به گزارش خبرگزاری برنا از قم، در این یادداشت آمده است:
توجه و دقت به سیره و زوایای مختلف زندگی معصومان و بزرگان دینی، یکی از درس آموزترین روش‌های شکل‌گیری شخصیت واقعی و والای انسان‌هاست و این به دلیل فراگیری آموزه‌های دینی به صورت مجسم و برجسته در تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی معصومان(ع) است.
این روش از آموختن درس زندگی یکی از مهمترین بخش‌های معارف قرآنی است که در قالب قصص قرآنی بیان شده و علت این مسئله نیز پیدا است زیرا از طرفی الگوی تمام عیار در سراسر زندگی، مهمترین رکن در تربیت محسوب می‌شود و از طرفی دیگر افرادی واجد شرایط الگو بودن می‌شوند که جهات معنوی و مادی را همراه یکدیگر داشته باشند که خوانندگان از این امور به خوبی آگاه و مطلع هستند.
این مقدمه سبب می‌شود با اعتقاد بیشتری بدانیم حضرت فاطمه معصومه(س) در چه افق بالایی از درجات عالیه و صفات ممتاز قرار دارند که فرازها و مضامین زیارتنامه حضرت معصومه(س) و روایات وارده در شأن آن حضرت، گویای مطلب است.
یکی از فرازهای زیارتنامه حضرت معصومه(س) عبارت «اَللّْهُمّ اِنى اَسْئَلُکَ أَنْ تَخْتِمَ لى بِالسَّعادَةِ ؛ خداوندا، من از تو مىخواهم که عاقبت مرا به سعادت ختم کنی» است.
سعادتمندی در طول زندگی انسان‌ها یک برتری محسوب می‌شود که مهمترین آن سعادتمندی در عاقبت امور و عمر انسان است، این موضوع از نکاتی است که انبیاء و اولیای الهی به طور دائم از خداوند مسئلت می‌کرده‌اند، آیات قرآن کریم، ادعیه وارده و احادیث مربوط به اهمیت دعا کردن درباره عاقبت بخیری، بسیار است.
به عنوان نمونه خداوند متعال در آیه ۱۰۲ سوره آل عمران می‌فرماید: «یا ایّها الّذین آمنوا اتّقوا اللّه حقّ تقاته و لاتموتنّ الّا و انتم مسلمون»؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! آنگونه که حق تقوا و پرهیزکاری است تقوای الهی داشته باشید و از دنیا نروید، مگر اینکه مسلمان باشید که عاقبت بخیری حاصل نمی‌شود مگر آنکه سیره زندگی با رعایت تقوی در مراحل مختلف باشد. در معنای همین آیه آیاتی مانند «وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرار» (آل عمران/۱۹۳) «تَوَفَّنِی مُسْلِماً» (یوسف/۱۰۱) «أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ» (یوسف/۱۰۱) است.
عوامل و اسباب عاقبت بخیری و زمینه‌های آن نیز از مواردی است که توجه به آن‌ها می‌تواند راه را برای رسیدن به پایان و فرجامی نیک هموار کند و زمینه‌ساز دوری از سقوط‌ها باشد.
آنچه بیان شد توجه دادن به مسئله دعا برای عاقبت بخیری در زیارتنامه حضرت فاطمه معصومه(س) بود که نشان دهنده این نکته است که لسان زیارتنامه‌ها، ادعیه و روایات مانند آیات قران، لسان عمل است.
حضرت معصومه(س) در عمر کوتاه ولی با برکت خود مسیر زندگی تعالی بخش را در عمل نشان دادند به عنوان یک بنده خدا عبودیت و بندگی خدا، به عنوان یک انسان مؤمن و آگاه از مسائل جامعه به ویژه مسئله امامت و حمایت از امام زمان خود، به عنوان یک زن حجاب، عفاف و.... را به منصه ظهور رساندند که همه این موارد شخصیت جامع حضرت را نمایان‌تر می‌کند.
اندیشه حضرت معصومه(س) بر آمده از متن و حقیقت معارف ناب اسلامی است که در هر برهه‌ای به وظیفه و تکلیف خود آگاه بودند و به آن عمل کردند، از سکونت در مدینه تا هجرت به سوی خراسان تا زمانی که دعوت پروردگار را لبیک گفتند که عاقبت همه این تلاش‌ها رسیدن به آنچه محبوب و مطلوب خداوند است، می‌باشد و عاقبت بخیری معنایی جز این ندارد.