صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

تئاتر درمانی نیاز جامعه(بخش سوم)؛

علی احمدی: ریزش مخاطبان تئاتر نگران کننده است

۱۳۹۷/۰۵/۲۱ - ۱۱:۰۵:۳۹
کد خبر: ۷۳۹۷۸۲
سلیقه و تنوع نیازهای تماشاگر موجب می شود که سالن های خصوصی تئاتر تأسیس شود، سالن هایی که به دلیل مشکلات معیشتی مردم روز به روز مخاطبانشان لاغرتر می شوند.

ایده و نمایشنامه خوب نباشد، تئاتر پر چهره هم مخاطب ندارد

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ علی احمدی کارگردان نمایش «زهرماری» درباره حضور چهره های تلویزیونی در تئاتر خصوصی گفت: قطعا حضور چهره های شناخته شده در تئاتر بی تأثیر نیست، اما تأترهایی داشتیم که پر از چهره های سینمایی بوده است، اما در مجموع با توجه به ایده و نمایشنامه با اقبال عمومی رو به رو نشده است.

این کارگردان تئاتر در خصوص علل توجه تماشاگر به تئاتر امروز توضیح داد: در مقطعی رونق اقتصادی در تئاتر ایجاد شد، اما امروز مخاطبان تئاتر ریزش می کنند و در سراشیبی است. ما در حال از دست دادن همان مخاطبی هستیم که در یکسال گذشته به دست آوردیم، چون این موضوع به شدت با اوضاع اقتصادی کشور گره خورده است. اگر همین روند اقتصادی ادامه داشته باشد، تا 6 ماه آینده مخاطب تئاتر خیلی کمتر می شود.

احمدی با بیان اینکه ما و شما چندان نمی توانیم کمک کنیم تا تئاتری دیده شود، افزود: کالای فرهنگی در سبد خانوار حتی اولویت ششم هم نیست. با توجه به اینکه اوضاع اقتصادی هر روز بدتر می شود، در حال دور شدن از مخاطبان هستیم.

این کارگردان تئاتر اضافه کرد: در کشور ما قیمت ابتدایی ترین چیزها روز به روز در حال افزایش است، اما قیمت تئاتر و سینما افزایش نیافته و همین هم برای مخاطب سنگین است و نمی توانیم به مخاطبان بگوییم نیایند و نبینند. مخاطبی که درگیر معیشت است، طبیعی است که ما را به عنوان اولویت دهم هم حساب نکند.

او در خصوص تئاتر «زهرماری» نیز گفت: خدا را شکر می کنم که تئاترم مخاطب خود را پیدا کرده است، اما شرایط نسبت به یکسال گذشته، بسیار متفاوت و سخت است. مخاطب «زهرماری» در سری قبلی ممکن بود راحت تر بیاید، اما حالا با مشقت بیشتری این تئاترها را تماشا می کند.

این کارگردان تئاتر یادآوری کرد: تئاتر ما در سری های قبلی پرمخاطب بود و شرایط بهتری داشت، اما من نگران بقیه گروه ها هستم که در این شرایط کار می کنند و دخل و خرجشان نمی خواند.

احمدی خاطرنشان کرد: سال گذشته که «پپرونی برای دیکتاتور» را اجرا کردم، همزمان با ما 10 تئاتر پرمخاطب وجود داشت، اما حالا پنج تئاتر هم برای اجرا نداریم. می دانم که بخشی از دوستان قیمت تئاترها را پایین آوردند تا مخاطب بیشتری جذب کند و گاهی چاره هم جز این کار ندارند.

هیچ تفاوتی در اجرای تئاتر خصوصی و دولتی وجود ندارد

فرامرز پالیزدار مدیر تماشاخانه «پالیز» در خصوص علل افزایش تماشاگر تئاتر و سروسامان گرفتن تئاترهای خصوصی به برنا گفت: موضوع افزایش تماشاخانه ها و مخاطبان به دلیل تراکم کارهایی بود که پیش از این مجالی برای نمایش ها نداشتند. وقتی تماشاخانه ها تأسیس شد، مجالی برای ظهور این تماشاخانه ها ایجاد شد و مردمی که علاقه مند بودند این کارها را ببینند، در این موضوع نقش بسزایی داشتند. از طرف دیگر کارگردانان نیز به صحنه آمدند و آثار جدیدی را خلق کردند.

