به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ بعد از پایان آخرین قسمت از برنامه 2018 شایعاتی مبنی بر کنار رفتن عادل فردوسی پور از برنامه 90 و شبکه سه به گوش رسید و حتی نامه ای منتسب به او در فضای مجازی دست به دست شد که البته بعدا تکذیب شد. نکته ای که در اینجا قابل بررسی است نیازی است که فردوسی پور به تلویزیون دارد یا نیاز فروسی پور به تلویزیون است. بی شک تمام مجریان و برنامه سازان سیما به رسانه ملی نیازمند هستند اما باید بررسی کرد که رسانه ملی به چند درصد از نیروی انسانی فعال نیاز مبرم دارد. قطعا عادل فردوسی پور جزء معدود افرادی است که تلویزیون به حضور و جایگاهش نیازمند است.
حتی با این تصور که جای خالی هرکسی به سرعت در سیما پر می شود و جذابیت فوتبال به حدی است که هرکسی جای فردوسی پور هم باشد هم می تواند چرخ برنامه 90 را بچرخاند اما بازهم کارکتر کاریزماتیک فردوسی پور جای خودش را دارد.
او جدا از اینکه سبک و سیاق خودش را به دنیای گزارشگری فوتبال معرفی کرد، جسارت را به حوزه اجرای برنامه های ورزشی و حتی برنامه های دیگر نیز تزریق کرد.
فروسی پور امروز یکی از نابغه های گزارش فوتبال محسوب می شود و نمی توان از کنار نام او به راحتی عبور کرد مگر اینکه تفکرات او مانع ادامه فعالیتش در جعبه جادویی باشد.
تعصب او به برنامه و لحظه به لحظه‌ی کارش باعث شده است که نتوانیم به او به عنوان چهره ای منفعل نگاه کنیم لذا چهره برافروخته اش را در لحظات مختلف روی آنتن دیده ایم و تجربه کرده ایم. او برای خواسته اش کم نمی گذارد اما گاهی چارچوب ها را نیز پشت سر می گذارد. حتما سیاستمداران تلویزیون قدر او را نیز می دانند و در این سال ها هم مدافع او بوده اند حتی اگر مجری برنامه 90 پا روی خط قرمز گذاشته باشد.
عادل فردوسی پور امروز یک سرمایه برای رسانه ملی محسوب می شود. نباید با تصمیمات احساسی و ایجاد شایعه این سرمایه ارزشمند را بسوزانیم.