به گزارش خبرگزاری برنا گیلان؛ دانشیار گروه مهندسی نساجی دانشکده فنی دانشگاه گیلان امروز گفت: هدف از اجرای این طرح تولید یک داربست نانولیفی و بافت مصنوعی برای ترمیم آسیب‌های عمیق پوستی و بازسازی بافت و بهبود زخم‌های پوست است.
دکتر مختاری افزود: برای ایجاد ساختاری با خصوصیات شبیه به پوست بدن، از مخلوط پروتئین ذرت، صمغ عربی و یک جزء پلیمری دیگر برای تولید داربست نانولیفی استفاده شده‌است.
او گفت: با توجه به خواص پلیمر‌های مورد استفاده در این تحقیق، داربست تهیه شده علاوه بر شبیه بودن به ساختار پوست طبیعی، دارای خواص بند آوری خون، ضد میکروب و باکتری، ضدالتهاب، و سازگاری سلولی نیز است.
دانشیار گروه مهندسی نساجی دانشکده فنی دانشگاه گیلان با اشاره به اینکه این داربست از نفوذ و تکثیر سلول حمایت می‌کند و باعث تحریک رگ سازی می‌شود افزود: داربست‌های نانولیفی گزینه مناسبی برای اتصال و تکثیر سلول‌ها و مقرون به صرفه‌تر از دیگر داربست‌های رایج است.
دکتر مختاری گفت: نانو داربست‌های تولید شده پس از مراحل تولید تحت ارزیابی‌های ساختاری، مکانیکی و بیولوژیکی قرارگرفته‌اند.
او افزود: در طرح حاضر از مخلوطی از پلیمر‌های زئین، پلی کاپرولاکتان و صمغ عربی با غلظت‌ها و نسبت‌های مختلف جهت تولید نانوداربست به روش الکتروریسی استفاده شده است.
دانشیار گروه مهندسی نساجی دانشکده فنی دانشگاه گیلان بر اساس نتایج و تصاویر به دست‌آمده، داربست تولید شده دارای تخلخلی قریب به ۸۰ درصد است.
دکتر مختاری اعلام کرد: این تحقیقات حاصل تلاش‌های زهرا پدرام دانشجوی مقطع دکترا، دکتر جواد مختاری دانشیارگروه مهندسی نساجی دانشکده فنی دانشگاه گیلان و دکتر مرجان عباسی عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان است.