در بخش های اول و دوم این مطلب تولیدات سینمای ایران را از دو منظر فیلمنامه و کیفیت و محتوا مورد بررسی قرار دادیم. در این بخش قرار است تولیدات سینمای ایران با نگاهی به اقتصاد تولیدات به خصوص میزان دستمزد بازیگران در مقایسه با آثار جدی سینمایی تحلیل کنیم.
قطعا با توجه به فروش چند برابری فیلم های کمدی در سینمای امروز مبلغ دستمزد بازیگران طناز نیز چندین برابر بازیگران ملودرام‌کار است. با این وصف که روزگاری استارهای سینمای ایران را بازیگرانی تشکیل می دادند که اصولا چهره‌های درخشان ملودرام‌های عاشقانه بودند. از ابوالفضل پورعرب و فریبرز عرب نیا تا محمدرضا گلزار، بهرام رادان و شهاب حسینی و... که همگی اصولا به عنوان پایه های یک ملودرام عاشقانه عنصر اصلی فروش یک فیلم در سینما محسوب میشدند. این در حالی است که چند سالی است رضا عطاران به عنوان کمدین و یک طناز استار میدرخشد و حتی در نقش های جدی نیز مخاطب خودش را دارد.
اینکه امروز سینما آبروی بازگشتی خودش را در عرصه اقتصاد سینما حفظ کرده است مسلما برمی گردد به اینکه سینمای کمدی مخاطبان انبوه خودش را دارد و حتی تبلیغات نیز کمک انبوهی به این ژانر پرمخاطب می کند. با یک حساب سرانگشتی می توان دریافت که عوامل موثر در فروش فیلم های سینمایی به خصوص در گونه کمدی براساس یک بازیگر استار چیدمان می شوند پس بدیهی است که مبالغ هنگفتی هزینه شود تا یک کمدین برای حضور در فیلمی قرارداد ببندد. به تاریخچه سینمای کمدی ایران که از زوایای مختلف دقت عمیقی داشته باشیم دریافت خواهیم کرد که ستاره های سینمای طنز و کمدی بیش از انگشتان یک دست نیستند و در واقع کمتر دیده شده است که کمدینی بدون نیاز به زوج و پارتنر بتواند گلیم یک اثر سینمایی را از آب بیرون بکشد. بعد از اکبر عبدی که زمانی به تنهایی ناجی یک فیلم سینمایی در جذب مخاطب، محتوا، سر و صدا (در دیده شدن) بود در سال های اخیر کمدین محبوب سینمای ایران رضا عطاران توانسته رکورد فروش را بزند و در واقع وزنه ای اقتصادی برای سینما محسوب بشود.
اما چرا کاراکترهایی مثل رضا عطاران دیگر خلق نمی شوند در حالی که بسیاری از هم دورهه ای های او از شخصیت های بامزه و بااستعداد طنز تلویزیون در دهه های گذشته بودند.
از جنس پرمخاطب بازی رضا عطاران که بگذریم به این نتیجه می رسیم که جدا از استعداد و توانایی او در اجرای رئالیته یک کاراکتر کمدی، عطاران استعداد بسیاری در خلق لحظاتی خارج از قصه دارد که می توان به عنوان یکی از فاکتورهای جذاب شدن آثار او به آن اشاره کرد.
بی شک تفاوت قیمت او با دیگر همکارانش به لِوِل و جایگاه او در بازگشت سرمایه در سینما برمی گردد اما چرا این سینما نمی تواند مدل عطارانی را همزمان معرفی کند.
این روزها یکی از دغدغه های اصلی تولیدکنندگان فیلم های سینمایی در ژانر کمدی وضعیت اقتصادی گران تولیدات کمدی است که البته در بازگشت سرمایه این اتفاق جبران می شود.
تولیدات سینمای کمدی در قدم اول نیازمند یک متریال غنی روی کاغذ و یک تیم بااستعداد جلوی دوربین دارد که اگر این اتفاق رخ دهد کماکان سینمای پولدارها می تواند سر سالم به بالش بگذارد.
قطعا فروش یا شکست یک فیلم سینمایی در گیشه در میزان دستمزد بازیگران و ستاره سازی سینما موثر است و اینکه امروز کمدین ها با دست مزدهای بالاتر نسبت به استارهای ملودرام قرارداد می بندند مستقیما برمی گردد به بازگشت سرمایه ای که قطعا بازیگر در آن تاثیر چشم گیر دارد.