به گزارش خبرگزاری برنا ؛ موزه ها همواره به عنوان یکی از جاذبه های فرهنگی و گردشگری شهرها و کشورها به شمار می روند و معمولا نظر گردشگران را به خود جلب می کنند.
موزه شهر قزوین از سال 1384 راه اندازی شده است و به نوعی موزه باستان شناسی به شمار می رود.
این موزه که در مجاورت کاخ چهلستون و در مرکز قزوین قرار دارد، همه ساله مورد توجه و بازدید حجم زیادی از گردشگران و علاقه مندان به تاریخ و تمدن ایران زمین قرار می گیرد.
در این موزه اشیای مختلفی از مجسمه ها و زیورآلات ، ظروف سفالی و میناکاری شده گرفته تا انواع سکه، شمشیر، تفنگ و تپانچه، سنگ ها و درب های قدیمی مربوط به دوره های مختلف تاریخی از پیش از میلاد گرفته تا دوران صفویه و قاجار به نمایش گذاشته شده است.
قدمت برخی اشیای موجود در این موزه به هشت هزار سال قبل باز می گردد که در ادامه به معرفی آنها پرداخته شده است.
پیکره های انسانی و جانوری و زیورآلات همراه با سردوک قدیمی ترین اشیای حاضر در موزه شهر قزوین را تشکیل می دهند.
این اشیا دارای هشت هزار سال قدمت و مربوط به 6 هزار سال قبل از میلاد هستند.
در بخش دیگری از این موزه سفال های یافته شده از دشت قزوین با قدمت 3200 تا 3700 سال قبل از میلاد به چشم می خورد.
درپوش های خمره ای با قدمت 2 هزار سال قبل از میلاد در کنار این سفال ها با نقش و نگارهای حکاکی شده از جمله شکل بز از دیگر اشیای قابل توجه در این موزه است که می تواند پای علاقه مندان به تاریخ و باستان شناسی ایران را در این بخش از موزه میخکوب کند.
پاپیه ماشه و قلمدان های دوره قاجاریه که ابزار نگهداری قلم و ابزار خوشنویسی هستند و یکی از ملزومات دیوانسالاری و امور تجاری آن دوره به شمار می رفته است در گوشه دیگری از این موزه به چشم می خورد.
پاپیه ماشه به اشیای مقوایی که سطح آنها به وسیله نقاشی و مینیاتورکاری تزئین شده و بوسیله لاک های مخصوص پوشش پیدا می کند، اطلاق می شود.
هنر دستی پاپیه ماشه قزوین که منسوخ شده بود اما به تازگی توسط میراث فرهنگی احیا شده است، در فهرست آثار ملی قرار دارد.
افشره خوری های (شربت خوری) خاتم کاری شده دوره صفوی و قاجار و صندوقچه منبت کار شده دوره قاجار به همراه زنجیر بست، ظروف درپوش غذا، انواع ظروف مسی، چراغ و قدح خوشنویسی شده از دیگر اشیای مربوط به دوره های صفویه و قاجار هستند که در موزه شهر قزوین از آنها نگهداری می شود.
در بخش دیگری از این موزه یک شی ء نسبتا حجیم و بزرگ طلایی رنگ که از دور به یک شیپور شبیه است، نگهداری می شود.
جنس این شی ء که شنگر نامیده می شود، از برنج و متعلق به دوره قاجار است ، این شی ء به گفته مسئول موزه نماد مسجد سردار قزوین بوده و در بالای گنبد این مکان نگهداری می شده است.
سنگ مرمرهای حجاری شده دوره صفویه و قاجاریه که بالای سردرب منازل نصب می شدند از دیگر اشیای این موزه به شمار می روند.
بخش دیگری از موزه قزوین به سلاح های قدیمی اختصاص دارد، در این بخش چندین تفنگ های یک لول و دو لول و تپانچه قدیمی و جاباروتی مربوط به دوره های صفویه و قاجاریه که برای ساخت آنها از فلز، چوب، عاج و پوست حیوانات استفاده شده، به چشم می خورد.
در گوشه ای دیگر از این موزه مجسمه جغد به همراه سفالینه های یافت شده از تپه های باستانی سگزآباد در جنوب دشت قزوین چشم نوازی می کند.
قدمت این مجسمه به 1800 سال قبل از میلاد باز می گردد، این شی و سفالینه های به نمایش گذاشته در کنار آن از حیث رعایت قوائد هندسی و قرینه های موجود در آن برای اشیایی که نزدیک به 4 هزار سال قبل ساخته شده اند، حیرت برانگیز و البته تحسین برانگیز است.
ظروف سفالی کشف شده قبل از دوران میلاد مسیح که در این موزه نگهداری می شوند تنها مربوط به دشت قزوین نیست.
در این موزه ظروف سفالی با قدمت 700 تا 1500 سال قدمت وجود دارند که در کاوش های باستان شناسی الموت در شمال استان قزوین کشف شده و بدست آمده اند.
سرپیکان مفرغی مربوط به هزاره قبل از میلاد و پیکرک های جانوری و انسانی مربوط به 700 تا 1500 سال قبل از میلاد کشف شده در اندج و گورستان نظام باغ الموت از دیگر اشیای این موزه و معرف تمدن این بخش از سرزمین زیبای ایران است.
مجسمه مرد سومری مربوط به سه هزار سال قبل از میلاد به همراه مجسمه ها و سفال های چشمه علی مربوط به هزار ششم قبل از میلاد از دیگر اشیای بسیار قدیمی این موزه به حساب می آیند.
بخش دیگری از این موزه به زیورآلات سنگی قدیمی اختصاص دارد، در این قسمت گردنبندهایی با جنس سنگ به نمایش گذاشته شده اند که قدمت آنها به 700 تا 1300 سال قبل از میلاد می رسد.
ظروف مینایی، زرین فام و لعابدار دوره اسلامی مربوط به قرن سوم و چهارم، ششم و هفتم هجری به همراه فقاع سنگی و سفالی مربوط به قرن های پنج تا هفت هجری به همراه صدف های کتیبه دار و همچنین شمشیرهای طلاکوب با دسته عاج مربوط دوره صفوی از دیگر اشیای این موزه به شمار می روند.
در طبقه همکف این موزه یک نشمین گاه چوبی شبیه به تخت پادشاهی شاهان خودنمایی می کند، این شی در واقع تخت عروس متعلق به دوره قاجار بوده و مربوط به رسم قدیمی پاتختی است که هنوز نیز در بین شهروندان قزوینی رواج دارد.
در مراسم پاتختی که یک میهمانی ویژه زنان است و یک روز پس از عروسی برگزار می شود، جمعی از بستگان عروس در منزل او حاضر شده و به وی هدیه می دهند.
در ورودی این موزه نیز یک تابلوی نقاشی قدی رنگ روغنی از ناصرالدین شاه قاجار به چشم می خورد که مدتی پس از ترور وی توسط میرزا محمد باقر نقاش باشی نقاشی شده است.
این نقاشی به طرز ماهرانه و هنرمندانه ای کشیده شده به گونه ای که با حرکت از یک سوی آن به سوی دیگر تغییر زوایه پاها و چشم ناصرالدین شاه احساس می شود و بینندگان حس می کنند با یک تابلوی سه بعدی روبرو هستند.
درب های چوبی دوره قاجاریه و زندیه با نقوش گل مرغ، سکه های طلا و نقره مربوط به دوره های پیش و پس از اسلام از دیگر اشیای این موزه به شمار می روند.