذر از استانهای سمنان و خراسان رضوی به مشهد رفتم، در ادامه سفر با گذر از استان خراسان شمالی، گلستان، مازندران و گیلان به سمت آذربایجان شرفی رفته و برنامه روستاگردی خود را در استان آذربایجان شرقی پیگیری خواهم کرد.
این سفر تا آخر تابستان ادامه خواهد داشت و بعدازآن تصمیم دارم تور دور نوار مرزی ایران را که چندین سال است رویای آن را در سردارم به اجرا درآوردم. بعد از اتمام سفر رؤیایی خود نیز قصد دارم تا بهصورت استان به استان به روستاگردی بپردازم که این برنامه مدت مشخصی ندارد و فکر میکنم 5 سال درگیر این امر باشم.
برخورد با اقوام مختلف هیجانانگیز است
من متوجه شدم که خیلی از مسائل و خصیصههایی که به اهالی بعضی از شهرها نسبت داده میشود اصلاً درست نیست و حداقل اینکه برای من هیچوقت اینگونه نبوده است، با اقوام مختلفی برخورد کردهام و تجربه بسیار عالی داشتم، این موضوع برای من بسیار مهم است که تقریباً تمام اقشار مردم به قشر دوچرخهسوار توجه خاصی دارند و بهنوعی در همه جای ایران امنیت دارند.
در چند مورد از جادهها و محلهای خطرناک گذر کردم که بسیاری به من میگفتند این مسیر خطرناک است و از عبور نهی میشدم اما چیزی جز خوبی از مردم این کشور ندیدهام.
گاهی اوقات در مسیر نسبت به بعضی از شهرها احساس خوبی نداشتم ولی وقتی ذهن خودم را رها کردم و خودم رو به دست خدا سپردم، آن شهر یا منطقه برای من خاطرات فوقالعادهای بهجای گذاشته است، در سفرهایم همهچیز فراتر از آن چیزی که تصور میکردم بوده است.
سفر با دوچرخه پر از کشف ناشناخته است
سفر با دوچرخه خیلی عالی است، 99 درصد مردم از خستگی سفر با دوچرخه از من میپرسند ولی جواب من این است که در تمامکارها خستگی وجود دارد، اما سفر با دوچرخه اصلاً سخت نیست و لذتبخش است، سفر با دوچرخه پر از کشف ناشناختههاست، ناشناختههایی که یک دوچرخهسوار هرروز در حال کشف آن است و هیجان و انرژی خیلی بالایی را به همراه خودش دارد.
برای اولین بار به استان خراسان شمالی وارد میشوم و طبیعت جالبی دارد، در مسیر تا به بجنورد خاطرات سفرهای گذشته را زنده کرد، در بعضی نقاط این مسیر شبیه به جادههای خوزستان و لرستان بوده و خاطراتی زیادی را برای من زنده کرد. من دوستانی از بجنورد و قوچان دارم، به همین دلیل ذهنیتم برای رابطه با مردم این منطقه خیلی مثبت است و تا امروز همینگونه هم بوده است.
وقتی با دوچرخه سفر میکنیم یک توفیق اجباری است که طبیعتگردی داشته باشیم، ولی مهمتر از این طبیعتگردی برخورد با قومیتهای مختلف است، در بسیاری از مناطق فرهنگها باهم متفاوت است، همین تفاوت و جابجایی هنجارهای اجتماعی و قومیتی برای من بسیار جالب و لذتبخش است.
طبیعتگردی اهمیت بالایی دارد اما در سفرهایم برخورد بافرهنگها و مردم بسیار لذتبخشتر است، مخصوصاً در خراسان شمالی این تنوع فرهنگ بسیار جالب است، بجنورد محل تلاقی چندین فرهنگ مختلف است که همه زبان و رفتارهای سنتی خود را حفظ کردهاند، اما بااینوجود برادرانه و دوستانه در کنار هم مسالمتآمیز زندگی میکنند.
ورزش همگانی باید برجسته شود
یکی از مسائلی که من را بسیار ناراحت میکند این است که در بعضی شهرها به ورزش همگانی اصلاً اهمیت داده نمیشود، دوچرخهسواری یکی از ابتداییترین شاخههای ورزش همگانی است اما بسیاری از مردم از غافل شدهاند و فکر میکنند که استفاده از دوچرخه فقط مخصوص بچهها است.
این افراد شاید برای بچههایشان دوچرخه بخرند اما چون خودشان به آن کمتر اهمیت میدهند بچهها هم بعد از مدتی از آن دلزده شده و به سراغ تفریحات دیگر میروند. در بسیاری از شهرها به دوچرخهسواری اهمیت بسیاری میدهند اما در شهرهای زیادی هنوز این مسئله جاافتاده نیست که لازم است تا این فرهنگ توسط رسانههای مختلف در بین مردم نهادینه شود
در پایان تشکر ویژهای هم از مردم خراسان شمالی و مدیرکل محترم ورزش و جوانان این استان دارم، در تمام طول مسیر بسیار مهماننواز بودهاند و سفرم به خراسان شمالی را یکی از لذتبخشترینها میدانم.
انتهای پیام./