«هفت‌سال پیش کاغذ یک‌دفعه از بندی سی‌هزارتومان رفت تا نود هزار تومان و بعد که موج‌ها کنار کشید روی شصت هزار تومان ماند و این وسط قیمت ِ همه‌ی کتاب‌ها دو برابر شد؛ چون کتاب تابع ِ قیمت کاغذ است». این مطلب را یوسف علیخانی نویسنده و ناشر فعال کشورمان، چند هفته پیش در اینستاگرام خود نوشته و ادامه می‌دهد: « شنیدم خیلی از دوستان ِ ناشر و کتابفروش، شروع کرده‌اند به برچسب زدن روی قیمت‌های قبلی پشت جلد کتاب‌ها».
مطلب بالا را داشته باشید تا یک خبر مربوط به امروز را برایتان نقل کنم. یک فعال صنف چاپ در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها، با اظهار خوشحالی فرموده‌اند: «قیمت کاغذ را از 137 تومان به 125 تومان رسانده‌ایم»!! یعنی قیمت 65 تومانی کاغذ پارسال، حالا به 125 تومان رسیده است. این‌درحالی است که واردکنندگان کاغذ، ارز دولتی قابل توجهی هم گرفته‌اند. خدایی‌اش مانده‌ام این ابراز خوشحالی از کاهش 12 هزارتومانی را کجای دلم بگذارم؟
دیروز به دکه‌ی مطبوعاتی رفته بودم؛ فروشنده مرا که دید، سردرد دلش باز شد؛ که « فروش مطبوعات بدجوری پایین آمده؛ و ادامه‌ی این کسب‌وکار واقعا سخت شده ». چیزی نداشتم به او بگویم؛ اما با خودم فکر کردم از حالا باید سبد فرهنگی را کنار بگذارم؛ با این وضعیت، « هروقت پول خوبی در جیب داشتم باید از کتاب و مطبوعات سراغی بگیرم، ولاغیر!».