داریوش دالوند تهیه کننده انیمیشن سینمایی «رستم و سهراب» در پاسخ به اینکه آیا فکر می کنید انیمیشن های کوتاهی که در فضای مجازی برای مخاطب ساخته می شود، صرفه اقتصادی دارد یا خیر، به برنا گفت: در دو نمونه «پرویز و پونه» و «دیرین دیرین» هزینه های تولید بسیار کنترل شده است و همچنین باید برای درآمدزایی بررسی کنیم چه میزان در بازار مجازی ماندگار می شوند، چون معمولا وقتی شمارشان از تعدادی که می گذرد، به آن ها تبلیغات می دهند. مدل درآمد این انیمیشن ها را نمی دانم، اما حدس می زنم منبع درآمد آن ها حداقل در دو قسمت باشد و اولویت اول با این است که تبلیغات می گیرند و با کارشان تبلیغات پخش می کنند. اولویت دومشان این است که صفحات اینیستاگرام فالور کسب می کنند و بعد تبلیغات می گیرند. مدل سوم کسب درآمد این انیمیشن های کوتاه اخذ سفارش است و ممکن است یک شرکت بگوید این انیمیشن را در 10 قسمت برای شرکت ما تولید کنید.
او در پاسخ به اینکه آیا انتظار ماندگاری از این انیمیشن ها درست است یا نه، عنوان کرد: اگر هزار قسمت از یک مجموعه را در نظر بگیرید، نباید توقع داشته باشید که همه قسمت ها ماندگار شود. در حال حاضر که با شما صحبت می کنم «پرویز و پونه» و «شیر و بچه اش» در ذهنم ماندگار شده اند، اما مواردی هم هستند که در ذهنم نمانده است. یک مخاطب در عصر حاضر به شدت زود قضاوت می کند و کوتاه می بیند و فلسفه پشت این انیمیشن ها دقیقا همان فلسفه ای است که پشت فیلم کوتاه بود.
دالوند در خصوص اینکه عبور این انیمیشن های کوتاه از بعضی خط قرمزها گفت: این انیمیشن ها به شدت می توانند برای جامعه سوپاپ باشند، چون اخلاق اجتماعی اصلاح می شود و بداخلاقی در قالب این انیمیشن ها اصلاح می شود. اینکه مردم می توانند به مطلبی که شاید خط قرمزی در آن باشد، بخندند، خیلی جای بحث دارد و سیستم نظارتی باید با سعه صدر با این کارها برخورد کنند. با کمک این انیمیشن ها می توانند به شیوه ای جامعه محور و جمع دوست، بعضی انتقادها را وارد کنیم و بعضی از این انتقادها به طور طبیعی وارد نیست. به نظرم اگر این ها بتوانند به خط قرمز نزدیک شوند، خوب است.
انیمیشن های کوتاه مثل فست فودهای سریع هستند
بابک نکویی کارگردان انیمیشن پرجایزه «استریپی» در پاسخ به اینکه آیا فکر می کنید انیمیشن های کوتاهی که در فضای مجازی برای مخاطب ساخته می شود، صرفه اقتصادی دارد یا خیر، به برنا گفت: به طور قطع این انیمیشن ها صرفه اقتصادی دارد که تولید می شود. انیمیشن قالبی از روایت است که خیلی تأثیرگذار است و شما می توانید اتفاقات را در یک زمان کوتاه به گونه ای روایت کنید که بیشترین تأثیر را روی مخاطب بگذارد و شاید به همین دلیل توجه را نیز جلب کند.
نکویی ادامه داد: انیمیشن از دنیای تخیل می آید که دستشان بازتر است و انتخاب این قالب به دلیل جذابیتی است که ایجاد می کند و طبیعی است که در دنیای مجازی این سبک بیشتر استفاده می شود و امکان پخش آن بیشتر باشد.
نکویی یادآوری کرد: این انیمیشن ها به دلیل پیشرفته نبودن تکنیک از لحاظ هزینه چندان گران نیستند و انیمیشن های کوتاهی است که در همان قالب خودشان می مانند و شاید یک یا دوبار یک نفر ببیند و دیگر آن را نبیند. انیمیشن های فضای مجازی یکبار مصرفند و تکنیک آن ها نیز ساده و سبک هستند و بیشترین تأثیر را برای انتقال پیام داشته باشند.
کارگردان انیمیشن «روبی و جوجه ها» یادآوری کرد: کسانی که این انیمیشن ها را برای انتقال منظور خود انتخاب می کنند، کاری هوشمندانه انجام می دهند تا بهتر دیده شوند. اتفاقا خیلی از برندها با کمک این انیمیشن ها در فضای مجازی موفق تر از تلویزیون هستند.
نکویی در پاسخ به اینکه آیا انتظار ماندگاری از انیمیشن ها درست است یا نه، گفت: به ندرت این اتفاق می افتد و بستگی به فردی دارد که از آن استفاده می کند. این انیمیشن ها مثل خوراک های فست فود هستند و در لحظه نیاز را برطرف می کنند و ممکن است چند روز بعد از خاطر ببرید. انیمیشن های فضای مجازی به ندرت می توانند ماندگار باشند، چون زحمت زیادی برای آن نمی کشند و تعدادشان نیز زیاد است. شاید از هر 100 کاری که ساخته می شود، یکی ماندگار شود، چون در این نوع انیمیشن ها سرعت تولید بالاست.