کشف یک دیوار خشتی در تپه‌ اشرف اصفهان

به گزارش خبرگزاری برنا- استان اصفهان، علیرضا جعفری‌زند اظهار کرد: فصل ششم کاوش تپه اشرف  پس از وقفه‌ای سه ساله با مجوز ریاست پژوهشگاه با تمرکز بر ضلع جنوب غربی آن انجام شد.

وی افزود: با وجود وسعت هفت هکتاری تپه اشرف نقاط انتخاب شده برای ایجاد ترانشه بر اساس شناخت ارتباط فضاهای معماری ضلع شمالی با ضلع جنوبی تپه انجام گرفت و مسأله گاهنگاری آن نیز در دستور کار هیأت بود.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی یکی از مهم‌ترین یافته‌ها در فصول گذشته کاوش را قطعاتی از سفال‌های منقوش سده سوم پیش از میلاد اعلام کرد.

جعفری زند خاطرنشان کرد: به دلیل مضطرب بودن لایه‌هایی که این نوع سفال در آن‌ها کشف شده، هیأت به دنبال لایه‌ای دست‌نخورده برای مطالعه این نوع سفال  در لایه دوره یاد شده بود.

وی با اشاره به حفر چاه در خارج از دیوارکشی تپه در فصل دوم کاوش برای ایجاد چاه فاضلاب کانکس‌های بهداشتی مستقر در ضلع جنوب غربی تپه اذعان داشت: در این منطقه چند قطعه سفال منقوش سده سوم پیش از میلاد به دست آمد.

به گفته او به همین دلیل تمرکز هیأت در فصل ششم به محوطه پیرامون چاه قرار گرفت و با ایجاد یک ترانشه 10×10 عملیات کاوش آغاز شد.

این باستان شناس تصریح کرد: در عمق 210 سانتی‌متری در دیواره شمالی این ترانشه بقایای یک دیوار خشتی تخریب شده نمایان شدکه 4 رج از خشت‌های آن برجا مانده و دارای خشت‌هایی به ابعاد 10×40×40 است که در فصول پیشین کاوش دیده نشده بود.

جعفری زند یادآور شد: بنابراین به پدیده جدیدی در تپه اشرف برخوردیم که در تاریخ‌گذاری تپه بسیار بااهمیت است؛ هر چند که جزئیات معماری آن نامشخص و نیاز به پیگردی در فصول آینده کاوش دارد، ولی این خود بیانگر تنوع نوع معماری و تنوع در مصالح به‌کاررفته در معماری تپه اشرف است.

وی تصریح کرد: بخش شمالی این دیوار خشتی در زیر 600 سانتی‌متری خاک و خرده‌سنگ مدفون است؛ این یافته چون همانندی در شهر اصفهان ندارد، به لحاظ مطالعه تاریخ معماری این شهر دارای اهمیت ویژه‌ای است.

به گفته این باستان شناس، خرده سفال‌های منقوش یافت شده در مجاورت آن می‌تواند راهگشای گاهنگاری آثار تپه اشرف باشد، ترانشه ایجاد شده دیگری در ضلع جنوب شرقی این ترانشه بیانگر از بین رفتن تمامی آثار سطحی تپه اشرف در گذر زمان است.

جعفری‌زند در پایان بیان کرد: خرده‌سفال‌های به دست آمده مربوط به سده سوم پیش از میلاد تا اواخر دوره ساسانی بودند که بیانگر مورد توجه قرار نگرفتن ضلع جنوبی تپه اشرف در دوران اسلامی است.