مربی روئینگ دختران: از دنیای مربیگری کناره گیری می‌کنم/ اگر شرایط تمرین در استان‌ها وجود داشت افرادی مانند مهسا خداحافظی نمی‌کردند

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ بهناز مرادخانی، مربی تیم روئینگ دختران، درباره عملکرد شاگردانش گفت: خدا را شکر نتایج خیلی خوب بود.با 5 نماینده در 4 ماده مختلف شرکت کردیم.در سه ماده به مدال دست یافتیم. شرایط دختران از لحاظ آمادگی برای این رقابت ها خیلی خوب بود.
مربی روئینگ دختران درباره شرایط تمرین شاگردانش در اردوها گفت: در کشورمان پیست استاندارد وجود ندارد. با قایق و پاروی کهنه بچه ها تمرین می کنند. در این مسابقات هم با پاروهای کهنه شرکت کردیم که این باعث شد بچه ها استرس زیادی داشته باشند. چون هر لحظه امکان داشت در مسابقه شکسته شود. اما در کل خدا را شکر نتایج خیلی خوب بود.
بهناز مرادخانی درباره اینکه پیش بینی اش برای این رقابت ها به تحقق پیوست یا خیر، گفت: پیش بینی یک مدال طلا را می‌کردم اما متاسفانه نشد.
بهناز مرادخانی درباره پیست روئینگ اندونزی در این رقابت‌ها گفت: بله پیست اندونزی استاندارد نبود و باد روی عملکرد قایقرانان تاثیر داشت. شرایط نامساعدی بود اما دختران با آمادگی‌ای که داشتند،  توانستند تمام مشکلات را کنترل کنند.
وی درباره خداحافظی مهسا جاور گفت: قایقرانی رشته ایی که لیگ ندارد و حتی رقابت‌های قهرمانی کشور هم برگزار نمی شود. اگر بتوانند شرایطی را فراهم کنند که قایقرانان در استان‌ها تمرین کنند و سه ماه مانده به مسابقات وارد اردو شوند. احتمال این وجود دارد که افرادی مانند مهسا از ورزش قهرمانی به این زودی کناره‌گیری نکنند. اما چون ورزشکاران یکسال تمام از خانواده دور هستند و مهسا متاهل هم است. شرایط واقعا سختی برایش وجود دارد.قایقرانان از زندگی شان برای این رشته زدند تا بتوانند عملکرد خوبی داشته باشند.
مرادخانی درباره شایعه خداحافظی اش با دنیای مربیگری گفت: پس از رقابت های آسیایی جاکارتا از دنیای مربیگری خداحافظی می کنم. ما همیشه در اردو هستیم.شرایط سختی داریم. اردوهای ما در سدهای دور ، خارج از شهر و با امکانات کم برگزار می شود. مدت زمان زیادی در اردوها هستیم و از خانواده دور هستیم.تمام زندگی مان در اردوها می گذرد. نمیتوانیم خانواده مان را ببینیم و ادامه تحصیل دهیم.این کار کردن را برای ما سخت می کند.
وی ادامه داد: حمایت هایی که از مربی های قایقرانی باید می شد هیچ موقع اتفاق نیافتاد.من 8 سال مربی تیم ملی بودم و یکماه هم بیمه نشدم. حقوقم به قدری پایین است که کفاف زندگی ام را نمی دهد و ما از طرف خانواده هایمان حمایت می شویم.کل زندگی مان توی این ورزش گذاشتیم و فقط پول توجیبی می گیریم و تنها علاقه مان بود که ما را در این ورزش نگه داشت.
مرادخانی در پایان گفت: امیدوارم شرایط فعالیت در این رشته برای نسل های بعد خوب شود تا بتوانند با امکانات بهتری مدال آوری کنند.