به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا؛ جامعه اسلامی ایران هرساله شاهد موجی از شور حسینی و عشق به امام حسین (ع) است.
در کنار عزاداری حسینی برخی از مردم با نیت انجام اعمال خیر ولی در مسیر مدیریت نشده هزینه‌های هنگفتی را اسراف می‌کنند که بارها هم از سوی مقام معظم رهبری نسبت به آن نقدهای فراوانی شده است. هیئت‌های مذهبی تنها به سینه زنی اکتفا می‌کنند و اصل این سنت دیرینه را به فراموشی سپرده‌اند. اخیراً برخی از هیئت‌های تهران به محل تجمل گرایی تبدیل شده است و رواج دهنده یک سری از دیدگاه‌های غلط (یعنی استفاد از گران‌ترین مداح، اسراف در هزینه غذاهای نذری و ...) در جامعه شده‌اند.
به نظر می‌رسد که هیئت‌های عزادران باید به نحوی از طرف خیران مذهبی یا روحانی هر محل هدایت شود. هدایت به آن معنا که از اسراف هزینه‌ها جلوگیری و به مستمندان و بی بضاعتان کمک شود که این هزینه‌ها می‌تواند در قالب‌های مختلفی خود را نشان دهد.
برهمین اساس یک کارشناس مذهبی در مورد هدایت هیئت‌های مذهبی به خبرنگار برنا مطالبی را تأکید کرد که در ادامه خواهید خواند.
حجت الاسلام مهدی یادگاری – کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، در مورد هدایت صحیح هیئت‌های مذهبی در ماه محرم، بیان کرد: « پیش از محرم یک نوعی از موج کمک به مستمندان راه می‌افتد؛ برای مثال می‌گویند هزینه‌هایی که در این حوزه می‌شود باید به مستمندان تعلق گیرد درصورتیکه این صحبت اشتباه است. زمان روضه امام حسین همه دغدغه بندی خاصی به خود می‌گیرند.»
وی با بیان اینکه روضه امام حسین یک تشکل مردمی است و به صورت مردم نهاد مخارجی برای آن تهیه می‌شود، گفت: «هر هیئتی باید یک خیریه داشته باشد که در اطراف هیئت، خانه مستمندان شناسایی و پیگیری برای کمک رسانی شود. در اینصورت بخشی از نذری‌ها به مردمی که شب‌های محرم برای روضه به هیئت و تکیه می‌آیند داده می‌شود و بخش دیگر آن به مستمندان اختصاص می‌یابد.»
این کارشناس مذهبی اظهار داشت: «همچنین می‌توان در هیئت‌ها کلاس‌های آموزشی برگزار کرد؛ در هیئت‌های تهران و مشهد کلاس‌های آموزشی – علمی را سراغ دارم؛ کلاس کنکور رایگان برای افراد خاص؛ خیریه تنها به معنای پول و غذا نیست. باید هیئت‌های مذهبی در کنار روضه امام حسین به فعالیت‌های آموزشی و علمی هم بپردازند و چنین فضای آموزشی را برای افراد بی بضاعت و مستمند ایجاد کنند. انجام چنین کارهایی در کنار عزاداری حسینی صحیح است.»