به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا؛ هنر و فرهنگ ایرانی در طول اعصار، جلوه‌گر تاریخ ایرانی بوده است. تاریخی که تار و پود آن با هنرمندانی که نامشان در سراسر جهان آوازه شده، آمیخته شده است. اگر نگاه کوتاهی به شهرهای تاریخی ایران از جمله شیراز، اصفهان و ... شود، هنر به جا مانده از سده‌های گذشته در میراث فرهنگی نمایان خواهد بود.
با گذشت زمان، فرصت‌های تازه‌ای برای سودآوری و اشتغال هنرمندان فراهم شده است. اما حال که تحریم‌های جدیدی مجدداً برای ایران اعمال شده، بهتر است که دولتمردان توجه خود را به ایجاد شغل‌هایی که موجب رونق بخشیدن اقتصاد داخلی و همچنین دور زدن تحریم‌ها می‌شود، معطوف کنند.
به گفته کارشناسان امر به نظر می‌رسد که یکی از همین راه‌ها کسب درآمد از هنر باشد. ایرانیانی که روحشان به هنر قدمت دار خود آغشته است، شاید بتوانند با گسترش شغل‌های هنری، بخشی از اقتصاد مربوط به هنر را تقویت کنند.
محمدرضا شش جوانی - مشاور اقتصاد فرهنگ وزارت فرهنگ‌وارشاد اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان از هنر کسب درآمد داشت، گفت: «در همه کشورهای جهان مشاغل هنری مشاغل کم درآمدی هستند. میزان طیف اقتصادی هنرمندان نسبت به سایر صنایع، کوچک است. الزاماً هنرمند بودن به معنای پول داشتن نیست.»
وی در ادامه افزود: «بازار هنر به دو دسته تقسیم می‌شود. به بازاری که بسیاری از هنرمندان در آن وجود دارند، بازار اولیه می‌گویند یعنی افرادی که با استفاده از هنر تولید می‌کنند اما کمتر موفق به فروش می‌شوند. بازار دوم، بازاری است که کالای هنری برای چندمین بار در آن به فروش می‌رسد که به آن بازار ثانویه یا پرمایه می‌گویند. در بازار پرمایه تنها ستاره‌ها موفق به فروش می‌شوند؛ برای مثال اگر سپهری کارهایش میلیاردی به فروش می‌رود این امر تنها مخصوص بازار پرمایه است و در بازار اولیه چنین موضوعی وجود نخواهد داشت. حداکثر قیمت آثار در بازار اولیه تا 3 میلیون تومان است. نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان ،منطق بازار هنر، به همین صورت است یعنی برنده صاحب همه چیز است.»
شش جوانی با بیان این مطلب که با گردش قرن و از ابتدای سال 2000، پاردایم اقتصاد جهانی تغییر کرده است، تشریح کرد: «یعنی از اقتصاد مبتنی بر صنعت، اقتصاد مبتنی بر فرهنگ تغییر و میزان نرخ رشد اقتصادی بخش فرهنگ نسبت به سایر بخش‌ها افزایش یافته است. درحال حاضر نرخ اشتغال بخش فرهنگ از نرخ رشد دیگر بخش‌ها حدود 4 درصد، بالاتر است. هرچه زمان می‌گذرد هنر به موضوع مهم‌تری تبدیل می‌شود.»
وی اظهار داشت: «تنها به نظر می‌رسد که کسب در آمد از طریق فرهنگ در بازار اولیه و ثانویه محدود شده است اما اتفاق مهم دیگر کسب و کارهای فرهنگی - دیجیتالی هستند. فعالیت هنری مبتنی بر اصالت و عرضه یگانه تولید کننده است. یک سری از خدمات فرهنگی هنری قابلیت مقیاس پذیری دارند برای مثال در بخش گردشگری این امکان وجود دارد. 180 استارتاپ فرهنگی موفق جهان در فرانسه و اسپانیا فعالیت می‌کنند که مدل‌های کسب و کارشان شناسایی شده است. آنچه می‌شود برای سیاستگذاری ایران در بخش هنر انجام داد حرکت به سمت کسب و کارهایی با مدل‌های مقیاس پذیر است چرا که مزیت رقابتی ایران در حوزه میراث فرهنگی، فرهنگ و هنر است. در این بخش نیاز به ایجاد فضای بازتر برای جوانان در تجارت هنر وجود دارد تا از قدرت هنر ایران برای کسب رکوردار بودن کشور در این صعنت و تجارت بهره مند شویم. »
مشاور اقتصاد فرهنگ وزارت فرهنگ‌وارشاد اسلامی در پایان تصریح کرد: «بی‌شک ایران در تولیدات صنعتی، نظامی و تولیدات مبتنی بر تکنولوژی‌های نوین، قدرت رقابت با کشورهای دیگر را ندارد بلکه آنچه مزیت رقابتی ایران محسوب می‌شود، میراث فرهنگی و هنر است که از این جهت گردش اقتصادی به نفع کشور می‌شود. باید از فضای موجود استفاده کنیم تا درآمد بیشتری در جامعه حاصل شود. آنچه که نمی‌تواند کشور را تحریم کند ثروت مبتنی بر این وضعیت رقابتی است چرا که در اساس نمی‌توانند دانش فرهنگی ایران را تحریم کنند. ایران جزو کشورهایی است که در آینده می‌تواند به شرط تدبیر و اندیشه درست، از طریق دانش مقیاس پذیر در فرهنگ، کسب درآمد کند.»