پالیزدار ادامه داد: وجود تماشاخانه های خصوصی از چند نظر قابل بحث است؛ یکی اینکه تعداد آثار اجرایی به بیش از 100 اجرا در طول روز رسیده و از طرف دیگر خود این آثار موجب خلق آثار جدید شدند.

مدیر تئاتر پالیز با اشاره به مشکلات سرمایه گذاری در تئاتر خصوصی بیان کرد: در بحث اقتصاد هنر ما دچار فقر سرمایه گذاری هستیم و بازگشت سرمایه خیلی کم است یا اصلا نیست و به همین دلیل یا خیلی ها نمی آیند یا اینکه به دلیل شناخت نداشتن نسبت به این حوزه وارد آن نمی شوند. سرمایه گذاری بخش خصوصی از طرف تماشاخانه ها و تشویق هنرمندانی که محفلی برای اجرای تئاتر پیدا کردند، می تواند در افزایش مخاطب تئاتر تأثیرگذار باشد.

پالیزدار افزود: قبل از رشد تماشاخانه‌ها تعداد معدودی وجود داشتند که نتوانستند نشان دهند که سرمایه گذاری در حوزه تئاتر خصوصی چقدر می تواند کمک کننده باشد و بستر صنعتی شدن تئأتر را فراهم کند. ما باید به صنعتی شدن تئاتر برسیم و شاید در حوزه سینما نتوانیم، اما در حوزه تئاتر می توانیم.

او با بیان اینکه می توانیم در تولید آثار خوبی که سلامت جامعه را تأمین می کند، سرمایه گذاری کنیم، تشریح کرد: این آثار فارغ از تفریح و تفنن، می توانند پیام های مناسبی به جامعه منتقل کنند و با آن ها ارتباط بهتری برقرار کنند.

مدیر تماشاخانه پالیز در رابطه با اینکه وضعیت فضای مجازی و تبلیغات تا چه اندازه بر فروش آثار تأثیر می گذارد، بیان کرد: تبلیغات از دو نظر رسانه های دیداری و فضای مجازی قابل بررسی هستند که می توانند نقش تعیین کننده ای داشته باشند. در بحث فضای مجازی، انتقال اطلاعات و روابط بین افراد به صورت گسترده و مویرگی است و اگر در یکی از این دامنه ها عضو باشید، با توجه به تعداد دوستان علاقه مند به تئاتر توسعه پیدا می کند.

او با اشاره به افزایش بیلبوردهای شهرداری برای تبلیغ تئاتر گفت: جا دارد از مجموعه زیباسازی شهرداری تشکر کنم که با رویکرد فرهنگی و هنری به موضوع نگاه می کنند و امیدواریم دوباره کمک کنند فضای جدیدی برای این تبلیغات فراهم شود.

مدیر تماشاخانه پالیز در خصوص اینکه آیا ممیزی های تئاتر خصوصی و دولتی متفاوت است نیز توضیح داد: بحث ممیزی در هر دو حالت شرایط یکسانی دارند و از یک جای واحد دستور می گیرند و هیچ تفاوتی بین اجرای تئاترهای ما و مجموعه های دولتی نیست، اما مسلم است که به دلیل اینکه مجموعه های دولتی باید پاسخگو باشند، خودشان مراقبت بیشتری می کنند.

پالیزدار ادامه داد: تلاش ما این است که با بدنه جامعه هنری و کارگردانان ارتباط برقرار کنیم و آنچه ارشاد به عنوان ممیزی پذیرفته، ما می پذیریم. اگر چنین دیدگاهی ایجاد شود، باز هم به اداره ارزشیابی ارشاد مربوط می شود.

او درباره تأثیر حضور چهره های سینمایی بر تئاتر نیز گفت: به طور مسلم حضور چهره های سینمایی بی تأثیر نیست و خیلی از مردم این هنرمندان را یا روی پرده سینما یا در تلویزیون می بینند و به همین دلیل نوعی تعامل و مودت به وجود می آید و زمانی که این بازیگران باشند، دوست دارند آن ها را از نزدیک ببینند.

نظر شما