این روزها خبر از تغییر و تحولات بسیاری در راهروهای جام جم به گوش می رسد. این اخبار گاهی شایعه است و گاهی رنگ و لعاب جدی به خود می گیرد، گاهی ایده شایعه پردازان است و گاهی اهداف مدیران ارشد است که نقل محافل می شود. قطعا هر رسانه ای نیاز به فکر نو و ایده های جذاب و جدید دارد اما نمی توان کتمان کرد که ایده نو، خلاقیت و هرگونه خانه تکانی نیازمند تجربه ی استخوان خورد کرده هایی است که رسانه را در کنار مخاطبش می شناسند. شناخت مخاطب این روزها آیتم بسیار مهمی در مدیریت رسانه است و در واقع مدیری می تواند عنوان موفق را به خود بگیرد که در کنار الفبای رسانه سلیقه و مذاق مخاطب سخت پسند امروز را هم بلد باشد.
تلویزیون مهم ترین و در دسترس ترین رسانه موجود است حتی در روزهایی که شبکه های اجتماعی و انواع مدیا در دستان کاربران می چرخد. باید تلویزیون بهترین باشد تا مخاطبش هرآنچه لازم دارد را از این رسانه برداشت کند. مدیر موفق این تلویزیون کسی است که برای مخاطبش برنامه بسازد نه برای ماندگاری اش.
بی شک این روزها دغدغه بسیاری از مدیران جلب نظر مخاطبان است اما مدیر جسور کسی است که به جای کنار گذاشتم برگ برنده اش به آثار بازنده چپ چپ نگاه کند.
مدیری که سریال تلویزیونی روی آنتن را به دلیل عدم جذابیت از آنتن پایین می آورد تا رسانه اش دچار خدشه نشود قطعا مدیری جسور است و مدیری که برای برنامه ای بدون محتوا و ساختار مناسب از جایگاه مدیریتی اش کوپن خرید می کند حتما نمی تواند مدیری جسور باشد. گاهی اوقات حفظ و نگاه داشتن تجربه مدیران باسابقه تلویزیون که در کنار جسارت، توانمندی های تخصصی دارند از سوی مدیران ارشد هم جسارت محسوب می شود.
نگذاریم تلویزیون جایگاهش را از دست بدهد چراکه هنوز رسانه مورد اعتماد مردم است.