به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا، شهریه یکی از جدی ترین بحث های رایج میان والدین و مدیران مدارس است به طوریکه در سال های اخیر با توجه به بخش نامه دولت در خصوص عدم اجبار والدین به پرداخت شهریه باز هم اکثریت مدارس بدون دریافت شهریه هیچ دانش آموزی را ثبت نام نمی کنند.
به گفته برخی از والدین: وقتی برای ثبت نام به مدرسه مراجعه می کنیم می رویم و از بخش نامه آموزش و پرورش حرف می زنیم مدیران به ما می گویند کدام بخشنامه؟ این بخشنامه را بیاورید تا ما هم شهریه نگیریم!
اینکه آیا این بخشنامه مشقی است یا خیر و اصلا داستان وجود بخشنامه و اجرا نشدن آن چیست عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی به برنا اینگونه توضیح می دهد:
فاطمه ذوالقدر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: هزینه های آموزشی برای دانش آموزان در دو بخش جاری و سرمایه ای دسته بندی می شود، هزینه های کاغذ، آب و برق و گازی که به صورت ماهانه مورد استفاده یک مدرسه قرار می گیرد و هزینه های مربوط به تعمیر و نگهداری ساختمان مدرسه و سیستم سرمایشی و گرمایشی در طول سال تحصیلی است.
وی با بیان اینکه سرانه آموزشی مورد نیاز مدارس و دانش آموزان متناسب با رشد قیمت ها تخصیص نمی یابد، تصریح کرد: پیش از رشد قیمت ها، سرانه آموزشی برای یک دانش آموز در مقطع ابتدایی حداقل دو میلیون در سال بود اما با وضعیت موجود، این میزان دور از انتظار بوده و یقینا تامین کننده نیازهای دانش آموزان نخواهد بود.
ذوالقدر ادامه داد: طبق اصل 30 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، دولت موظف به تامین رایگان وسایل آموزشی و پرورشی مدارس دولتی تا پایان دوره متوسطه است، اما در چند سال اخیرمشکلات موجود در تخصیص اعتبار کافی از یک طرف و نیز عدم مدیریت شایسته منابع موجود از سوی دیگر، موجب شد تا خانواده ها به بهانه های مختلف مبالغی را در قالب مشارکت در امور مدارس پرداخت کنند که در مورد خانواده های کم بضاعت یقینا این مبالغ بسیار سنگین است.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی افزود: در این خصوص بارها به آموزش و پرورش تذکر داده شده که به هیچ وجه اجباری در اخذ کمکهای مردمی از سوی خانواده ها نباشد اما متاسفانه به دلیل مشکلات اقتصادی و عدم پرداخت حداقل اعتبارات به مدارس، مدیران ملزم به اداره مدرسه به هر نحوی می شوند و چاره ای جز تامین هزینه ها از سوی والدین نمی ماند.
وی تاکید کرد: موضوع مشارکت در اداره مدارس از قدیم در کشور ما وجود داشته و خانواده های توانمند همیشه سهم مشارکتی خود را در اداره امور مدرسه ادا می کردند اما با توجه به مشکلات اقتصادی، این سطح مشارکت در سالهای اخیر برای تمامی خانواده ها اجباری شده و از سوی دیگر متاسفانه افراد متمول به سمت مدارس غیردولتی تمایل داشته و فرزند خود را در محیط های آموزشی خصوصی ثبت نام می کنند که همین امر منجر به کاهش کمکهای مردمی از سوی افراد متمول شده و بار مالی تامین نیازها بر عهده تمامی دانش آموزان یک مدرسه دولتی قرار گرفته است.
ذوالقدر بیان داشت: باید در نظر داشت که این سیستم مشارکتی در اداره امور مدرسه در دنیا رایج است اما اخذ کمک ها همیشه نباید مالی باشد، یقینا والدین توانمندی هایی دارند که می توانند در راستای کاهش هزینه ها با کمک های فنی و حرفه ای با مدرسه همیاری کنند، این تغییر در نحوه اخذ مشارکت از والدین باید با توجه به مناطق مختلف و نیازهای مدرسه تعریف شود که در این خصوص مدیران مدارس می توانند با برنامه ریزی دقیق آن را اجرا کنند.
وی تاکید کرد: آموزش و پرورش بارها اعلام کرد که اجباری برای پرداخت کمک مردمی توسط والدین نیست اما در عمل پرداخت شهریه برای تمامی دانش آموزان اجباری شده است چرا که سرانه تخصیصی، کفایت هزینه دانش آموز و مدرسه را نمی دهد.