به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، «جهانبخش محبی»، نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی، در سمیناری که انجمن اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی تهران با موضوع بحران اقتصادی تحریم یا سوء مدیریت برگزار کرد، گفت: جرو معدود افرادی هستم که معتقدم جامعه ایران به لحاظ اقتصادی بحران زده است اما چرا اقتصاد ایران بحران زده شده است؟ شاخصه های اقتصادی فعلی ایران، این واقعیت را نشان می دهد که رشد اقتصادی ما دارای نوسان است. به عنوان مثال با برجام به رشد 15 درصدی در اقتصاد رسیدیم اما با خروج یکی از شرکا از برجام، رشد اقتصادی ما منفی شد. آمار بیکاری، تورم و رکود در همه بخش ها نشان می دهد که اقتصاد ایران دچار نوسانات جدی شده است.
وی در ادامه افزود: برای کنترل و مهار رشد نقدینگی برنامه هایی اتخاذ شده است. نقدینگی در کشور حدود 1700 میلیارد تومان براورد شده که این میزان نقدینگی را اگر براساس جی دی پی بررسی کنیم، از 1.3 هم بالاتر می رود.
نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس تأکید کرد: هجوم سیلاب های یاس در ایران بیشتر از باران امید است. جامعه جهانی هم در شرایط بحرانی و شبه بحرانی به سر می برد و این مسئله تنها مختص به ایران نیست.
وی تصریح کرد: در جلسه ای که با اقتصاددان ها داشتم آنچه که چکیده ذهن آنهاست، این است که مازاد سرمایه ها، د‌‌‍ارایی‌ها، مستقلات و املاک دولت را که خواب رفته به فروش برسانیم و بتوانیم جلوی پیشروی این روند وحشتناک را بگیریم. عده ای ادعا می کنند 70 درصد از نقدینگی کشور در دست یک درصد از جامعه است اگر چنین چیزی وجود داشته باشد نشان می دهد این 40 سال در مدار اسلام نبوده‌ایم.
محبی نیا گفت: نظام بانکی ما فرسوده، بحران زده، معیوب، سنتی و فسادزده بوده که نشان از بحرانی شدن وضعیت بانکداری ایران است. یکی از دلایل بحران در ایران همین بانک ها هستند.
وی بیان کرد: عده ای ادعا می کنند، تحریم ها اثر ندارد. باید بگویم این مسئله کاملا اشتباه است زیرا تحریم ها ارتباط سیستم بانکی کشور را با نظام بانکی دنیا قطع کرده است. تحریم ها ابعاد مختلفی دارد، تحریم های سازمان ملل؛ تحریم‌های چند جانبه؛ تحریم های آمریکایی و تحریم های اتحادیه اروپا که ایران همه آنها را تجربه کرده است.
نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس معتقد است: بحران اصلی را در دوران جنگ تجربه کردیم در آن زمان نزدیک به 80 درصد از بودجه صرف مصارف عمرانی و تنها 20 درصد از آن به مسائل جاری اختصاص داده می شد. اما در حال حاضر در سال 97 ،20 درصد از بودجه کشور صرف مصارف عمرانی و 80 درصد از آن صرف مسائل جاری می شود. مشکل اقتصادی کشور در درجه اول سیاسی است و تا این مشکل حل نشود، نمی توان به پیشرفت های اقتصادی رسید و تنها با بگیر و ببند مسائل حل نمی شود.
وی در ادامه تشریح کرد: چرا از اوایل انقلاب که کارتر رئیس جمهور وقت آمریکا ما را تحریم کرد به این فکر نیفتادیم که اقتصاد ایران را از نفت جدا کنیم. این هدف در همه برنامه‌های راهبردی ما بوده اما نتوانستیم به آن جامه عمل بپوشانیم و باید بگویم، وابستگی به نفت نه تنها کمتر نشده بلکه بیشتر هم شده است.
محبی نیا مطرح کرد: بعد از انقلاب دو نوع تحریم را تجربه کردیم یکی تحریم های بعد از اشغال لانه جاسوسی و دیگری مسئله ورود به انرژی هسته‌ای است.
وی بیان کرد: در مقوله تحریم ها تا تحریم های فصل هفتم منشور سازمان ملل، پیش رفتیم که در شأن جمهوری اسلامی ایران نبود. برخی افراطیون در کشور خارج از دین به دین نگاه می کنند نگاه خارج از دین به دین، ضد دین است. بعضی ها در کشور ادعا می کنند که برجام بی اثر بوده و نتیجه ای نداشته که این حرف کاملا خائنانه است. اگر برجام بی اثر بوده پس چرا با خروج یکی از شرکا از برجام وضعیت این گونه شده است؟ قبل از برجام در سال‌های 2015،2013،2011 رشد اقتصاد ی ما منفی بود اما با ورود به برجام در سال 2015 رشد اقتصادی ما مثبت و به 15 درصد رسید.
وی افزود: در نیمه اول سال توانسته ایم همه درامدهای نفتی را جذب کنیم. نسبت به پرداخت بعضی امتیازات عمرانی موفقیت‌های خوبی داشته‌ایم اما در تصحیح برخی از آمارهای خطرناک مانند استهلاک بدهی دولت به بانک ها و استهلاک دولت به سازمان تأمین اجتماعی توفیقاتی نداشته ایم.
وی ادامه داد: اینکه این عوامل نتیجه تحریم یا سوء مدیریت است باید گفت که هر دوی آنها در به وجود آمدن این وضعیت موثر است. اگر حب و بغض را کنار بگذاریم آثار تحریم و سوء مدیریت کاملا هویدا است. برای خروج از این مهلکه باید بازشناسی و بازبینی در مسائل داشته باشیم چرا که این شرایط روابط بین الملل برای ما سود ده نیست.
محبی نیا در پایان اضافه کرد: باید در داخل کشور نسبت به یک سری مسائل عقب نشینی کنیم و درباره مسائل داخلی، مصالح انقلاب و جمهوری اسلامی را در نظر داشته باشیم. اگر مصلحت فرد در نظر گرفته نشود، هیچ گاه به وحدت نخواهیم رسید.