به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر گزاری برنا ؛ به نقل از پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، در ابتدای این برنامه، دکتر طاووسی پژوهشگر حوزه فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران، در مورد «سهم سازمان‌های دولتی و عملکرد آن‌ها در امر رهبری و حمایت از پژوهش در هنرهای تجسمی»، صحبت کرد و گفت: وزارت علوم جز انجام کارهایی مثل ایجاد دانشکده‌های هنر و انجام پژوهش‌های هنری که معمولاً هم در مورد ایران است، اقدام دیگری نداشته است ولی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با ایجاد «فرهنگستان هنر» توانست خلأهایی که در این زمینه بود، ازجمله خلأهای پژوهشی را با انواع پژوهش‌ها در قالب کتاب یا مقاله، هم در مورد ایران و هم در مورد کشورهای دیگر پوشش دهد.
وی هم‌چنین در مورد «هنرهای نوظهور» گفت: ایران در گذشته در زمینه مواجهه با هنرهای نوظهور که اصولاً بعد از هجوم اقوام بیگانه پیش می‌آمد، بیشتر در مسیر حفظ هویت و ملیت خود حرکت می‌کرد ولی امروزه جریان هنرهای نوظهور غیر از آن روزگار است. امروز باتوجه به رسانه‌هایی که وجود دارد و هم‌چنین ماهیت ارتباطات، به طور ناخودآگاه با هنرهای کشورهای دیگر برخورد داریم، از آن‌ها استفاده و تحت‌تأثیر آن‌ها قرار می‌گیریم.
در ادامه دکتر سودابه صالحی رئیس دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر، در مورد «چگونگی تأثیر هنرهای نوظهور بر هنر معاصر ایران» صحبت و تصریح کرد: هر عصری هنر نوظهور خود را دارد اما هنری که در زمانه ما نوظهور تلقی می‌شود، هنر دیجیتال است که به‌شدت وابسته به تکنولوژی است و چون تکنولوژی به‌سرعت در حال تغییر است، هنرهای این زمینه هم تغییر می‌کنند.
او اضافه کرد: ما برای اینکه بتوانیم هنر معاصر خود را داشته باشیم، نیاز به تعامل با آن‌ها داریم و نیز برای اینکه بتوانیم سوار بر این موج شویم، «نیاز به پژوهش» داریم وگرنه مغلوب می‌شویم؛ برای پژوهش نیز نیاز به «شناخت این هنرها» داریم ولی متأسفانه نه سیستم آموزشی و دانشگاهی ما این هنرها را حمایت می‌کند و نه نهادهایی که جریان ساز و موثر هستند مثل گالری‌دارها، این هنرها را پی می‌گیرند و رغبت نشان می‌دهند. دکتر صالحی اظهار داشت: دنیای امروز یک دنیای دانش‌محور است و امروز، نیاز به پژوهش در عرصه هنر بیش از نیاز در هر دوره دیگری است.
دکتر فهیمی‌فر عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس، با تعریف «نحوه ظهور هنرهای نوظهور»، اشاره کرد: هنرهای نوظهور محصول بسط قابلیت‌های سنتی هنرهای سنتی و ارتباطش با دسته‌ای از مدیوم‌های جدید است که غفلت از این مسأله یکی از آفاتی است که در مطالعات دانشگاهی هنر می‌توانیم داشته باشیم.
دکتر فهیمی‌فر افزود: تعاریف جزیره‌ای از هنر دیگر امکان‌پذیر نیست. یعنی این حوزه‌ها به قدری در هم فرورفته و بین آن‌ها معاضدت ایجاد شده که دیگر نمی‌توان آن تعریف‌ها را داشت. لذا مطالعات دانشگاهی ما باید وارد این عرصه شود و واحدهای درسی باید بتوانند این ابعاد و تعاملات و تلفیق مرزها را پوشش دهند. این عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس هم‌چنین در مورد «چالش‌های اصلی پژوهش با هدف ارتقای هنر معاصر» صحبت کرد که از آن جمله می‌توان به مواردی مثل «غیر مسأله‌مند بودن دانشجویان» و اینکه نمی‌دانند راجع‌به چه چیزی می‌خواهند تحقیق کنند و هم‌چنین به « مفارغت زیبایی‌شناختی هنرهای سنتی ما با هنرهای مدرن» اشاره کرد که در رابطه با مورد آخر بیان کرد: ارتباط ما با غرب نباید ارتباط مصرف‌گرایی باشد که اقدام درست در این زمینه نیازمند «اصلاح نظام آموزشی» ماست.
هم‌زمان با هفته پژوهش، میزگرد «نیازسنجی و مساله‌‌شناسی پژوهش در هنرهای معاصر ایران» با موضوع هنرهای تجسمی شنبه ۲۴ آذر ۹۷، با حضور علی اصغر فهیمی‌فر، محمود طاووسی و سودابه صالحی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.