به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری برنا؛ «حسین رویوران»، کارشناس مسائل خاورمیانه عربی، در گفتگو با برنا، درباره ریشه اعتراضات مردم بصره و سایر مناطق جنوبی عراق گفت: امروز در بصره شبیه همان وضعی را شاهدیم که چند وقت پیش در خرمشهر و آبادان تجربه کردیم. وضعیت آب و برق در بصره نابسامان است. در سایر مناطق جنوبی عراق که عمدتاً شیعه نشین هستند نیز کمابیش چنین وضعی وجود دارد. اما عوامل خارجی بر این نارضایتی‌ها سوار می‌شوند و شورش‌های بزرگ مانند شورش اخیر را به وجود می‌آورند. مثلا اینطور تبلیغ می‌شود که بصره کل هزینه‌ها و منابع مالی عراق را تأمین می‌کند اما مردم بومی خودش در فقر و رنج به سر می‌برند.
وی افزود: از طرف دیگر وقتی در این مناطق تنها یک نفر کشته شود اوضاع وخیم می‌شود. چرا که در این مناطق که بافت جامعه عشیره‌ای است دولت با یک طایفه، عشیره و حتی قبیله طرف می‌شود.
رویوران درباره نقش احتمالی مقتدی صدر در شورش‌های اخیر گفت: «مقتدی صدر در رأس ائتلافی است که قرار بوده شکل بگیرد. از این رو تاکنون موضع سفت و سختی درباره حوادث اخیر نگرفته اما چه خود در این وقایع دست داشته باشد یا نه، بهترین ابزار فشار را برای وادار کردن رقبای خود به تمکین، به دست آورده است. صدر برنده نسبی انتخابات است اما پیروز مطلق آن نیست. از 165 کرسی پارلمان، این جریان تنها 54 کرسی را به دست آورده و تقریبا به دوبرابر کرسی‌های خود برای ائتلاف نیاز دارد. بنابراین باید به مکانیزم تصمیم‌گیری جمعی پایبند باشد. اما در عین حال مایل است به دیگران فشار بیاورد که از قدرت تأثیرگذار و تعیین کننده‌ای در ائتلاف برخوردار باشد.»
این کارشناس مسائل خاورمیانه در خصوص سیاست کلی جریان صدر در سپهر سیاسی عراق گفت: «صدر یک جریان است نه حزب؛ از این رو نه ایدئولوژی مشخصی دارد و نه اهداف اعلامی واقعی و منطقی. رهبر این جریان یعنی مقتدی صدر سیاست‌های پوپولیستی را دنبال می‌کند و در عین حال وانمود می‌کند مطالبات مردم را رهبری می‌کند. از این رو اینها را نمی‌توان دقیق تحلیل و رفتارشان را پیش‌بینی کرد. برای نمونه همین شعاری که درباره خروج ایران از عراق می‌دهند به هیچ عنوان با واقعیت صحنه تطابق ندارد. بدون ایران، محال بود عراق در جنگ با داعش موفق شود.»